شهید محمود صدیقی: تفاوت بین نسخه‌ها
Barkhordari (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
اى خواهران عزیز! حجاب، عفت و پاكدامنى را سر لوحه زندگى خودتان قرار دهید و همیشه فاطمه‌وار و زینب‌گونه زندگى و مبارزه كنید. | اى خواهران عزیز! حجاب، عفت و پاكدامنى را سر لوحه زندگى خودتان قرار دهید و همیشه فاطمه‌وار و زینب‌گونه زندگى و مبارزه كنید. | ||
خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار. | خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار. | ||
| − | التماس دعا | + | التماس دعا. صدیقى.<ref>[http://ajashohada.ir/Home/MartyrDetails/39558 سایت شهدا ارتش]</ref> |
| − | صدیقى | + | |
| + | ==پانویس== | ||
| + | |||
| + | <references /> | ||
| − | |||
| − | |||
== رده‌ها == | == رده‌ها == | ||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:محمد_صدیقی}} | {{ترتیب‌پیش‌فرض:محمد_صدیقی}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۲۲
شهید محمود صدیقی تاریخ تولد :1345/03/24 تاریخ شهادت : 1366/07/16 محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه :تهران - بهشت زهرا
وصیت نامه
درود بر امام خمینى، بت‌شكن زمان، آزاد كننده انسان ها و راهبر انسان ها و امید مستضعفین و محرومان، درود بر خمینى كه هم زبان ملت هاى رنج دیده است. حرف هایشان را مى‌داند، قلبش قلب شما محرومان و ستمدیدگان و منتظران عدل است. مى‌خواهم در این دنیا كه هر لحظه خون بى‌گناهى به دست اربابان مزدورى چون صدام یزید بر زمین مى‌ریزد در پى نور الهى كه در جسمى به نام روح الله خمینى به زمین ما تابیده است با آغوش باز بروم تا شاید بتوانم شهادت را نصیب خود گردانم. ما ایرانی ها مثل مردم بی وفاى كوفه نیستیم كه در كوفه حضرت مسلم(علیه السلام) در صحراى كربلا امام حسین(علیه السلام) را تنها گذاشتند، اكنون وقت انجام وعده‌اى كه من براى خود داده‌ام فرا رسیده است. با پیام حسین زمان، خمینى كبیر دیگر نتوانستم طاقت بیاورم و براى احیاى اسلام عزیز و انجام وعده خود داوطلبانه به جبهه رفتم. هیهات كه سال ها از عمرم گذشت و هنوز اندر خم یك كوچه‌ام كه نعمت‌هایى كه پروردگار به من داده سپاسگزارى نكرده‌ام و شرمنده‌ام و بیشتر از همه به نعمت بزرگ خداوند ناسپاسى كردم كه امام و رهبر و مرجع تقلید روح خدا خمینى بت‌شكن باشد. توفیق نیافتم آن طور كه باید در گفتارش تفكر كنم و توفیق نیافتم كه بیشتر بشناسمش. افسوس و صد افسوس كه با او همسفر بودم ولى از ولایتى بهره نجستم و به فرامینش نیندیشیدم تا راه را بیابم. پدر و مادر عزیز! در زندگى رنج فراوان به شما داده‌ام ولى امیدوارم كه جانم را در راه خدا فدا کنم. امیدوارم هیچ وقت به من ناكام نگویید چون من در نهایت كام را گرفتم كه بهترین نعمت هاست. پدر و مادر عزیز! براى من گریه نكنید؛ زیرا بردبارى و صبر شما بیشتر باعث شكست دشمن مى‌شود. برادرانم را به دین اسلام عزیز تشویق كنید و بگویید كه راهم را دنبال كنند. اى برادران عزیز! پیوسته در راه اعتلاى اسلام عزیز كوشا و تمامى فرامین امام را به جان و دل پذیرا باشید و زمان، زمان حسین است و ایام عاشورا. اى خواهران عزیز! حجاب، عفت و پاكدامنى را سر لوحه زندگى خودتان قرار دهید و همیشه فاطمه‌وار و زینب‌گونه زندگى و مبارزه كنید. خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار. التماس دعا. صدیقى.[۱]
