شهید منصور موحدی نیا: تفاوت بین نسخه‌ها
Barzegar97 (بحث | مشارکتها) |
Fazayemajazi (بحث | مشارکتها) (←وصیت نامه) |
||
| (۲ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۴: | سطر ۴۴: | ||
| − | [[شهید منصور موحدی نیا]] در خرداد ماه سال 1335 در [[اصفهان]] پا به عرصه زندگی سراسر تلاش خویش گذاشت. او لحظه ای قرار و آسایش نداشت و یکی از پی شتازان مبارزات مذهبی بود، که به همین خاطر توسط ساواک دستگیر شد و از دانشگاه اخراج گردید و به علت مبارزه های پی در پی توسط عاملان | + | [[شهید منصور موحدی نیا]] در خرداد ماه سال 1335 در [[اصفهان]] پا به عرصه زندگی سراسر تلاش خویش گذاشت. او لحظه ای قرار و آسایش نداشت و یکی از پی شتازان مبارزات مذهبی بود، که به همین خاطر توسط [[ساواک]] دستگیر شد و از دانشگاه اخراج گردید و به علت مبارزه های پی در پی توسط عاملان [[رژیم پهلوی]] دستگیر و زندانی شد که با پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد. |
| − | توجه او به سوی خدا، او را به رهایی از دام شیاطین درون رهنمون ساخته و به خلوص رسانده بود و نیز تواضع و فروتنی و روگرداندن از برتری جویی و برخورداری های دنیوی، صحبت با اهل حق، و کینه و عداوت و خشم کوبنده در مقابل دشمنان و محافظت شدید در اطاعت از مقام ولایت فقیه از جلو ههای خلوص این شهید عزیز بود. مبارزات پردامنه و پی گیرش با خطوط مغایر و مخالفان خط امام و وابستگان به قدرت های خارجی خصوصاً منافقان به شدت ادامه داشت. | + | توجه او به سوی خدا، او را به رهایی از دام شیاطین درون رهنمون ساخته و به خلوص رسانده بود و نیز تواضع و فروتنی و روگرداندن از برتری جویی و برخورداری های دنیوی، صحبت با اهل حق، و کینه و عداوت و خشم کوبنده در مقابل دشمنان و محافظت شدید در اطاعت از مقام [[ولایت فقیه]] از جلو ههای خلوص این شهید عزیز بود. مبارزات پردامنه و پی گیرش با خطوط مغایر و مخالفان خط امام و وابستگان به قدرت های خارجی خصوصاً منافقان به شدت ادامه داشت. |
| − | سرانجام در تابستان 59 با بالا گرفتن غائله [[کردستان]] به [[سنندج]] رفت و پس از آن با شروع جنگ به اتفاق دوست نزدیکش شهید نیلفروش زاده، عازم [[خوزستان]] شد و در جبهه های جنوب فعالیت شدید و مداومی را در جهاد با کفّار بعثی آغازکرد. سرانجام در حمله فرمانده کل قوا خمینی روح خدا در [[21/3/1360]] در ماه پر برکت شعبان در حالی که مسئولیت حمله به قلب دشمن را بر عهده داشت، به درجه رفیع شهادت نایل گردید . یادش در اندیشه ژرف اهل بصیرت و راهش در پیش روی سالکان حقیقت جاودانه باد. | + | سرانجام در تابستان 59 با بالا گرفتن غائله [[کردستان]] به [[سنندج]] رفت و پس از آن با شروع جنگ به اتفاق دوست نزدیکش شهید نیلفروش زاده، عازم [[خوزستان]] شد و در جبهه های جنوب فعالیت شدید و مداومی را در جهاد با کفّار بعثی آغازکرد. سرانجام در حمله فرمانده کل قوا [[خمینی]] روح خدا در [[21/3/1360]] در ماه پر برکت شعبان در حالی که مسئولیت حمله به قلب دشمن را بر عهده داشت، به درجه رفیع شهادت نایل گردید . یادش در اندیشه ژرف اهل بصیرت و راهش در پیش روی سالکان حقیقت جاودانه باد. |
| سطر ۵۶: | سطر ۵۶: | ||
==وصیت نامه== | ==وصیت نامه== | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
بسم الله الرحمن الرحیم | بسم الله الرحمن الرحیم | ||
| − | |||
| − | |||
به نیت این که برای خدا خون خود را در راه اسلام محمد و ائمه معصومین و نایب به حق شان [[امام خمینی]] بدهم به میدان کارزار می روم و امیدوارم خداوند از من عاصی به لطف مغفرت و رحمتش بگذرد و همه این خون را در جهت اسلام قبول کند. | به نیت این که برای خدا خون خود را در راه اسلام محمد و ائمه معصومین و نایب به حق شان [[امام خمینی]] بدهم به میدان کارزار می روم و امیدوارم خداوند از من عاصی به لطف مغفرت و رحمتش بگذرد و همه این خون را در جهت اسلام قبول کند. | ||
| − | |||
| − | |||
از همه برادران و خواهران به خصوص از آشنایان خواستارم که محکم برای اسلام فعالیت کنند و بدانند شکر بسیاری از نعم که فقط یکی از آن ها این انقلاب و هدایت الهی به وسیله الله را شاید تا آخر عمر نشود به جا آورد. لذا بایستی تلاش برای اسلام را زیاد کرد و باز این را به خصوص به دوستان سال های جوانی و خانواده ام بیشتر تذکر می دهم. | از همه برادران و خواهران به خصوص از آشنایان خواستارم که محکم برای اسلام فعالیت کنند و بدانند شکر بسیاری از نعم که فقط یکی از آن ها این انقلاب و هدایت الهی به وسیله الله را شاید تا آخر عمر نشود به جا آورد. لذا بایستی تلاش برای اسلام را زیاد کرد و باز این را به خصوص به دوستان سال های جوانی و خانواده ام بیشتر تذکر می دهم. | ||
| + | برادرم ناصر و خواهرانم و پدر و مادرم انشاء ا... به فعالیت های اسلامی خود ادامه دهند و خدایی نکرده سرد نشود که پر خروش تر شوند. از همه دوستان و آشنایان حلالیت می طلبم به خصوص از پدر و مادرم و به خصوص از مادرم و امیدوارم با روحیه عالی خود نمونه باشد. ضمنا برادرم ناصر کلیه نوشته های مرا بخواند و هر چه را که جنبه ایدئولوژی داشت و به دردش می خورد نگه دارد و بقیه را دور بریزد. خدا توفیق بندگی اش را به همه ما ارزانی دارد و السلام علیکم و رحمه ا... (التماس دعا دارم).<ref>[http://khayyen.ir/shahid/59 سایت شهدای خین]</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| − | + | <references /> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۰:۰۹
نام : موحدی نیا / منصور
نام پدر : محمود
تاریخ تولد : ۱۳۳۵-۶-۲
محل تولد : اصفهان
تاریخ شهادت : ۱۳۶۰-۳-۲۰
محل شهادت : دارخوین بستان - فرمانده کل قوا
شهرستان : اصفهان
یگان : بسیج
مسئولیت : فرمانده گروهان
تحصیلات : دانشجوی رشته ریاضی
محل تحصیل : دانشگاه اصفهان
گلزار : گلستان شهدای اصفهان
زندگی نامه
شهید منصور موحدی نیا در خرداد ماه سال 1335 در اصفهان پا به عرصه زندگی سراسر تلاش خویش گذاشت. او لحظه ای قرار و آسایش نداشت و یکی از پی شتازان مبارزات مذهبی بود، که به همین خاطر توسط ساواک دستگیر شد و از دانشگاه اخراج گردید و به علت مبارزه های پی در پی توسط عاملان رژیم پهلوی دستگیر و زندانی شد که با پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد.
توجه او به سوی خدا، او را به رهایی از دام شیاطین درون رهنمون ساخته و به خلوص رسانده بود و نیز تواضع و فروتنی و روگرداندن از برتری جویی و برخورداری های دنیوی، صحبت با اهل حق، و کینه و عداوت و خشم کوبنده در مقابل دشمنان و محافظت شدید در اطاعت از مقام ولایت فقیه از جلو ههای خلوص این شهید عزیز بود. مبارزات پردامنه و پی گیرش با خطوط مغایر و مخالفان خط امام و وابستگان به قدرت های خارجی خصوصاً منافقان به شدت ادامه داشت.
سرانجام در تابستان 59 با بالا گرفتن غائله کردستان به سنندج رفت و پس از آن با شروع جنگ به اتفاق دوست نزدیکش شهید نیلفروش زاده، عازم خوزستان شد و در جبهه های جنوب فعالیت شدید و مداومی را در جهاد با کفّار بعثی آغازکرد. سرانجام در حمله فرمانده کل قوا خمینی روح خدا در 21/3/1360 در ماه پر برکت شعبان در حالی که مسئولیت حمله به قلب دشمن را بر عهده داشت، به درجه رفیع شهادت نایل گردید . یادش در اندیشه ژرف اهل بصیرت و راهش در پیش روی سالکان حقیقت جاودانه باد.
وصیت نامه
بسم الله الرحمن الرحیم به نیت این که برای خدا خون خود را در راه اسلام محمد و ائمه معصومین و نایب به حق شان امام خمینی بدهم به میدان کارزار می روم و امیدوارم خداوند از من عاصی به لطف مغفرت و رحمتش بگذرد و همه این خون را در جهت اسلام قبول کند. از همه برادران و خواهران به خصوص از آشنایان خواستارم که محکم برای اسلام فعالیت کنند و بدانند شکر بسیاری از نعم که فقط یکی از آن ها این انقلاب و هدایت الهی به وسیله الله را شاید تا آخر عمر نشود به جا آورد. لذا بایستی تلاش برای اسلام را زیاد کرد و باز این را به خصوص به دوستان سال های جوانی و خانواده ام بیشتر تذکر می دهم. برادرم ناصر و خواهرانم و پدر و مادرم انشاء ا... به فعالیت های اسلامی خود ادامه دهند و خدایی نکرده سرد نشود که پر خروش تر شوند. از همه دوستان و آشنایان حلالیت می طلبم به خصوص از پدر و مادرم و به خصوص از مادرم و امیدوارم با روحیه عالی خود نمونه باشد. ضمنا برادرم ناصر کلیه نوشته های مرا بخواند و هر چه را که جنبه ایدئولوژی داشت و به دردش می خورد نگه دارد و بقیه را دور بریزد. خدا توفیق بندگی اش را به همه ما ارزانی دارد و السلام علیکم و رحمه ا... (التماس دعا دارم).[۱]
