شهید مرتضی ابوالقاسم زاده

مرتضی ابوالقاسم زاده
ملیت	ایرانی
دین و مذهب	مسلمان، شیعه
تولد	1343 ، بابلسر ، مازندران
شهادت	1360/01/28
محل دفن	امامزاده ابراهیم بابلسر
یگانهای خدمت	جنگها ی نامنظم، فدائ ی ان اسلام

زندگی نامه

شهید در تاریخ 1343، و در پل سفید چشم به جهان گشود پدرش منوچهر، بازنشسته ی راه آهن و مادرش

مریم صابر ی ، خانه دار بود .وی فرزند اول خانواده بود

از لحاظ مذهبی در خانواده متدین و مذهبی رشد و نمو کرد و زندگی شان با درآمد کارمند ی پدر می گذشت .

به مکتب برا ی فراگیری قرآن می رفت.

به خاطر موقعیت شغلی پدر به ساری و بعد به بندر ترکمن رفتند و سپس به بابلسر آمدند. وی در

هنرستان فنی انوشیروان روان بابل در رشته اتومکانیک تحصیل کرد

از طریق برنامه هایی که از تلویزیون ، در خصوص جبهه پخش می شد ، و همچنین حضور دوستانش در مساجد ، تحت تأثیر قرار گرفت.

در دوران انقلاب در تظاهرات حضور داشت ، در توز یع اعلامیه و راهپیما یی بر علیه رژیم شرکت می کرد.

در همان دوران تحصیل ی اشدر پایگاه بسیج فعالیت می کرد، همچنین شب ها نگهبانی می داد .

در درگیری با سازمان مجاهدین خلق حضور داشت که مورد ضرب و شتم شدیدی از سو ی آنها قرار گرفت.

یک مرحله ، از تاریخ 13/01/1360 تا 31/01/1360 ، از سپاه بابلسر، زیر نظر جنگ های نا منظم فدائیان اسلام به منطقه ی آبادان.

در تاریخ 31/01/1360 در منطقه حصر آبادان در اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.

در تاریخ 01/02/1360 در امامزاده ابراهیم بابلسر به خاک سپرده شد

خاطرات

دوست شهید – آقای علی رضاپور فضل الله – می گو ید : از لحاظ معنوی و عرفانی انسان سر به زیر ، مؤدب و محجوب به حیا بود و از نظر دینی هم اهل نماز و روزه و مسائل اسلام ی بود. و از نظر اخلاقی بسیار خوش خلق و اهل رفت و آمد و مذاکره با اقوام و دوستان بود.

عشق و علاقه ی خاصی به دفاع از مملکت خودش داشت،چنانکه مادرش در این خصوص می گوید: « شبی برای نگهبانی می خواست به مسجد برود به من گفت : «مادر ! من امشب به مسجد می روم و فردا صبح راه ی جبهه می شوم» گفتم پدرت نیست باید به او اطلاع دهی ، او گفت : پدر اطلاع دارد . من به او گفتم : فردا نرو، بگذار برا ی وقتی دیگر . گفت : «دفعه ی بعد جنگ تمام می شود » گفتم: اگر جنگ تمام شد به لبنان برو و با اسرائیلی ها مبارزه کن ، گفت : «مملکت خودم را رها کنم و از کشور دیگر ی دفاع کنم. »

وصیت نامه

به شما عزیزان توصیه می کنم که مطیع امر رهبر باشید و از روحانیون متعهد پیروی کنید . در دفاع از میهن از هیج چیز دریغ نکنید ، چرا که دفاع از میهن دفاع از ناموس است و مرگ باعزت بهتر اززندگی با ذلت است. نماز اول وقت را فراموش نکرده ودر انجام فرائض دینی کوشا باشید . از خواهرانم می خواهم که در حفظ حجاب خود نهایت کوشش را داشته باشند که حجاب آنان کوبنده تر از خون شهیدان است.