شهید محمد حسین عابدی: تفاوت بین نسخه‌ها
از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
| (یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{جعبه اطلاعات افراد نظامی | |
| − | نام : | + | |نام فرد = محمد حسین عابدی |
| − | + | |تصویر = | |
| − | نام پدر | + | |توضیح تصویر = |
| + | |ملیت = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی | ||
| + | |شهرت = | ||
| + | |دین و مذهب = [[مسلمان]]، [[شیعه]] | ||
| + | |تولد = [[ سبزوار]] | ||
| + | |شهادت = [[۱۳۶۶/۱۱/۱۳]] | ||
| + | |وفات = | ||
| + | |مرگ = | ||
| + | |محل دفن = | ||
| + | |مفقود = | ||
| + | |جانباز = | ||
| + | |اسارت = | ||
| + | |نیرو = | ||
| + | |یگانهای خدمت = | ||
| + | |طول خدمت = | ||
| + | |درجه = | ||
| + | |سمت‌ها = رزمنده | ||
| + | |جنگ‌‌ها = [[جنگ ایران و عراق]] | ||
| + | |نشان‌های لیاقت = | ||
| + | |عملیات = | ||
| + | |فعالیت‌ها = | ||
| + | |تحصیلات = | ||
| + | |تخصص‌ها = | ||
| + | |شغل = | ||
| + | |خانواده = نام پدر[[رمضان]] | ||
| + | }} | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
خاطرات | خاطرات | ||
عشق به جهاد | عشق به جهاد | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۳۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| + | ==رده== | ||
| + | {{ترتیب‌پیش‌فرض:محمد حسین عابدی}} | ||
| + | [[رده: شهدا]] | ||
| + | [[رده: شهدای دفاع مقدس]] | ||
| + | [[رده: شهدای ایران]] | ||
| + | [[رده: شهدای استان خراسان رضوی]] | ||
| + | [[رده: شهدای شهرستان سبزوار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۴۹
| محمد حسین عابدی | |
|---|---|
| ملیت |  ایرانی
|
| دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
| تولد | سبزوار |
| شهادت | ۱۳۶۶/۱۱/۱۳ |
| سمت‌ها | رزمنده |
| جنگ‌‌ها | جنگ ایران و عراق |
| خانواده | نام پدررمضان |
خاطرات عشق به جهاد راوی عصمت عابدی متن کامل خاطره
محمد حسین نامش را برای جبهه که نوشته بود تا چند مدت به ما نگفته بود. تا اینکه 2 روز به رفتنش مانده بود، گفت: من اسمم را نوشته ام برای جبهه. بعد مادرش گفت: تو نمی خواهد به جبهه بروی؛ چون پدرت هم رفته و ما کسی را نداریم که از ما سرپرستی کند. اما ایشان می گفت: من باید بروم و از اسلام دفاع کنم و وظیفه خودم را نسبت به اسلام و کشورم انجام دهم. اینها را که گفت: ما دیگر هیچ چیز نگفتیم، و او رفت.[۱]
