شهید مصطفی اطاعتی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی «شهید مصطفی اطاعتی تاریخ تولد :1314/11/24�تاریخ شهادت : 1362/02/28 زندگینامه : سرهنگ د...» ایجاد کرد)
 
سطر ۲: سطر ۲:
 
تاریخ تولد :1314/11/24�تاریخ شهادت : 1362/02/28
 
تاریخ تولد :1314/11/24�تاریخ شهادت : 1362/02/28
  
زندگینامه :
+
==زندگینامه :==
 
سرهنگ دوم، شهید مصطفی اطاعتی، فرزند میرزا، در تاريخ، 1314/07/09 در شیراز به دنیا آمد، پس از طی دوران طفولیت، به مدرسه رفت و پس از اخذ دیپلم متوسطه، در سن 20 سالگی، وارد دانشكده افسری نیروی زمینی ارتش شد، او ضمن تحصیل به فعالیت های ورزشی نیز می‌پرداخت و پس از اتمام تحصیلات در رسته زرهی در مركز پیاده شیراز، مشغول به خدمت شد، وی پس از گذراندن دوره فرماندهی و ستاد و اخذ مدرك فوق لیسانس در سمت" استاد زرهی و دافوس" ادامه خدمت داد، او اولین افسر ایرانی بود كه كانال مانش در دریای سرخ را به تنهایی شنا كرد.
 
سرهنگ دوم، شهید مصطفی اطاعتی، فرزند میرزا، در تاريخ، 1314/07/09 در شیراز به دنیا آمد، پس از طی دوران طفولیت، به مدرسه رفت و پس از اخذ دیپلم متوسطه، در سن 20 سالگی، وارد دانشكده افسری نیروی زمینی ارتش شد، او ضمن تحصیل به فعالیت های ورزشی نیز می‌پرداخت و پس از اتمام تحصیلات در رسته زرهی در مركز پیاده شیراز، مشغول به خدمت شد، وی پس از گذراندن دوره فرماندهی و ستاد و اخذ مدرك فوق لیسانس در سمت" استاد زرهی و دافوس" ادامه خدمت داد، او اولین افسر ایرانی بود كه كانال مانش در دریای سرخ را به تنهایی شنا كرد.
 
افسر مذهبی و انقلابی ــ مصطفی اطاعتی ــ درتشیع جنازه شهید دكتر نجات الهی، در تاريخ، 1357/10/06، به خاطر جلوگیری از كشتار مردم توسط نظامیان، خود را به خطر انداخته، به جلوی مردم آمد و مورد اصابت گلوله قرار گرفت، به همین علت دستش معلول شد و سال بعد به همین علت او را بازنشسته نمودند.
 
افسر مذهبی و انقلابی ــ مصطفی اطاعتی ــ درتشیع جنازه شهید دكتر نجات الهی، در تاريخ، 1357/10/06، به خاطر جلوگیری از كشتار مردم توسط نظامیان، خود را به خطر انداخته، به جلوی مردم آمد و مورد اصابت گلوله قرار گرفت، به همین علت دستش معلول شد و سال بعد به همین علت او را بازنشسته نمودند.
سطر ۹: سطر ۹:
  
  
خاطرات :
+
==خاطرات :==
 
تنها فرزند ذكور خانواده بودند به همین لحاظ هم بار عاطفی و هم اخلاقی بسیار سنگینی داشتند و هر زمان به كوچكترین وقتی پیدا می‌شد بلافاصله به خانواده خود می‌پیوست و این وقت كوتاه را به قدری به شیرینی و خوب در كنار والدین و خانواده‌اش می‌گذراند كه تقریباً برای همگی مثل یك رویا یا خواب شیرین می‌شد و همگی برای تكرار دوباره این وضعیت لحظه شماری می‌كردند.
 
تنها فرزند ذكور خانواده بودند به همین لحاظ هم بار عاطفی و هم اخلاقی بسیار سنگینی داشتند و هر زمان به كوچكترین وقتی پیدا می‌شد بلافاصله به خانواده خود می‌پیوست و این وقت كوتاه را به قدری به شیرینی و خوب در كنار والدین و خانواده‌اش می‌گذراند كه تقریباً برای همگی مثل یك رویا یا خواب شیرین می‌شد و همگی برای تكرار دوباره این وضعیت لحظه شماری می‌كردند.
  
  
 
منبع: سایت شهدای ارتش
 
منبع: سایت شهدای ارتش

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۷، ساعت ۰۱:۰۶

شهید مصطفی اطاعتی تاریخ تولد :1314/11/24�تاریخ شهادت : 1362/02/28

زندگینامه :

سرهنگ دوم، شهید مصطفی اطاعتی، فرزند میرزا، در تاريخ، 1314/07/09 در شیراز به دنیا آمد، پس از طی دوران طفولیت، به مدرسه رفت و پس از اخذ دیپلم متوسطه، در سن 20 سالگی، وارد دانشكده افسری نیروی زمینی ارتش شد، او ضمن تحصیل به فعالیت های ورزشی نیز می‌پرداخت و پس از اتمام تحصیلات در رسته زرهی در مركز پیاده شیراز، مشغول به خدمت شد، وی پس از گذراندن دوره فرماندهی و ستاد و اخذ مدرك فوق لیسانس در سمت" استاد زرهی و دافوس" ادامه خدمت داد، او اولین افسر ایرانی بود كه كانال مانش در دریای سرخ را به تنهایی شنا كرد. افسر مذهبی و انقلابی ــ مصطفی اطاعتی ــ درتشیع جنازه شهید دكتر نجات الهی، در تاريخ، 1357/10/06، به خاطر جلوگیری از كشتار مردم توسط نظامیان، خود را به خطر انداخته، به جلوی مردم آمد و مورد اصابت گلوله قرار گرفت، به همین علت دستش معلول شد و سال بعد به همین علت او را بازنشسته نمودند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و لزوم استفاده از افسران متعهد و متشخص، به خدمت اعاده شد و به عنوان استاد رزمی، در لشگر 23 تكاور، مشغول به خدمت گردید. سرانجام، در تاریخ، 1362/02/28 در اردوگاه پادگان تیپ 23 نوهد ــ واقع در سد كرج ــ در حین آموزش اصول عملی جنگ ‌های چریكی به پرسنل سپاه و ارتش، در اثر حادثه سیل و تخریب پادگان به شهادت رسید. روحش شاد و یادش گرامی باد


خاطرات :

تنها فرزند ذكور خانواده بودند به همین لحاظ هم بار عاطفی و هم اخلاقی بسیار سنگینی داشتند و هر زمان به كوچكترین وقتی پیدا می‌شد بلافاصله به خانواده خود می‌پیوست و این وقت كوتاه را به قدری به شیرینی و خوب در كنار والدین و خانواده‌اش می‌گذراند كه تقریباً برای همگی مثل یك رویا یا خواب شیرین می‌شد و همگی برای تكرار دوباره این وضعیت لحظه شماری می‌كردند.


منبع: سایت شهدای ارتش