شهید عبدالرحمن یاسمن شیرازی: تفاوت بین نسخه‌ها
Sanaee9711 (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
محل آرامگاه : فارس - شیراز - باجگاه | محل آرامگاه : فارس - شیراز - باجگاه | ||
| − | + | ==زندگی نامه== | |
| − | + | ||
| − | زندگی نامه | + | |
شهید عبدالرحمان یاسمن شیرازی از سال 1352 که پس از گرفتن مدرک دیپلم در زادگاهش شیراز وارد نیروی دریایی شد، لحظه ای آرام و قرار نداشت. مخالفتش با برنامه های طاغوتی ارتش و شرکت در تظاهرات و فعالیت های سیاسی، بخش وسیعی از زندگی او را به خود اختصاص می داد. | شهید عبدالرحمان یاسمن شیرازی از سال 1352 که پس از گرفتن مدرک دیپلم در زادگاهش شیراز وارد نیروی دریایی شد، لحظه ای آرام و قرار نداشت. مخالفتش با برنامه های طاغوتی ارتش و شرکت در تظاهرات و فعالیت های سیاسی، بخش وسیعی از زندگی او را به خود اختصاص می داد. | ||
با شروع جنگ تحمیلی نیز بارها داوطلبانه به جبهه شتافت که یک بار نیز مورد اصابت ترکش قرار گرفت و در [[بیمارستان ذوب آهن اصفهان]] بستری شد؛ با این وجود دست از مبارزه و دفاع نکشید و این بار که معبودش عزم او را جزم دید، با ترکش خمپاره های دیگر، او را نزد خود فرا خواند و در رضوان خویش جای داد. تاریخ 1362/10/10 روز میعاد او بود و حالا گوشه ای از گلزار شهدای شیراز، برگی از دفتر عشق است و آن برگ، سند ایثار عبدالرحمن یاسمین شیرازی. | با شروع جنگ تحمیلی نیز بارها داوطلبانه به جبهه شتافت که یک بار نیز مورد اصابت ترکش قرار گرفت و در [[بیمارستان ذوب آهن اصفهان]] بستری شد؛ با این وجود دست از مبارزه و دفاع نکشید و این بار که معبودش عزم او را جزم دید، با ترکش خمپاره های دیگر، او را نزد خود فرا خواند و در رضوان خویش جای داد. تاریخ 1362/10/10 روز میعاد او بود و حالا گوشه ای از گلزار شهدای شیراز، برگی از دفتر عشق است و آن برگ، سند ایثار عبدالرحمن یاسمین شیرازی. | ||
| − | خاطرات | + | ==خاطرات== |
خاطره ای از همسر شهید | خاطره ای از همسر شهید | ||
آرزوی دیدار امام، آرزویی بود در سر عاشقان و گرچه عاشقان، همه نتوانستند به زیارت جمال نورانیش نائل شوند، اما آتش این عشق، همچنان روشن باقی ماند. آنهایی هم که به محفل انس راه یافتند و گوشه ای از جذبه های عشق را درک کردند، شیرینی این وصال، اکنون آرام بخش روحشان است و در انتظار روزی به سر می برند که حلاوت این دیدار را به ابدیت پیوند زنند. | آرزوی دیدار امام، آرزویی بود در سر عاشقان و گرچه عاشقان، همه نتوانستند به زیارت جمال نورانیش نائل شوند، اما آتش این عشق، همچنان روشن باقی ماند. آنهایی هم که به محفل انس راه یافتند و گوشه ای از جذبه های عشق را درک کردند، شیرینی این وصال، اکنون آرام بخش روحشان است و در انتظار روزی به سر می برند که حلاوت این دیدار را به ابدیت پیوند زنند. | ||
روزی که همراه چند تن دیگر از بسیجیان، خود را در برابر امام دید، هیچ باور نمی کرد این لحظات واقعیت داشته باشد، ولی این حادثه در زندگی او اتفاق افتاده بود. از این بالاتر، دو جلدکتابی که امام به او اهدا فرمودند. وقتی به خانه آمد، یکی را به مهدی و دیگری را به مریم داد. داستان دیدار را برای ما تعریف کرد و بعد به من گفت: «اگر من [[شهید]] شوم، نگذارید فرزندانم در اجتماع سرخورده شوند. به آنها بگویید پدرتان در راه خدا [[شهید]] شده است.» | روزی که همراه چند تن دیگر از بسیجیان، خود را در برابر امام دید، هیچ باور نمی کرد این لحظات واقعیت داشته باشد، ولی این حادثه در زندگی او اتفاق افتاده بود. از این بالاتر، دو جلدکتابی که امام به او اهدا فرمودند. وقتی به خانه آمد، یکی را به مهدی و دیگری را به مریم داد. داستان دیدار را برای ما تعریف کرد و بعد به من گفت: «اگر من [[شهید]] شوم، نگذارید فرزندانم در اجتماع سرخورده شوند. به آنها بگویید پدرتان در راه خدا [[شهید]] شده است.» | ||
| − | نمی دانم چه سرّی در آن دیدار بود که او را این چنین متحوّل کرد! | + | نمی دانم چه سرّی در آن دیدار بود که او را این چنین متحوّل کرد!<ref>[http://ajashohada.ir/home/martyrdetails/29180 سایت شهدای ارتش]</ref> |
| − | + | ==پانویس== | |
| − | + | <references /> | |
| − | http://ajashohada.ir/home/martyrdetails/29180 | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
== رده‌ها == | == رده‌ها == | ||
[[رده: شهدا]] | [[رده: شهدا]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۰۲
تاریخ تولد : 1329/03/26 تاریخ شهادت : 1362/10/10
محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه : فارس - شیراز - باجگاه
محتویات
زندگی نامه
شهید عبدالرحمان یاسمن شیرازی از سال 1352 که پس از گرفتن مدرک دیپلم در زادگاهش شیراز وارد نیروی دریایی شد، لحظه ای آرام و قرار نداشت. مخالفتش با برنامه های طاغوتی ارتش و شرکت در تظاهرات و فعالیت های سیاسی، بخش وسیعی از زندگی او را به خود اختصاص می داد. با شروع جنگ تحمیلی نیز بارها داوطلبانه به جبهه شتافت که یک بار نیز مورد اصابت ترکش قرار گرفت و در بیمارستان ذوب آهن اصفهان بستری شد؛ با این وجود دست از مبارزه و دفاع نکشید و این بار که معبودش عزم او را جزم دید، با ترکش خمپاره های دیگر، او را نزد خود فرا خواند و در رضوان خویش جای داد. تاریخ 1362/10/10 روز میعاد او بود و حالا گوشه ای از گلزار شهدای شیراز، برگی از دفتر عشق است و آن برگ، سند ایثار عبدالرحمن یاسمین شیرازی.
خاطرات
خاطره ای از همسر شهید آرزوی دیدار امام، آرزویی بود در سر عاشقان و گرچه عاشقان، همه نتوانستند به زیارت جمال نورانیش نائل شوند، اما آتش این عشق، همچنان روشن باقی ماند. آنهایی هم که به محفل انس راه یافتند و گوشه ای از جذبه های عشق را درک کردند، شیرینی این وصال، اکنون آرام بخش روحشان است و در انتظار روزی به سر می برند که حلاوت این دیدار را به ابدیت پیوند زنند. روزی که همراه چند تن دیگر از بسیجیان، خود را در برابر امام دید، هیچ باور نمی کرد این لحظات واقعیت داشته باشد، ولی این حادثه در زندگی او اتفاق افتاده بود. از این بالاتر، دو جلدکتابی که امام به او اهدا فرمودند. وقتی به خانه آمد، یکی را به مهدی و دیگری را به مریم داد. داستان دیدار را برای ما تعریف کرد و بعد به من گفت: «اگر من شهید شوم، نگذارید فرزندانم در اجتماع سرخورده شوند. به آنها بگویید پدرتان در راه خدا شهید شده است.» نمی دانم چه سرّی در آن دیدار بود که او را این چنین متحوّل کرد![۱]
