شهید جواد دریایی خیر: تفاوت بین نسخهها
Ghanbari9706 (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۶۵: | سطر ۶۵: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
+ | == ردهها == | ||
+ | {{ترتیبپیشفرض:جواد دریایی خیر}} | ||
+ | [[رده: شهدا]] | ||
+ | [[رده: شهدای دفاع مقدس]] | ||
+ | [[رده:شهدای ارتش جمهوری اسلامی ایران ]] | ||
+ | [[رده: شهدای ایران]] | ||
+ | [[رده: شهدای استان اردبیل ]] | ||
+ | [[رده: شهدای شهرستان مشکین شهر ]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۱۹
شه ی د جواد در ی ا یی خ ی ر
تار ی خ تولد :1338/05/08
تار ی خ شهادت : 1361/01/02
محل شهادت : نامشخص
محل آرامگاه :اردب ی ل - مشگ ی ن شهر - قره ق ی ه
محتویات
زندگی نامه
بسمالله الرحمن الرح ی م
نام شه ی د : جواد در ی ائ ی خ ی ر
نام پدر: غلام
محل تولد: مشك ی نشهر در روستا ی قرهق ی ه
تار ی خ تولد: 1340/08/28
مدرك تحص ی ل ی : سوم راهنما یی
وضع ی ت تأهل: متأهل
تعداد فرزندان: 2 فرزند
دختر : 1
پسر : 1
شغل شه ی د : مكان ی ك
محل كار: شغل آزاد
تار ی خ شهادت: 1361/01/02
نحوه شهادت: اصابت تركش
محل شهادت: دزفول
نشان ی مزار: مشگ ی ن روستا ی قرهق ی ه
آخر ی ن مسؤول ی ت در جبهه: راننده آمبولانس
شه ی د از همان بچگ ی مادر خو ی ش را از دست دادهاند و از نعمت مهر مادر ی ب ی بهره بودند. ا ی شان پدر ی داشتند كه به علت پ ی ر ی و كهولت سن ب ی نا یی خو ی ش را از دست داده بودند ول ی حافظ كل قرآن بودند و شه ی د از همان بچگ ی در خانوادها ی مذهب ی بزرگ شدند و در مكتب پدر به آموختن قرآن پرداختند و در ا ی ن راه موفق ی تها یی ن ی ز بدست آوردند به طور ی كه در استان آذربا ی جان شرق ی به مقام اول قرائت قرآن در سال 1359 رس ی دند . شه ی د كه در روستا یی از روستا ی مشگ ی نشهر به دن ی ا آمده بودند از بچگ ی به كار كشاورز ی پرداختند و با برادر بزرگش از طر ی ق كشاورز ی ا مرارمعاش م ی نمودند . ا ی شان در اوا ی ل جوان ی و در سن هفده سالگ ی با اصرار پدر ناب ی نا ی ش كه آرزو ی عروس ی او را داشت ازدواج نمودند و از ا ی ن ازدواج صاحب دو فرزند شدند ی ك ی دختر به نام فاطمه و د ی گر ی پسر به نام اصغر .
ا ی شان در اوا ی ل انقلاب به شهر تهران آمدند و در تهران مشغول كار شدند و در تظاهرات عل ی ه شاه ستمگر شركت نمودند. خود ا ی شان گفتهاند كه وقت ی امام به ا ی ران آمدند من در جماران بودم و سخنران ی ا ی شان را د ی دم . ا ی شان در سال 1359 به خدمت مقدس سرباز ی رفتند و در تار ی خ 1361/01/02به درجه رف ی ع شهادت نائل گشتند و در روستا ی خودشان به خاك سپرده شدند .
نكات برجسته در زندگ ی شه ی د : انس ا ی شان با قرآن از بچگ ی
الف ) فعال ی تها ی مهم عباد ی و معنو ی : ا ی شان با ا ی نكه در روستا ی كوچك ی زندگ ی م ی كردند ول ی هم ی شه در مسجد و مشغول قرائت قرآن بودهاند و در روستا ی خودشان به خاطر صدا ی ز ی با و لحن خوش در خواندن قرآن از جا ی گاه و ی ژها ی برخوردار بودند .
ب ) فعال ی تها ی مهم س ی اس ی و اجتماع ی : شركت در تظاهرات عل ی ه رژ ی م ستمگر شاه و همچن ی ن شركت در اول ی ن سخنران ی حضرت امام خم ی ن ی در جماران .
د ) و ی ژگ ی ها ی بارز اخلاق ی (با ارا ی ه نمونه رفتار ی ):در اخلاق ا ی شان نمونه بارز خوش خلق ی بودند طور ی كه هر وقت ی اد ی از ا ی شان م ی كنند به اول ی ن چ ی ز ی كه اشاره م ی كنند خوشخلق ی و برخورد ن ی ك ا ی شان با د ی گران م ی باشد .
پ ی ام شه ی د : «از ا ی ن انقلاب كه امام رهبر آن است دفاع كن ی د كه ما هر چه دار ی م از بركت ا ی ن انقلاب است .»
خاطرات
با ا ی نكه بنده پسر شه ی د هرگز چشم به رخ ز ی با ی پدرم ندوختهام و هرگز ا ی شان را ند ی دهام چون كه من ی ك ساله بودم كه پدرم به مقام شهادت نائل آمدند ول ی ی ك شب خواب د ی دم كه ا ی شان به خانه ما آمدند با همان لباس خاك ی سرباز ی و رو ی من بوس ی دند . ا ی شان به من گفتند كه در ا ی ن مدت كه نبودم شما را كس ی اذ ی ت نكرده است من ن ی ز گفتم نه پدر جان گفت من م ی روم و سرپرست ی شما را به عهده امام خم ی ن ی م ی گذارم هر مشكل ی كه داشت ی د با و ی در م ی ان بگذار ی د.[۱]