شهید محمد علی قاسم نجف آباد: تفاوت بین نسخه‌ها
Fazayemajazi (بحث | مشارکت‌ها) جز (Fazayemajazi صفحهٔ شهید محمدعلی قاسم نجف آباد را به شهید محمد علی قاسم نجف آباد منتقل کرد) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ ۵ آبان ۱۳۹۷، ساعت ۰۹:۴۱
شهید محمدعلی قاسم نجف آباد
تاریخ تولد : 1338/01/14 تاریخ شهادت : 1362/06/22
محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه : آذربایجان غربی - ارومیه - نجف اباد
rId4
زندگینامه
«اميدوارم كه اسم اين شهدا در نامه اي كه اسم شهداي بدر و كربلا نوشته مي شود اسم اينها نوشته شده باشد.» امام خميني (ره)
سرباز شهيد محمد علي قاسم نجف آباد به سال 1338 در روستاي نجف آباد، از توابع شهرستان اروميه ديده به جهان گشود. در خانواده اي متدين و با مذهب شيعه رشد و نمو يافت و بعد از گذراندن دوره كودكي به تحصيل پرداخت. دوره ابتدایي را در همان روستا و راهنمايي را در روستاي قره باغ تا كلاس سوم راهنمائي ادامه داد، سپس ترك تحصيل نمود و مدتي را به كارگري و كشاورزي پرداخت. بعدها به طور داوطلب عازم خدمت سربازي گرديد و رهسپار جبهه هاي دفاع مقدس شد و به مدت 18 ماه صادقانه و جان بر كف در جبهه هاي مختلف و جبهه هاي جنوب كشور در مقابل خصم و متجاوز مردانه جنگيد.
او نيز به مانند ساير جوانان غيور ايران همگام با مردم مسلمان در صحنه هاي مختلف انقلاب شركت نمود و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در پايگاه محل به تلاش و مجاهدت مي پرداخت.
سرانجام شهید قاسم نجف آباد در تاريخ 1362/06/22 بعد از عمري پر ثمر در راه تحقق اعداف عاليه انقلاب، در منطقه شرهاني در حين درگيري با خصم و متجاوز، در راه حفظ حدود و ثغور ميهن اسلامي جان خود را تقديم ميهن نمود و عاشقانه به شهادت رسيد.
روحش شاد و يادش گرامي باد
وصیتنامه
بسم الله الرحمن الرحیم
حمد و سپاس خداوند لایزال را که بر ما منت نهاد و در مقطعی از زمان حیاتمان داد که در سرزمین قرآن و در زیر چتر ولایت فقیه دوران پر افتخار زندگی را به سر آوریم و درود بیکران بر اسوه تقوا و خاتم الانبیاء محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) پیام آور آزادگی و اسلام دین نجات بخش مستضعفان عالم و سلام و درود بر اولیاء خدا، ائمه معصومین، ادامه دهندگان راه پیامبران و راهنمایان بشر در دوران زندگی.
اینجانب سرباز وظیفه محمد علی قاسم نجف آباد می خواهم چند کلمه ای در باب وصیت که لازم هر مسلمانی است ارائه دهم. در شهادت من هرگز به خود غصه راه ندهید چرا که شهادت آرزوی هر انسانی است. اگر از من ناراضی هستید حلالم کنید. خدا را فراموش نکنید و نسبت به همدیگر رئوف و مهربان باشید.
پدر و مادرم! در زندگی گذشته ام اگر ناراحتتان کرده ام مرا ببخشید چرا که بخشندگی خصلت مسلمانی است. برادرانم و خواهرانم! غصه نخورید و در غیاب من ناراحت نباشید. خداوند بزرگ است و هر انسانی به خاطر مرگ آفریده شده است، ولی مرگ با عزت بهترین مرگ هاست و در آخر از تمام دوستان و آشنایان می خواهم که مرا حلال کنید.[۱]
