شهید عظیم هجران: تفاوت بین نسخه‌ها
Sanaee9711 (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۲ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
كسى كه آرزويش شهادت پر افتخار بود . | كسى كه آرزويش شهادت پر افتخار بود . | ||
ما عرصه موج خيز هر دريائيم طوفان خروشنده دل صحرائيم | ما عرصه موج خيز هر دريائيم طوفان خروشنده دل صحرائيم | ||
| − | آغوش گشا و نغمه عشق ببين اى كربلا به سوى تو مى آئيم | + | آغوش گشا و نغمه عشق ببين اى كربلا به سوى تو مى آئيم.<ref>[https://ajashohada.ir/MartyrDetails/24641سایت شهدای ارتش]</ref> |
| − | + | ==پانویس== | |
| − | + | <references /> | |
== رده‌ها == | == رده‌ها == | ||
[[رده: شهدا]] | [[رده: شهدا]] | ||
| سطر ۳۳: | سطر ۳۳: | ||
[[رده: شهدای ایران]] | [[رده: شهدای ایران]] | ||
[[رده: شهدای استان اردبیل]] | [[رده: شهدای استان اردبیل]] | ||
| − | [[رده: شهدای شهرستان | + | [[رده: شهدای شهرستان اردبیل]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۲۲
تولد :1342/07/12
تاریخ شهادت : 1365/03/25
محل شهادت : نامشخص
محل آرامگاه :اردبیل - ملاباشی
محتویات
زندگی نامه
دوازدهم مهر 1342، در شهرستان اردبیل دیده به جهان گشود. پدرش مسلم ، ارتشی بود و مادرش ربابه نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. به عنوان گروهبان دوم نیروی زمینی ارتش در جبهه حضور یافت. بیست‌وپنجم خرداد 1365، در کوه رستم الیان سردشت بر اثر اصابت سهوی گلوله به شهادت رسید. پیکر او در روستای ملاباشی از توابع زادگاهش به خاک سپرده شد
وصیت نامه
ه نام خدا پس از سلام به روان پاك شهيدان و به پير جماران ـ امام عزيزمان رهبر انقلاب پروازى به سوى آسمان ـ به سوى خورشيد جاودان ـ به سوى آشيانه عشق ـ آرى پدر و مادرم مى‌خواهم پروازى بسوى ابديت داشته باشم ، ديگر احساس مى‌كنم اين دنيا برايم خانه‌اى تنگ است. مى‌خواهم قفس‌ها را بشكنم و به ديارى نا آشنا روم . مى‌دانم جدائى سخت است. ولى بدانيد كه عشق به حسين بر من بيشتر است ، به خدائى كه مرا به مسلخ عشق كشاند قسم مى‌خورم كه عاشق شهادت در راه آزادى كربلا هستم و از آن بزرگ خدا مى‌خواهم كه مرا به آرزوى خود برساند. خانواده عزيزم ما همه آمده‌ايم و روزى خواهيم رفت ( انا لله و انا اليه راجعون ) ، اما چه گواراست . پدرم : بزرگ خانواده‌مان ، خوب مى‌دانى كه شما را چقدر دوست دارم و خواهم داشت . پدرم بخاطر از دست دادن من احساس سرافكندگى مكن ـ تو بايد به خودت افتخار كنى كه چنين فرزندى كه عاشق خدا بود تربيت كردى . پدرم تو هميشه زحمت‌كش ما بودى . مادرم و خواهران عزيزم شما بايد اسوه و نمونه‌اى از زينب باشيد. شما نبايد بخاطر شهادت من اشك بريزيد. چون من حافظ قرآن بودم و من حافظ وطن بودم . در جامعه سعى كنيد فردى مفيد و مطلوب باشيد و پشت امام عزيزمان را تنها مگذاريد . هموطنان عزيزم بدانيد كه همه ما خواهيم رفت. اگر بدانيد شهادت چه ذوقى دارد. واقعا نمى‌دانم چگونه از خداوند بخواهم كه زودتر شربت شهادت را بچشم . ملت غيور ايران هرگز امام را تنها مگذاريد و سنگرمان را خالى مگذاريد و ادامه دهنده راه شهيدان باشيد تا حق بر باطل پيروز شود بدانيد خدا هميشه ياور ماست . پدر عزيزم و مادر مهربانم و برادر و خواهران عزيزم اين كلمات را وقتى خواهيد خواند كه به آرزوى خود رسيده‌ام و با جسم خود وداع گفته‌ام . و جسم من درميان خاك به خوابى ابدى فرو مى‌رود. ولى بدانيد كه اينها سخنانى است كه از دلم بيرون مى‌آيد هر چند نتوانستم سخنان‌دلم را بر زبان قلب برانم ولى اميدوارم كه هميشه در راه دفاع از وطن از جان گذشتگى كنيد و به تمام آشنايان از قول من بگوئيد كه مرا حلال كنند . و به امام ـ رهبر انقلاب : بگوئيد: كه من عاشق سخنانش بودم . همانگونه كه امام فرموده: شهيد نظر مى‌كند به وجه‌الله... كسى كه آرزويش شهادت پر افتخار بود . ما عرصه موج خيز هر دريائيم طوفان خروشنده دل صحرائيم آغوش گشا و نغمه عشق ببين اى كربلا به سوى تو مى آئيم.[۱]
