شهید علی اکبر سلیمان زاده: تفاوت بین نسخه‌ها
از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
Arameshi9706 (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۷ نسخه‌های متوسط توسط ۶ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | نام : علی‌اکبر | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | نام خانوادگی: سلیمانزاده | |
| − | http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=11688 | + | |
| + | نام پدر: براتعلی | ||
| + | |||
| + | محل تولد : اسفراین | ||
| + | |||
| + | تاریخ شهادت : 1365/11/11 | ||
| + | |||
| + | مکان شهادت : بیمارستان‌کامیا | ||
| + | |||
| + | تحصیلات : نامشخص | ||
| + | |||
| + | گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. | ||
| + | |||
| + | نوع عضویت : سایر شهدا | ||
| + | |||
| + | مسئولیت : رزمنده | ||
| + | |||
| + | ==خاطرات== | ||
| + | یک شب خواب دیدم در حالی که شب عاشورا بود هیات سینه زنی به طرف مزار شهید حرکت کرده بودند . علی اکبر را دیدم که لباس بسیجی و چفیه در گردن به طرف هیات می آید و من خودم را به او رساندم اورا درآغوش گرفتم و بسیار گریه کردم . ازایشان پرسیدم هیات آمده است ؟ گفت : این مردم مرا شرمنده نموده اند ازشهید پرسیدم حالت چگونه است ؟ ایشان احساس رضایت کردند با شهید خداحافظی کردم و من برگشتم .<ref>[http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=11688%20 سایت یاران رضا]</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۲:۱۹
نام : علی‌اکبر
نام خانوادگی: سلیمانزاده
نام پدر: براتعلی
محل تولد : اسفراین
تاریخ شهادت : 1365/11/11
مکان شهادت : بیمارستان‌کامیا
تحصیلات : نامشخص
گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است.
نوع عضویت : سایر شهدا
مسئولیت : رزمنده
خاطرات
یک شب خواب دیدم در حالی که شب عاشورا بود هیات سینه زنی به طرف مزار شهید حرکت کرده بودند . علی اکبر را دیدم که لباس بسیجی و چفیه در گردن به طرف هیات می آید و من خودم را به او رساندم اورا درآغوش گرفتم و بسیار گریه کردم . ازایشان پرسیدم هیات آمده است ؟ گفت : این مردم مرا شرمنده نموده اند ازشهید پرسیدم حالت چگونه است ؟ ایشان احساس رضایت کردند با شهید خداحافظی کردم و من برگشتم .[۱]
