شهیداحمد سدیدی: تفاوت بین نسخه‌ها
Nazarifard98 (بحث | مشارکت‌ها) |
جز (Salehi98 صفحهٔ شهید احمد سدیدی را به شهیداحمد سدیدی منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۳ شهریور ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۴۰
شهید احمد سدیدی
تاریخ تولد :1344/01/01
تاریخ شهادت : 1365/01/18
محل شهادت : نامشخص
محل آرامگاه :گلستان - آزادشهر – ازادشهر
rId4
زندگی نامه
بسمه تعالی زندگی نامه شهید احمد سدیدی فرزند حسین در تاریخ 01/04/1347 در آزاد شهر به دنیا آمد. او فرزند سوم خانواده بود و 2 برادر دیگر نیز داشت. وقتی شهید کودک بود پدرش کاسب بود و کار می کرد و وضع اقتصادی خوبی نداشتند. او از ۷ سالگی در آزادشهر به مدرسه رفت و تا سوم راهنمایی ادامه ی تحصیل داد. با وجود علاقه زیادی که به فراگیری علم و تحصیل داشت، به علت فقر مالی و نبودن امکانات لازم و همچنین بیماری پدر و مادرش مجبور به ترک تحصیل شد و به دنبال کار آزاد رفت تا کمک خرج خانواده شود. او مدتی در تهران پیش برادرش به عنوان شاگرد گچ‌کار به کار مشغول شد و در آمد حاصل از دسترنجش را در اختیار خانواده قرار می داد . او جوانی بسیار مهربان و دلسوز بود و به پدرش خیلی علاقه داشت. شهید ساله بود که مادرش را از دست داد و از موهبت مهر مادری محروم شد. او نماز و روزه اش را همیشه به جا می آورد و بچه هیأتی بود و در ایام محرم و عزاداری ابا‌عبد‌الله‌الحسین (ع) به مسجد موسی بن جعفر می رفت و از عزاداران و زنجیر زنان آن حضرت به شمار می رفت . او به تلاوت قرآن نیز علاقه ی خاصی داشت و از هر فرصتی برای خواندن قرآن استفاده می کرد . شهید اهل تحرک و ورزش نیز بود و به باشگاه وزنه‌برداری می رفت . او قوی هیکل بود و نه تنها زیر بار زور نمی رفت بلکه همیشه حق مظلوم را از ظالم می گرفت . با ادب و با‌گذشت بود دست دهنده داشت و به فقرا و نیازمندان کمک می کرد . او بیشتر اوقات کنار پدرش در مغازه کار می کرد . شهید قبل از اینکه به خدمت سربازی برود چندین بار از طریق بسیج به جبهه رفته بود تا اینکه موعد سربازیش فرا رسید و از طریق ارتش برای رفتن به خدمت مقدس سربازی اقدام کرد. او دوره ی آموزشی 3 ماهه را در بیرجند بود و بعد آنها به تهران بردند و او که جوانی غیرتمند بود نتوانست در تهران بماند. مصرانه تقاضای حضور درجبهه را داشت. او به منطقه ی اندیمشک اعزام شد و در آنجا با مسئولیت تکاور 24 ماه خدمت کرد و فقط 10 یا 15 روز از خدمتش مانده بود، که آنها را به شهرهای عراق بردند و در آنجا پس از ابراز رشادتها و فداکاری های فراوان در راه دفاع از کشورش در مقابل تجاوز دشمن در سال 1365 در همان منطقه به ندای حق لبیک گفت و شهد شیرین شهادت را گوارا نوشید . پیکر پاک این شهید به همراه 800 تکاور دیگر مفقود شد و پس از سالها با تلاش ستاد تفحص شهدا، پیکر پاک این شهید به خانواده‌اش تحویل داده شد و پس از تشییع بر روی دست مردم شهید پرور آزادشهر در گلزار شهدای این شهر به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.
منبع:[۱]
