شهید محسن تقیان جزی: تفاوت بین نسخهها
Shirvani9711 (بحث | مشارکتها) (برچسب: ویرایش موبایل) |
Barkhordari (بحث | مشارکتها) |
||
(۲ نسخههای متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
سطر ۹: | سطر ۹: | ||
محل آرامگاه : اصفهان - گلستان شهد ا | محل آرامگاه : اصفهان - گلستان شهد ا | ||
− | وصیت نامه | + | ==وصیت نامه== |
بسمه تعالی | بسمه تعالی | ||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
والسلام | والسلام | ||
− | 1362/02/11 برابر با بیستم ماه مبارک رمضان محسن تقیان | + | 1362/02/11 برابر با بیستم ماه مبارک رمضان محسن تقیان<ref>[http://ajashohada.ir/Home/MartyrDetails/36596 سایت شهدای ارتش]</ref> |
− | + | ==پانویس== | |
− | + | <references /> | |
− | + | == ردهها == | |
− | http://ajashohada.ir/Home/MartyrDetails/36596 | + | {{ترتیبپیشفرض:محسن_تقیان_جزی}} |
+ | [[رده: شهدا]] | ||
+ | [[رده: شهدای دفاع مقدس]] | ||
+ | [[رده: شهدای ارتش جمهوری اسلامی ]] | ||
+ | [[رده: شهدای ایران]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۲۹
شهید محسن تقیان جزی
تاریخ تولد :1341/02/04
تاریخ شهادت : 1363/02/22
محل شهادت : نامشخص
محل آرامگاه : اصفهان - گلستان شهد ا
وصیت نامه
بسمه تعالی
پس از خداحافظی از والدین عزیزم پدر مهربانم و مادر گرامیم از همه محبت هایی که در دوران کودکی و در دوران بلوغ به من کرده اید تشکر میکنم و امید آن دارم که مرا ببخشید و اگر در دوران زندگی رنج و نراحتی برای شما داشتم مرا ببخشید پدر جان من زمانیکه در مغازه به شما کمک میکردم شما را ناراحت میکردم امید آن دارم که مرا عفو کنید مادر جان ار اینکه مرا به این سن رسانیدید و ناراحتی های بیشمار از من متحمل شده اید سپاسگزاری میکنم و اگر مادر جان شهید شدم مرا روز جمعه و در صورت امگان گوشه ای در کنارمزارش شهید ایت الله اشرفی کنارمزار بخاک بسپارید مادر جان امروز انقلاب و اسلام عزیز به این جوانها و خونهای این جوانان و دلیران نیاز دارد و شما را توصیه میکنم همواره راه زینبی خود را فراموش نکنید و بیش از بیش بفکر انقلاب باشید دعای فرج و دعای بسیار برای طول عمر امام عزیزمان بخوانید و دیگر اینکه مرا با لباس رزم بخاک بسپارید چون حمزه شید الشهدا عموی پیامبر و دستهایم را از تابوت بیرون بگذارید تا آن کوردلانی که میگویند با خود چیزی میبرند بدانند که ما با خود از این دنیا چیزی نمیبریم مگر عمل صالح و بدانند که از راهی که رفتیم نه تنها پشیمان نیستیم بلکه تا پای جان وهم هیچ خراسی نداریم و دیگر اینکه مادرم شبهای جمعه بزیارتم بیایید در پایان از قول من به تمام اقوام دوستان و آشنایان سلام برسانید و از آنها برای من حلالیت بطلبید .
والسلام
1362/02/11 برابر با بیستم ماه مبارک رمضان محسن تقیان[۱]