شهید محمد اصلی تبریزی
محمد اصلی تبریزی | |
---|---|
| |
ملیت | ایرانی |
دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
تولد | 1344/11/10 |
شهادت | 1365/10/04 |
محل دفن | قزوین،سال تفحص 1376 |
تحصیلات | سوم متوسطه رشته تجربی |
زندگی نامه
اصلیتبریزی، محمد : دهم بهمن ۱۳۴۴ ، در شهر قزوین به دنیا آمد . پدرش مهدی، مستخدم بود و مادرش خدیجه نام داشت . دانشآموز سوم متوسطه در رشته تجربی بود . از سوی بسیج در جبهه حضور یافت . چهارم دی ۱۳۶۵ ، در امالرصاص عراق به شهادت رسید . پیکرش مدتها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد . برادرش محسن نیز به شهادت رسیده است .
وصیت نامه
شهید، محمد اصلی تبریزى : با نام آن که هست کننده ی کائنات است . با نام او که فریادرس مظلومان است . با نام او که مطمئن کننده ی قلوب است . با نام او که انسان را لباس حیات پوشاند و رسالتى عظیم بر دوشش افکند؛ رسالتى که کوهها و دریاها از پذیرفتن آن سر باز زدند و انسان قامت برافراشت تا این رسالت عظیم و عُظمى را به انجام برساند . رسالتِ بزرگ زیستن و مردانه زیستن و رسالتِ رفتن به سوى عشق، رسالتِ گام برداشتن در طریق حق و رسالتِ پیوستن به خورشید رسالت، ایمان، ایثار و شجاعت . آرى انسان پذیرفت و باید تا آخر این وظیفه را به پایان برساند . امروز، اسلام بیش از هر چیز به مقاومت و پایدارى نیازمند است . امروز، اسلام پس از هزاران سال تجدید حیات پیدا کرده است و حیات او در جهاد، استمرار پیدا می کند . امروز ما هستیم که باید به مسؤولیت هاى خطیر خویش عمل کنیم؛ مسؤولیتى بس عظیم که بر دوشمان نهاده اند . امروز، فریاد استقامت در جبهه ها معنا پیدا کرده است و در این برهه از زمان که نور خدا، عشق خدا، صداى خدا، حجت خدا و دست خدا در جبهه ها نمایان است، بر من و توى مسلمان واجب است که به میعادگاه عاشقان حسینى و زاهدان شب و شیران روز بشتابیم و به نداى اسلام عزیز و امام بزرگوار لبیک بگوییم و سلاح به زمین افتاده ی برادر مسلمان خود را برداریم و با او میثاق ببندیم و چه زیباست در این راه جان دادن ! یک جان سپردن چیست؟ ! اى کاش دَه ها جان داشتم و در این راه فدا مى کردم . اى عزیزان ! بعد از من موظفید که همواره به فکر خدا باشید . کارهایتان را براى خدا و رضاى او انجام دهید . همواره خواهان پیروزى اهداف امام بزرگواران باشید و همواره در صحنه حضور داشته باشید تا - ان شاء الله - این انقلاب را به دست صاحب اصلی اش بسپارید . خدمت پدر و مادر گرامى و مهربانم، امیدوارم که خداوند به شما صبر عطا بفرماید . از این که خداوند باز به شما لطف کرد و امتیازى دیگر بر امتیازات شما افزود، تبریک عرض مى کنم و ان شاء الله که شما شکرگزار این نعمت بزرگ، به درگاه خداوند منان باشید .۱ (۱۰۵۳۳۴۳)[۱]