شهید مصطفی احمدی روشن: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۰۷

خاطرات

• شوخی با نامحرم

تو جمع خانوادگی، خیلی اهل بگو بخند بود؛ ولی تو جمع نامحرمی، ملاحظه میکرد.. به ویژه وقتی بزرگتر شد.. تا جایی که دوستای خانمش گفته بودن: تو میخوای با این ازدواج کنی؟ این آدم اخموی و بد اخلاق که همیشه سرش پایینه؟ بعد که رفته بودن پیش بچه های خوابگاه تحقیق کرده بودن، هم خوابگاهیاش گفته بودن: این اصلا وارد هر اتاقی میشه بمب خندس!^[۱]

• مامانی..

به مادرش می گفت «...مامانی». پشت تلفن لحنش را عوض می کرد و با مادرش مثل بچه ها حرف می زد. گاهی وقت ها مادرش که می آمد دم در شرکت، می رفت، دو دقیقه مادرش را می دید و برمی گشت، حتی اگر جلسه بود. بچه ها تعریف می کردند زمان دانشجویی دکتر هم می خواست برود با مادرش می رفت. بهش می گفتیم «...بچه ننه».^[۲]

• گلزار شهدا

سعی می کرد هر هفته بره زیارت شهدا با چند نفر از بچه های دانشگاه قرار گذاشته بود . صبح های پنج شنبه می رفتند گلزار شهدا ، زیارت عاشورا می خواندند .^[۳]

• نونوایی

نان سنگک گرفته بودیم و می آمدیم طرف خوابگاه . چند تا سنگ به نان ها چسبیده بود . مصطفی کندشان و برگشت سمت نانوایی . می گفت «بچه بودم ، یه بار نون سنگک خریدم ، سنگ هاش رو خوب جدا نکرده بودم ؛ بهش چسبیده بود . خونه که رسیدم ، بابام سنگ ها را جدا کرد داد دستم ، گفت برو بده به شاطر . نانواها بابت اینها پول می دن.»

• بیت المال

شب ها ساعت ده توی اتاق بسیج خوابگاه سوره ی واقعه می خواندیم . یک شب من و مصطفی زودتر رفتیم . مسئول اتاق آمده بود ، برق روشن کرده بود و نوار مداحی گوش می داد . مصطفی به ش گفت «این اتاق بسیجه ، ساعت ده هم باید برای سوره واقعه باز بشه . تو الان نشسته ای برق و چراغ و ظبط رو روشن کرده ای . درست نیست ، اینا بیت الماله.»

گالری تصاویر

پانویس

1. ↑ کتاب یادگاران
2. ↑ كتاب شهيد مصطفی احمدی روشن ، ص 73
3. ↑ کتاب صد خاطره