شهید محمد رضا محمدی زیارانی: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۳ شهریور ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۵۲

نام محمد رضا محمدی زیارانی نام پدر محمد حسن نام مادر زرانگیز محل شهادت شلمچه محل تولد آبیک - زیاران تاریخ تولد ۱۳۴۲/۱۱/۰۸ محل شهادت شلمچه تاریخ شهادت ۱۳۶۶/۰۱/۲۲ استان محل شهادت خوزستان شهر محل شهادت خرمشهر وضعیت تاهل متاهل درجه نظامی تعداد پسر ۲ تعداد دختر ۰ تحصیلات پنجم ابتدائی رشته - عملیات سال تفحص 1374 محل کار بنیاد تحت پوشش مزار شهید قزوین - آبیک - زیاران

زندگي نامه

محمدی‌زیارانی، محمدرضا: هشتم بهمن ۱۳۴۲، در روستای زیاران از توابع شهر آبیک به دنیا آمد. پدرش محمدحسن، کارگر بود و مادرش زرانگیز نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. او نیز کارگر بود. سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

وصایا

شهید، محمّدرضا محمّدى زیارانى: درود و سلام به نایب بر حق امام زمان(عج)، امام خمینى که ظلمت را شکافت و به آغوش میهن آمد و جمهورى اسلامى را بر پا و اسلام را زنده کرد و جهل، ظلمت و فساد را بَرکَند و اسلام را آورد و ما خفتگان را بیدار کرد. درود و سلام به تمام یاران جمهورى اسلامى که خالصانه در جهاد و مبارزه اند و زحمت مى کشند تا دین حق بر پا شود و اسلام زنده و حکومت اسلامى در سراسر جهان برقرار گردد. این را همه بدانند که من با کمال آگاهى در این راه قدم گذاشتم و رفتم تا دشمن دین را زیر پا لِه کنم؛ یا کربلا بروم و یا هرگاه خدا لایق دانست، مرا در پناه خود قرار دهد. دوستان بدانند این راه، راه خدا و راه انبیا و امامان است. همه بدانند و مى دانند -زمانى که هنوز امام نیامده بود- ایران چه وضعى داشت؛ تمام جامعه را فساد گرفته بود و مردم در بدبختی ها و غرب زدگی ها بسر مى بُردند. او از روز اول که آمد، شیطان ها فرار کردند و تمام مراکز فساد نابود شد. آیا این دلیل حقانیت امام نیست که به جاى قمار و مشروب، نماز جمعه و دعاى کمیل برقرار می گردد؟! از همه ی آن هایى که به من علاقه داشتند و دارند، مى خواهم به حقانیت این راه اقرار کنند و به این راه بپیوندند؛ البته من براى خودتان مى گویم، چون من شناختم و رفتم و حالا شما... وصیتم به مردم زیاران؛ قدر خانواده هاى شهدا را بدانید؛ شما اى مردم غیور و شهیدپرور و رزمنده ی زیاران! فرزندان خود را به یاری امام و نایب بر حقش بفرستید تا یارى کننده دین خدا باشند. ...و وصیتم به دوستان این است: نماز و روزه یادتان نرود و کارهاى خیر انجام دهید؛ دست بینوایان را بگیرید و ناتوانان را کمک کنید تا خدا از شما راضى شود. ...و اما خدمت پدر بزرگوارم سلام عرض می کنم و امیدوارم مرا ببخشد که زحمت بسیار برایم کشید؛ برایم هم پدر بود و هم مادر و من نتوانستم جبران زحمات ایشان را بکنم. وصیتم به خواهران مهربان و فامیل خوبم؛ همه ی خواهران حجاب را رعایت کنند. اى خواهرانم! اگر اسلام را خوب شناختید، بدانید من راه امام حسین(ع) را ادامه دادم و شما پیام خون مرا زینب گونه باید به جامعه برسانید وگرنه به سعادت نخواهید رسید؛ پس اگر شما هم عُمْر و زندگى را به دست خدا و سعادت را در راه امام حسین(ع) مى دانید، هم چون زینب(س) -ادامه دهنده ی راه شهدا- باشید. ...و شما اى فرزندانم، مهدى جان و احمد جان! راهم را ادامه دهید و مگذارید دشمن به حریم اسلام تجاوز کند؛ به مسجد و به نمازهاى جماعت و دعاى کمیل بروید تا روح شما صفا بگیرد و از پلیدی ها پاک گردد و شیطان را حریف شوید و صفاى باطن پیدا کنید و برایم قرآن بخوانید و طلب آمرزش از خداى بزرگ نمایید. من همگى شما را دوست دارم؛ ولى براى رضاى خدا رفتم تا دین حق پایدار بماند و امام زمان(عج) از من راضى و خشنود گردد. ...و اى همسر عزیزم! فرزندان مان، مهدى و احمد را به طور شایسته تربیت کن و راهم را به آنان بشناسان و آنان را براى فراگیرى علوم اسلامى تربیت نما و از اینکه شما را رها کردم و رفتم به جبهه ی حق علیه باطل، براى این بود که دشمنان اسلام سرزمین مقدس مان را اشغال کرده بودند؛ از وجدان دور بود که ما راحت باشیم و وسایل زندگی مان فراهم باشد و شرق و غرب بر سر یک عده از همشهریان و هموطنان ما گلوله بریزید؛ پس باید به پا خاست و به نداى امام عزیزمان لبیک گفت، چون ما مرجع تقلیدمان امام است و باید با جان و دل فرمانش را عمل کنیم و لبیک گوییم. سپاس بی کران خدا را که اول زندگی ام را سعادت و آخر آن را شهادت قرار داد.۱ (۱۶۸۲۸۳۵) محمّدرضا محمّدى زیارانى ۲/۱۱/۶۵

پایگاه اطلاع رسانی سرداران و 3000 شهید استان قزوین http://khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=2260

رده