شهید رضا دهقان حسام پور: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۲ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
محل آرامگاه : [[فارس]]- [[بوانات]] – اباده مرشدی | محل آرامگاه : [[فارس]]- [[بوانات]] – اباده مرشدی | ||
| − | + | ==-زندگی نامه== | |
| + | [[شهید رضا دهقان حسام پور]] فرزند اول خانواده ی حسین دهقان حسام پور در تاریخ اول بهمن 1351 در [[شیراز]] دیده به جهان گشود. زمانی که رضا 9 ماهه بود خانواده ی او از شیراز به بوانات به روستای آباده مرشدی آمدند و برای زندگی در روستای آباده مرشدی ساکن شدند. رضا پس از طی نمودند دوران کودکی در سن 7 سالگی به دبستان رفت و کلاس اول تا پنجم ابتدائی را در مدرسه ی انقلاب اسلامی واقع در روستای محل زندگی خود گذراند و بعد از آن مقطع راهنمایی را در مدرسه ی خواجه نصیر که بعدها به خاطر [[شهید محمد رحمانی]] به نام وی تغییر یافت درس خواند. او علاقه بسیار زیادی به شهید محمد رحمانی داشت و بارها از او سخن می گفت و او را سرمشق زندگی خود قرار داده بود و در خاطرات خود بارها از او یاد می کرد. او به شهادت علاقه ی بسیار زیادی داشت و بارها در دفتر خاطرات خود شهادت خود را از خداوند طلب می کرد و علاقه ی شدیدی به امام داشت به گونه ای که هر خاطره ای را پس از نامه خدا با نام امام شهیدان انقلاب اسلامی شروع می کرد. رضا قلب مهربانی داشت و دوست داشت به همه ی کسانی که در اطرافش زندگی می کردند محبت و کمک کند. رضا سال های پر از فراز و نشیب خود را شروع کرد او به خاطر علاقه ی شدید خود پس از تمام کردن سوم راهنمائی و مدرک سیکل به [[نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران]] راه یافت و پس از طی نمودن شش ماه دوره ی آموزشی [[ارتش]] در شیراز به [[تهران]] منتقل شد و در آن جا به درجه ی [[گروهبان دومی]] نائل آمد. او نمی دانست که این راهی است که او را به آن آرزوی دیرینه ی خود یعنی شهادت نزدیک می کند او بعد از تهران به منطقه ی [[دهلران]] ، محله ای نزدیک به [[اهواز]] منتقل شد و پس از شش ماه، آخر در تاریخ 1370/12/06 به همراه گروهی برای خنثی سازی [[مین]] اقدام نمود و در [[منطقه‌ی عملیاتی موسیان]] در یک روز بارانی نزدیک ساعت 3 بعد از ظهر به علت برخورد پای وی با مین و انفجار آن به شدت زخمی و مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستانی در منطقه ی اهواز، بالاخره در تاریخ 1370/12/07 به درجه ی رفیع شهادت نائل آمد و به آن آرزوی دیرینه دست یافت و بعد از شهادت او را از اهواز به شیراز و از شیراز به بوانات انتقال دادند و رضا در گلزار شهداء در کنار قبر شهید محمد رحمانی آن الگوی خود به خاک سپرده شد و هم اکنون سال هاست که او در قطعه ی شهیدان روستای آباده مرشدی به در خاک آرمیده است.<ref>[http://ajashohada.ir/home/martyrdetails/44683 سایت شهدای ارتش]</ref> | ||
| + | ==نگارخانه تصاویر== | ||
| + | <gallery> | ||
| − | + | Image:6600513.jpg | |
| − | |||
| − | + | </gallery> | |
| − | + | ==پانویس== | |
| − | + | <references /> | |
نسخهٔ کنونی تا ۷ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۹
ا بسمه تعالی
- شهید رضا دهقان حسام پور :
محل شهادت : نامشحص
محل آرامگاه : فارس- بوانات – اباده مرشدی
-زندگی نامه
شهید رضا دهقان حسام پور فرزند اول خانواده ی حسین دهقان حسام پور در تاریخ اول بهمن 1351 در شیراز دیده به جهان گشود. زمانی که رضا 9 ماهه بود خانواده ی او از شیراز به بوانات به روستای آباده مرشدی آمدند و برای زندگی در روستای آباده مرشدی ساکن شدند. رضا پس از طی نمودند دوران کودکی در سن 7 سالگی به دبستان رفت و کلاس اول تا پنجم ابتدائی را در مدرسه ی انقلاب اسلامی واقع در روستای محل زندگی خود گذراند و بعد از آن مقطع راهنمایی را در مدرسه ی خواجه نصیر که بعدها به خاطر شهید محمد رحمانی به نام وی تغییر یافت درس خواند. او علاقه بسیار زیادی به شهید محمد رحمانی داشت و بارها از او سخن می گفت و او را سرمشق زندگی خود قرار داده بود و در خاطرات خود بارها از او یاد می کرد. او به شهادت علاقه ی بسیار زیادی داشت و بارها در دفتر خاطرات خود شهادت خود را از خداوند طلب می کرد و علاقه ی شدیدی به امام داشت به گونه ای که هر خاطره ای را پس از نامه خدا با نام امام شهیدان انقلاب اسلامی شروع می کرد. رضا قلب مهربانی داشت و دوست داشت به همه ی کسانی که در اطرافش زندگی می کردند محبت و کمک کند. رضا سال های پر از فراز و نشیب خود را شروع کرد او به خاطر علاقه ی شدید خود پس از تمام کردن سوم راهنمائی و مدرک سیکل به نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران راه یافت و پس از طی نمودن شش ماه دوره ی آموزشی ارتش در شیراز به تهران منتقل شد و در آن جا به درجه ی گروهبان دومی نائل آمد. او نمی دانست که این راهی است که او را به آن آرزوی دیرینه ی خود یعنی شهادت نزدیک می کند او بعد از تهران به منطقه ی دهلران ، محله ای نزدیک به اهواز منتقل شد و پس از شش ماه، آخر در تاریخ 1370/12/06 به همراه گروهی برای خنثی سازی مین اقدام نمود و در منطقه‌ی عملیاتی موسیان در یک روز بارانی نزدیک ساعت 3 بعد از ظهر به علت برخورد پای وی با مین و انفجار آن به شدت زخمی و مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستانی در منطقه ی اهواز، بالاخره در تاریخ 1370/12/07 به درجه ی رفیع شهادت نائل آمد و به آن آرزوی دیرینه دست یافت و بعد از شهادت او را از اهواز به شیراز و از شیراز به بوانات انتقال دادند و رضا در گلزار شهداء در کنار قبر شهید محمد رحمانی آن الگوی خود به خاک سپرده شد و هم اکنون سال هاست که او در قطعه ی شهیدان روستای آباده مرشدی به در خاک آرمیده است.[۱]
