شهیدبرات علی کلهرودی دنبی: تفاوت بین نسخه‌ها
Fazayemajazi (بحث | مشارکتها) (←رده‌ها) |
Fazayemajazi (بحث | مشارکتها) (←زندگی نامه) |
||
| (۳ نسخه‌های متوسط توسط ۳ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
| − | |||
شهید برات علی کلهرودی در سال 1343 درخانواده ای مذهبی متولد شد. در دوران خردسالی به پدر و مادر خود علاقه ی بسیار داشت. تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل کرد ولی به دلیل زندگی در روستا نتوانست تحصیلات خود را ادامه دهد. پس از آن در دوره ی جوانی در کارخانه مشغول به کار شد و به امور زندگی و کشاورزی پرداخت و در سال 1362 ازدواج کرد. | شهید برات علی کلهرودی در سال 1343 درخانواده ای مذهبی متولد شد. در دوران خردسالی به پدر و مادر خود علاقه ی بسیار داشت. تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل کرد ولی به دلیل زندگی در روستا نتوانست تحصیلات خود را ادامه دهد. پس از آن در دوره ی جوانی در کارخانه مشغول به کار شد و به امور زندگی و کشاورزی پرداخت و در سال 1362 ازدواج کرد. | ||
سپس به جبهه اعزام شد و به عنوان نیروی رزمی در جبهه به خدمت مشغول گردید. در مناطق عملیاتی کردستان و ارومیه حضور داشت و سرانجام با اصابت گلوله در تاریخ 1366/09/01 در در منطقه عملیاتی ارومیه به شهادت رسید. | سپس به جبهه اعزام شد و به عنوان نیروی رزمی در جبهه به خدمت مشغول گردید. در مناطق عملیاتی کردستان و ارومیه حضور داشت و سرانجام با اصابت گلوله در تاریخ 1366/09/01 در در منطقه عملیاتی ارومیه به شهادت رسید. | ||
| − | شهید برات علی کلهرودی اخلاق نیکویی داشت و مورد علاقه ی پدر و مادر خود بود. به حلال و حرام اعتقاد داشت و به نماز و روزه اهمیت بسیار می داد. شهادت را پرواز به سوی خدا و شهید شدن را لیاقتی برای بندگان خدا می دانست. مسائل شرعی را رعایت می کرد و در رواج آن می کوشید. به قرآن و برنامه های مذهبی علاقه داشت و بیشتر اوقات به خواندن دعا مشغول بود. با والدین و همسر خود بسیار مهربان بود و فرزندان خود را بسیار دوست داشت. جبهه را مکانی مقدس می دانست و معتقد بود جنگ با دشمن برای هر کس عملی واجب است. او دوستدار امام بود. از آخرین توصیه های او این بود که اگر نیامدم و به شهادت رسیدم برای من گریه نکنید. | + | شهید برات علی کلهرودی اخلاق نیکویی داشت و مورد علاقه ی پدر و مادر خود بود. به حلال و حرام اعتقاد داشت و به نماز و روزه اهمیت بسیار می داد. شهادت را پرواز به سوی خدا و شهید شدن را لیاقتی برای بندگان خدا می دانست. مسائل شرعی را رعایت می کرد و در رواج آن می کوشید. به قرآن و برنامه های مذهبی علاقه داشت و بیشتر اوقات به خواندن دعا مشغول بود. با والدین و همسر خود بسیار مهربان بود و فرزندان خود را بسیار دوست داشت. جبهه را مکانی مقدس می دانست و معتقد بود جنگ با دشمن برای هر کس عملی واجب است. او دوستدار امام بود. از آخرین توصیه های او این بود که اگر نیامدم و به شهادت رسیدم برای من گریه نکنید.<ref>[http://ajashohada.ir/Home/Martyrdetails/22819 سایت شهدای ارتش]</ref> |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | http://ajashohada.ir/Home/Martyrdetails/22819 | + | |
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references /> | ||
== رده‌ها == | == رده‌ها == | ||
| − | {{ | + | {{ترتیب‌پیش‌فرض:برات_علی_کلهرودی_دنبی}} |
[[رده: شهدا]] | [[رده: شهدا]] | ||
[[رده: شهدای دفاع مقدس]] | [[رده: شهدای دفاع مقدس]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۴۳
شهید برات علی کلهرودی دنبی تاریخ تولد :1343/03/07 تاریخ شهادت : 1366/09/01 محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه :اصفهان - برخوار - دنبی
زندگی نامه
شهید برات علی کلهرودی در سال 1343 درخانواده ای مذهبی متولد شد. در دوران خردسالی به پدر و مادر خود علاقه ی بسیار داشت. تا کلاس پنجم ابتدایی تحصیل کرد ولی به دلیل زندگی در روستا نتوانست تحصیلات خود را ادامه دهد. پس از آن در دوره ی جوانی در کارخانه مشغول به کار شد و به امور زندگی و کشاورزی پرداخت و در سال 1362 ازدواج کرد. سپس به جبهه اعزام شد و به عنوان نیروی رزمی در جبهه به خدمت مشغول گردید. در مناطق عملیاتی کردستان و ارومیه حضور داشت و سرانجام با اصابت گلوله در تاریخ 1366/09/01 در در منطقه عملیاتی ارومیه به شهادت رسید. شهید برات علی کلهرودی اخلاق نیکویی داشت و مورد علاقه ی پدر و مادر خود بود. به حلال و حرام اعتقاد داشت و به نماز و روزه اهمیت بسیار می داد. شهادت را پرواز به سوی خدا و شهید شدن را لیاقتی برای بندگان خدا می دانست. مسائل شرعی را رعایت می کرد و در رواج آن می کوشید. به قرآن و برنامه های مذهبی علاقه داشت و بیشتر اوقات به خواندن دعا مشغول بود. با والدین و همسر خود بسیار مهربان بود و فرزندان خود را بسیار دوست داشت. جبهه را مکانی مقدس می دانست و معتقد بود جنگ با دشمن برای هر کس عملی واجب است. او دوستدار امام بود. از آخرین توصیه های او این بود که اگر نیامدم و به شهادت رسیدم برای من گریه نکنید.[۱]
