شهید علی اکبر قربانی منظری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
rId4
+
{{جعبه اطلاعات افراد نظامی
 +
|نام فرد                = علی اکبر قربانی منظری
 +
|تصویر                  = jpg12 KBInsert link
 +
|توضیح تصویر            =
 +
|ملیت                  = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی
 +
|شهرت                  =
 +
|دین و مذهب            = [[مسلمان]]، [[شیعه]]
 +
|تولد                  =  [[ تربت حیدریه ]]
 +
|شهادت                  = [[۱۳۶۱/۲/۲۴]]
 +
|وفات                  =
 +
|مرگ                    =
 +
|محل دفن                =
 +
|مفقود                  = 
 +
|جانباز                =
 +
|اسارت                  =
 +
|نیرو                  =
 +
|یگانهای خدمت          =
 +
|طول خدمت              =
 +
|درجه                  =
 +
|سمت‌ها                  = رزمنده
 +
|جنگ‌‌ها                  = [[جنگ ایران و عراق]]
 +
|نشان‌های لیاقت          =
 +
|عملیات‌              =
 +
|فعالیت‌ها              =
 +
|تحصیلات                = نامشخص
 +
|تخصص‌ها                =
 +
|شغل                    =
 +
|خانواده                = نام پدر [[علی اصغر ]]
 +
}}
  
کد شهید : 6123633
 
  
نام : علی‌اکبر
 
 
نام خانوادگی : قربانی‌منظری
 
 
نام پدر : علی‌اصغر
 
 
تاریخ تولد :
 
 
محل تولد : تربت حیدریه
 
 
تاریخ شهادت : 1361/02/24
 
 
مکان شهادت :
 
 
تحصیلات : نامشخص منطقه شهادت :
 
 
شغل : یگان خدمتی :
 
 
گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است .
 
 
نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده‌
 
 
گلزار :
 
  
 
خاطرات
 
خاطرات

نسخهٔ ‏۳۰ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۳

علی اکبر قربانی منظری
200px
ملیت پرچم ایران.png ایرانی
دین و مذهب مسلمان، شیعه
تولد تربت حیدریه
شهادت ۱۳۶۱/۲/۲۴
سمت‌ها رزمنده
جنگ‌‌ها جنگ ایران و عراق
تحصیلات نامشخص
خانواده نام پدر علی اصغر



خاطرات

خواب و رویای شهادت

موضوع : خواب و روياي شهادت

راوی : زبیده شجاعی

متن کامل خاطره


یک شب که فرزندم علی اکبر قربانی در خانه بود و به مرخصی آمده بود متوجه شدم در آخرهای شب در خانه حضور ندارد به بیرون رفتم و دیدم در حیاط دور حوض می چرخد از او پرسیدم چه شده پسرم؟ چرا بیرون آمدی؟ گفت : خواب شهید حاتمی را دیدم که با لباسهای سفید و زیبایی به نزد من آمد و مرا بوسید و گفت : تو تا چند وقت دیگر به پیش ما می آیی . وقتی این خواب را تعریف می کرد قطره های اشک از چشمانش فرو می ریخت . او را به خانه بردم و خوابیدم . چند روز بعد وقتی به جبهه می رفت بعد از خداحافظی به ما گفت که این سفر آخر من است و دیگر برگشتی برای من وجود ندارد . حرف او درست بود و دیگر برنگشت و شهید شد .

منبع سایت: http://www.yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID= 16741

رده