شهیدداود تقوی: تفاوت بین نسخه‌ها
Arameshi9706 (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۳ نسخه‌های متوسط توسط ۳ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
شهيد داود تقوي در سال 1340 در تهران در خانواده اي كه شغل پدر كارگري بود به دنيا آمد. بعد از طي دوران كودكي در سن 7 سالگي به دبستان رفت، شهيد از همان اوان كودكي در جوهره ي وجوديش علاقه‌اش به اسلام و يادگيري قرآن متبلور بود. وقتي كه پدر و مادرش نماز مي‌خواندند او هم براي نماز آماده مي شد و نمازي كودكانه مي‌خواند. از اين رو در هيئت‌هايي كه شب هاي جمعه تشكيل مي‌شد شركت مي‌جست و در فرا گرفتن دروس قرآني و مسائل ديني پيش قدم بود. | شهيد داود تقوي در سال 1340 در تهران در خانواده اي كه شغل پدر كارگري بود به دنيا آمد. بعد از طي دوران كودكي در سن 7 سالگي به دبستان رفت، شهيد از همان اوان كودكي در جوهره ي وجوديش علاقه‌اش به اسلام و يادگيري قرآن متبلور بود. وقتي كه پدر و مادرش نماز مي‌خواندند او هم براي نماز آماده مي شد و نمازي كودكانه مي‌خواند. از اين رو در هيئت‌هايي كه شب هاي جمعه تشكيل مي‌شد شركت مي‌جست و در فرا گرفتن دروس قرآني و مسائل ديني پيش قدم بود. | ||
در دوران انقلاب جهت پيشبرد انقلاب اسلامي كوشا بود و شعارهاي اسلامي را در خيابان ها و كوچه‌هاي محل نصب مي‌كرد، در تظاهرات شركت مي‌كرد. روزي كه مردم به پادگان ها حمله كردند و آن را تصرف كردند شهيد تقوي نيز در ميان آنان بود و كوكتل‌هايي كه در محل درست مي‌كردند به آنجا برده و مورد استفاده قرار مي‌داد. وي در فصل تابستان براي كمك به هزينه زندگي كار مي‌كرد تا شايد خانواده‌اش فشار كمتري را متحمل شوند. | در دوران انقلاب جهت پيشبرد انقلاب اسلامي كوشا بود و شعارهاي اسلامي را در خيابان ها و كوچه‌هاي محل نصب مي‌كرد، در تظاهرات شركت مي‌كرد. روزي كه مردم به پادگان ها حمله كردند و آن را تصرف كردند شهيد تقوي نيز در ميان آنان بود و كوكتل‌هايي كه در محل درست مي‌كردند به آنجا برده و مورد استفاده قرار مي‌داد. وي در فصل تابستان براي كمك به هزينه زندگي كار مي‌كرد تا شايد خانواده‌اش فشار كمتري را متحمل شوند. | ||
| − | بعد از اخذ مدرك ديپلم بدون فوت وقت دفترچه آماده به خدمتش را گرفت و تا زماني كه لباس سربازي را به تن كرد دست از كار و كوشش براي سازندگي كشور برنداشت. تا اين كه لباس سربازي را نيز به تن كرد. وي همواره مي‌گفت: اگر من شهيد شدم مبادا ناراحت باشيد زير در راه اسلام كه پرچمدار آن خميني روح خداست شهيد مي‌شوم و اين بزرگترين افتخار براي شماست و آخر نيز به آرزوي خود رسيده و به خيل شهداي انقلاب اسلامي پيوست. | + | بعد از اخذ مدرك ديپلم بدون فوت وقت دفترچه آماده به خدمتش را گرفت و تا زماني كه لباس سربازي را به تن كرد دست از كار و كوشش براي سازندگي كشور برنداشت. تا اين كه لباس سربازي را نيز به تن كرد. وي همواره مي‌گفت: اگر من شهيد شدم مبادا ناراحت باشيد زير در راه اسلام كه پرچمدار آن خميني روح خداست شهيد مي‌شوم و اين بزرگترين افتخار براي شماست و آخر نيز به آرزوي خود رسيده و به خيل شهداي انقلاب اسلامي پيوست.<ref>[http://ajashohada.ir/Home/Martyrdetails/6129 سایت شهدای ارتش]</ref> |
| + | ==نگارخانه تصاویر== | ||
| + | <gallery> | ||
| − | + | Image:1167282KAKA002-001.jpg | |
| − | + | Image:1167282KAKA001-001.jpg | |
| + | |||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references /> | ||
| + | == رده‌ها == | ||
| + | {{ترتیب‌پیش‌فرض:داود_تقوی}} | ||
| + | [[رده: شهدا]] | ||
| + | [[رده: شهدای دفاع مقدس]] | ||
| + | [[رده: شهدای ارتش جمهوری اسلامی ]] | ||
| + | [[رده: شهدای ایران]] | ||
| + | [[رده: شهدای استان تهران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۴۹
شهید داود تقوی
تاریخ تولد :1340/11/15
تاریخ شهادت : 1361/05/09
محل شهادت : نامشخص
محل آرامگاه :تهران - بهشت زهرا
زندگی نامه
شهيد داود تقوي در سال 1340 در تهران در خانواده اي كه شغل پدر كارگري بود به دنيا آمد. بعد از طي دوران كودكي در سن 7 سالگي به دبستان رفت، شهيد از همان اوان كودكي در جوهره ي وجوديش علاقه‌اش به اسلام و يادگيري قرآن متبلور بود. وقتي كه پدر و مادرش نماز مي‌خواندند او هم براي نماز آماده مي شد و نمازي كودكانه مي‌خواند. از اين رو در هيئت‌هايي كه شب هاي جمعه تشكيل مي‌شد شركت مي‌جست و در فرا گرفتن دروس قرآني و مسائل ديني پيش قدم بود. در دوران انقلاب جهت پيشبرد انقلاب اسلامي كوشا بود و شعارهاي اسلامي را در خيابان ها و كوچه‌هاي محل نصب مي‌كرد، در تظاهرات شركت مي‌كرد. روزي كه مردم به پادگان ها حمله كردند و آن را تصرف كردند شهيد تقوي نيز در ميان آنان بود و كوكتل‌هايي كه در محل درست مي‌كردند به آنجا برده و مورد استفاده قرار مي‌داد. وي در فصل تابستان براي كمك به هزينه زندگي كار مي‌كرد تا شايد خانواده‌اش فشار كمتري را متحمل شوند. بعد از اخذ مدرك ديپلم بدون فوت وقت دفترچه آماده به خدمتش را گرفت و تا زماني كه لباس سربازي را به تن كرد دست از كار و كوشش براي سازندگي كشور برنداشت. تا اين كه لباس سربازي را نيز به تن كرد. وي همواره مي‌گفت: اگر من شهيد شدم مبادا ناراحت باشيد زير در راه اسلام كه پرچمدار آن خميني روح خداست شهيد مي‌شوم و اين بزرگترين افتخار براي شماست و آخر نيز به آرزوي خود رسيده و به خيل شهداي انقلاب اسلامي پيوست.[۱]
