شهید محمد امامقلی بیکلو: تفاوت بین نسخه‌ها
Arameshi9706 (بحث | مشارکتها) |
Pakniyat98 (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{جعبه اطلاعات افراد نظامی | |
| − | + | |نام فرد = محمد امامقلی بیکلو | |
| − | نام | + | |تصویر = w10.jpg |
| − | + | |توضیح تصویر = | |
| − | + | |ملیت = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی | |
| − | + | |شهرت = | |
| − | + | |دین و مذهب = [[مسلمان]]، [[شیعه]] | |
| − | + | |تولد = تاکستان ، روستای خسرو آباد[[زادروزهای|1347/09/16]] | |
| − | + | |شهادت = ایران، خوزستان،شلمچه[[الگو:شهدای 7بهمن|1365/11/07]] | |
| − | + | |وفات = | |
| − | + | |مرگ = | |
| − | + | |محل شهادت = [[ایران]] | |
| − | + | |محل دفن = گلزار شهداى آبیک،روستای خاکعلی | |
| − | + | |مفقود = | |
| − | + | |جانباز = | |
| − | + | |اسارت = | |
| − | + | |نیرو = | |
| − | + | |یگانهای خدمت = | |
| − | + | |طول خدمت = | |
| − | + | |درجه = | |
| − | + | |سمت‌ها = بسیجی | |
| − | + | |جنگ‌‌ها = | |
| − | درجه | + | |نشان‌های لیاقت = |
| − | + | |عملیات = | |
| − | + | |فعالیت‌ها = | |
| − | + | |تحصیلات = سطح یک حوزوی | |
| − | + | |تخصص‌ها = | |
| − | + | |شغل = روحانی | |
| − | + | |خانواده = | |
| − | + | }} | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دی ۱۳۹۸، ساعت ۲۰:۲۰
| محمد امامقلی بیکلو | |
|---|---|
 | |
| ملیت |  ایرانی
|
| دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
| تولد | تاکستان ، روستای خسرو آباد1347/09/16 |
| شهادت | ایران، خوزستان،شلمچه1365/11/07 |
| محل دفن | گلزار شهداى آبیک،روستای خاکعلی |
| سمت‌ها | بسیجی |
| تحصیلات | سطح یک حوزوی |
| شغل | روحانی |
محتویات
زندگی نامه
امامقلی‌بیکلو، محمد : شانزدهم آذر ۱۳۴۷ ، در روستای خسروآباد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد . پدرش عنایت‌الله، کشاورزی می‌کرد و مادرش زهرا نام داشت . تا پایان سطح اول در حوزه علمیه درس خواند . روحانی بود . از سوی بسیج در جبهه حضور یافت . هفتم بهمن ۱۳۶۵ ، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پاها، شهید شد . مزار او در گلزار شهدای روستای خاکعلی تابعه شهر آبیک واقع است . وی را امامی نیز می‌نامیدند .
وصیت نامه
شهید، محمد امامقلی بیکلو : شُکر مى کنم خدا را که این دفعه زیارت حسین ( ع ) را به ما عطا نمود و توفیق عمل داد که بتوانم بار دیگر به سوى جبهه - این مدرسه ی عشق - بشتابم و به تمام ابرچپاولگران شرق و غرب ثابت کنم که « ما اهل کوفه نیستیم، امام تنها بماند » و خدا را شُکر که سعادت عطا فرمود تا بتوانم عزیزانم را در جبهه زیارت کنم . مادر عزیز ! امیداورم که ان شاء الله ناراحت نباشى و نیستى؛ چون تو باید پیش فاطمه زهرا ( س ) روسفید باشى و در آن جا به فاطمه زهرا ( س ) بگویى که : اى فاطمه ! ( س ) اهل کوفه به حسین ( ع ) تو لبیک نگفتند؛ اما پسر من به ندای - فرزند تو - امام خمینى لبیک گفت . مادرم ! اى کوه استوار، ای شیردل و اى زینب زمان ! برای من گریه نکن؛ گریه کن بر حسین فاطمه که تشنه لب جان داد و بى یار و یاور بود و کسى را نداشت . بنده راهم را پیدا کردم و دانستم که معشوقم در کجاست .۱ (۱۰۷۲۵۳۴)[۱]
