شهید علی رضا دلوی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
 
(۲ نسخه‌های متوسط توسط ۲ کاربران نشان داده نشده)
سطر ۴: سطر ۴:
 
نام مادر زرین تاج
 
نام مادر زرین تاج
 
محل شهادت اروندرود
 
محل شهادت اروندرود
محل تولد تهران تاریخ تولد ۱۳۴۸/۱۰/۱۲
+
محل تولد تهران تاریخ تولد [[۱۳۴۸/۱۰/۱۲]]
محل شهادت اروندرود تاریخ شهادت ۱۳۶۴/۱۱/۲۶
+
محل شهادت اروندرود تاریخ شهادت [[۱۳۶۴/۱۱/۲۶]]
 
استان محل شهادت خوزستان شهر محل شهادت آبادان
 
استان محل شهادت خوزستان شهر محل شهادت آبادان
 
وضعیت تاهل مجرد درجه نظامی
 
وضعیت تاهل مجرد درجه نظامی
سطر ۱۴: سطر ۱۴:
 
   
 
   
 
==زندگی نامه==
 
==زندگی نامه==
دلوی، علیرضا: دوازدهم دی ۱۳۴۸، در شهر تهران به دنیا آمد. پدرش محمد، کارگر شرکت گوشت بود و مادرش زرین‌‌تاج نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و ششم بهمن ۱۳۶۴، در اروندرود بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای قشلاق از توابع شهر آبیک واقع است.
+
دلوی، علیرضا: دوازدهم دی ۱۳۴۸، در شهر [[تهران]] به دنیا آمد. پدرش محمد، کارگر شرکت گوشت بود و مادرش زرین‌‌تاج نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. از سوی [[بسیج]] در [[جبهه]] حضور یافت. بیست و ششم بهمن ۱۳۶۴، در [[اروندرود]] بر اثر اصابت [[ترکش]] به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای قشلاق از توابع شهر آبیک واقع است.
 
==وصیت نامه==
 
==وصیت نامه==
شهید، علیرضا دلوی: شهادت، امری است الهی و چقدر دوست دارم که شهادتم از آغاز با در آمدن چشم هایم از حدقه و قطع شدن دست هایم و جدا شدن سر از بدنم در «آبادان» و جبهه های اسلام باشد. ای ملت شهیدپرور ایران! بیایید دست وحدت را به همدیگر بدهیم که -ان شاء الله- به همین زودی زود کربلای معلی توسط رزمندگان اسلام آزاد خواهد شد. اگر شهادت نصیبم شد شکر خدای تبارک را بکنید و ناراحت نباشید و بدانید این امری است که تمام عالمیان با آن مواجه هستند. مرگ در هر کجا انسان باشد، نصیبش می شود؛ پس چه بهتر انسان در راه خدای خویش به شهادت برسد. مادرم! در عزای من گریه نکن و مانند فاطمه زهرا(س) صبور باش. مادر جان! تو باید مانند زنان نمونه تاریخ باشی و دخترانی مانند زینب کبری(س) پرورش دهی. ...و اما خواهرانم! با همسران تان، خوب رفتار کنید.۱ (۱۲۹۸۶۲۳) علیرضا دلوی ۱۹/۱۱/۱۳۶۴
+
[[شهید علی رضا دلوی]]: شهادت، امری است الهی و چقدر دوست دارم که شهادتم از آغاز با در آمدن چشم هایم از حدقه و قطع شدن دست هایم و جدا شدن سر از بدنم در «[[آبادان]]» و جبهه های اسلام باشد. ای ملت شهیدپرور ایران! بیایید دست وحدت را به همدیگر بدهیم که -ان شاء الله- به همین زودی زود کربلای معلی توسط رزمندگان اسلام آزاد خواهد شد. اگر شهادت نصیبم شد شکر خدای تبارک را بکنید و ناراحت نباشید و بدانید این امری است که تمام عالمیان با آن مواجه هستند. مرگ در هر کجا انسان باشد، نصیبش می شود؛ پس چه بهتر انسان در راه خدای خویش به شهادت برسد. مادرم! در عزای من گریه نکن و مانند [[فاطمه زهرا]] (س) صبور باش. مادر جان! تو باید مانند زنان نمونه تاریخ باشی و دخترانی مانند زینب کبری(س) پرورش دهی. ...و اما خواهرانم! با همسران تان، خوب رفتار کنید.۱ (۱۲۹۸۶۲۳) علیرضا دلوی ۱۹/۱۱/۱۳۶۴.<ref>[http://khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=1541 پایگاه اطلاع رسانی سرداران و 3000 شهید استان قزوین]</ref>
منبع : پایگاه اطلاع رسانی سرداران و 3000 شهید استان قزوین
+
==نگار خانه تصاویر==
http://khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=1541
+
<gallery>
  
 +
Image:2898.jpg
 +
Image:min-picture (66).jpg
 +
 +
</gallery>
 +
==پانویس==
 +
<references />
 
==رده==
 
==رده==
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:علی_رضا_دلوی}}
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:علی_رضا_دلوی}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۱۶

بسمه تعالی

نام پدر محمد نام مادر زرین تاج محل شهادت اروندرود محل تولد تهران تاریخ تولد ۱۳۴۸/۱۰/۱۲ محل شهادت اروندرود تاریخ شهادت ۱۳۶۴/۱۱/۲۶ استان محل شهادت خوزستان شهر محل شهادت آبادان وضعیت تاهل مجرد درجه نظامی تحصیلات دوم راهنمائی رشته - عملیات سال تفحص محل کار بنیاد تحت پوشش مزار شهید قزوین - آبیک - قشلاق

زندگی نامه

دلوی، علیرضا: دوازدهم دی ۱۳۴۸، در شهر تهران به دنیا آمد. پدرش محمد، کارگر شرکت گوشت بود و مادرش زرین‌‌تاج نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و ششم بهمن ۱۳۶۴، در اروندرود بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای روستای قشلاق از توابع شهر آبیک واقع است.

وصیت نامه

شهید علی رضا دلوی: شهادت، امری است الهی و چقدر دوست دارم که شهادتم از آغاز با در آمدن چشم هایم از حدقه و قطع شدن دست هایم و جدا شدن سر از بدنم در «آبادان» و جبهه های اسلام باشد. ای ملت شهیدپرور ایران! بیایید دست وحدت را به همدیگر بدهیم که -ان شاء الله- به همین زودی زود کربلای معلی توسط رزمندگان اسلام آزاد خواهد شد. اگر شهادت نصیبم شد شکر خدای تبارک را بکنید و ناراحت نباشید و بدانید این امری است که تمام عالمیان با آن مواجه هستند. مرگ در هر کجا انسان باشد، نصیبش می شود؛ پس چه بهتر انسان در راه خدای خویش به شهادت برسد. مادرم! در عزای من گریه نکن و مانند فاطمه زهرا (س) صبور باش. مادر جان! تو باید مانند زنان نمونه تاریخ باشی و دخترانی مانند زینب کبری(س) پرورش دهی. ...و اما خواهرانم! با همسران تان، خوب رفتار کنید.۱ (۱۲۹۸۶۲۳) علیرضا دلوی ۱۹/۱۱/۱۳۶۴.[۱]

نگار خانه تصاویر

پانویس

  1. پایگاه اطلاع رسانی سرداران و 3000 شهید استان قزوین

رده