شهیداحمداسدی 1342: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی «شهید احمد اسدی تاریخ تولد :1342/01/01�تاریخ شهادت : 1362/08/03 وصیت نامه : ««بسم الله...» ایجاد کرد)
 
 
(۶ نسخه‌های متوسط توسط ۵ کاربران نشان داده نشده)
سطر ۲: سطر ۲:
 
تاریخ تولد :1342/01/01�تاریخ شهادت : 1362/08/03
 
تاریخ تولد :1342/01/01�تاریخ شهادت : 1362/08/03
  
وصیت نامه :
+
==وصیت نامه :==
 
««بسم الله الرحمن الرحيم »»
 
««بسم الله الرحمن الرحيم »»
 
پدر و مادر مهربان، اين وصيت‌نامه من پس از شهادت است قبل از اين كه اين سعادت نصيبم شود من شروع كرده‌ام.
 
پدر و مادر مهربان، اين وصيت‌نامه من پس از شهادت است قبل از اين كه اين سعادت نصيبم شود من شروع كرده‌ام.
سطر ۹: سطر ۹:
 
مادر مگر على‌اكبر و قاسم و سرباز شش ماهه‌اش در عاشورا در كربلاى حسينى شهيد نشدند و مگر حضرت عباس، دو دستش را از كين جدا نكردند، پس من كه از آن بزرگواران بيشتر نيستم، بلكه يك بنده گنه كارم.
 
مادر مگر على‌اكبر و قاسم و سرباز شش ماهه‌اش در عاشورا در كربلاى حسينى شهيد نشدند و مگر حضرت عباس، دو دستش را از كين جدا نكردند، پس من كه از آن بزرگواران بيشتر نيستم، بلكه يك بنده گنه كارم.
 
پدر و مادر مهربان، در آخرين لحظه‌هاى سرخ خدانگهدار.
 
پدر و مادر مهربان، در آخرين لحظه‌هاى سرخ خدانگهدار.
««احمد اسدى مورخه 1362/07/26 »»
+
««احمد اسدى مورخه 1362/07/26 »»<ref>سایت شهدای ارتش</ref>
 
+
==پانویس==
منبع: سایت شهدای ارتش
+
<references />
 +
== رده‌ها ==
 +
{{ترتیب‌پیش‌فرض:احمد_اسدی۲}}
 +
[[رده: شهدا]]
 +
[[رده: شهدای دوران دفاع مقدس]]
 +
[[رده: شهدای ارتش جمهوری اسلامی ایران]]
 +
[[رده: شهدای ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ تیر ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۵۴

شهید احمد اسدی تاریخ تولد :1342/01/01�تاریخ شهادت : 1362/08/03

وصیت نامه :

««بسم الله الرحمن الرحيم »» پدر و مادر مهربان، اين وصيت‌نامه من پس از شهادت است قبل از اين كه اين سعادت نصيبم شود من شروع كرده‌ام. اميدوارم بتوانم براى خدا و اسلام و قرآن، جان بى‌ارزشم را به الله، آفريننده خود تسليم نمايم، اميدوارم بتوانم براى شما يك فرزند نيكو و صالح بوده باشم، از شما مي خواهم پس از شهادتم هيچ گونه گريه و زارى نكنيد، بلكه خوشحال باشيد، زيرا من پيروز شدم و به آرزوى خود رسيدم. و اميدوارم برادران و دوستان من، بعد از من، بتوانند با پايدارى، مرز و بوم اين كشور اسلامى را از دست دشمنان پليد و كافر پاك گردانند، مادرجان هر موقع به ياد من افتادى و خواستى گريه كنى و يا اين كه بر سر قبر من بيايى، آن لحظه به فكر كربلاى حسين (ع) باش كه در آن زمان با كافران و ستمگران براى پا برجا ماندن اسلام و آزادى تمام مسلمانان از زير سلطه يزيد جنايتكار جانى، چگونه جان خود و فرزندان عزيزيشان را دو دستى تقديم حق تعالى نمودند. مادر مگر على‌اكبر و قاسم و سرباز شش ماهه‌اش در عاشورا در كربلاى حسينى شهيد نشدند و مگر حضرت عباس، دو دستش را از كين جدا نكردند، پس من كه از آن بزرگواران بيشتر نيستم، بلكه يك بنده گنه كارم. پدر و مادر مهربان، در آخرين لحظه‌هاى سرخ خدانگهدار. ««احمد اسدى مورخه 1362/07/26 »»[۱]

پانویس

  1. سایت شهدای ارتش

رده‌ها