شهید هادی عاقبتی مقدم: تفاوت بین نسخه‌ها
Ahmadzade98 (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{جعبه اطلاعات افراد نظامی | |
| − | نام : | + | |نام فرد = هادی عاقبتی مقدم |
| − | + | |تصویر = | |
| − | + | |توضیح تصویر = | |
| − | + | |ملیت = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی | |
| − | تحصیلات | + | |شهرت = |
| − | شغل | + | |دین و مذهب = [[مسلمان]]، [[شیعه]] |
| − | + | |تولد = [[کاشمر]] | |
| − | + | |شهادت = [[۱۳۶۵/۱۰/۴]] | |
| − | + | |وفات = | |
| + | |مرگ = | ||
| + | |محل دفن = [[گلزار مدرس]] | ||
| + | |مفقود = | ||
| + | |جانباز = | ||
| + | |اسارت = | ||
| + | |نیرو = | ||
| + | |یگانهای خدمت = | ||
| + | |طول خدمت = | ||
| + | |درجه = | ||
| + | |سمت‌ها = رزمنده | ||
| + | |جنگ‌‌ها = [[جنگ ایران و عراق]] | ||
| + | |نشان‌های لیاقت = | ||
| + | |عملیات = | ||
| + | |فعالیت‌ها = | ||
| + | |تحصیلات = | ||
| + | |تخصص‌ها = | ||
| + | |شغل = نام پدر[[ عباسعلی]] }} | ||
| + | |خانواده | ||
==خاطرات== | ==خاطرات== | ||
شجاعت و شهامت | شجاعت و شهامت | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۳۳: | ||
متن کامل خاطره | متن کامل خاطره | ||
| − | روزى یکى از دوستان خاطرهاى از هادى را بعداز شهادتش اینگونه برایم نقل کرد: مدتى در کنار کارون مستقر بودیم و در آن جاهاى به عنوان مسئول تدارکات انتخاب شده بود ما هر وقت براى گرفتن جیره غذایى نزد ایشان مىرفتیم و تقاضاى بیشترى مىکردیم ایشان بیشتر از سهمیدان مىداد یکبار که برایمان مهمان آمده بود نزد ایشان رفتم و گفتم هادى جان مقدارى برایمان بیشتر از قبل مواد غذایى بده چون برایمان مهمان آمده ایشان هم مقدارى کمپوت آورد و تحویل ما داد دیدم از دفعه قبل هم کمتر داده است گفتم گویا متوجه نشدى که برایمان مهمان آمده گفت چرا مىدانم گفتم پس چرا حتى کمتر از قبل به ما غذا دادى؟ گفت چون تا امروز من خودم جزء آمار غذایى اینجا حساب مىشدم و به همین دلیل سهمیه خودم را به شما مىدادم اما حالا اینگونه نیست و من نمىتوانم سهم دیگر برادران را به شما بدهم با شنیدن این حرف بسیار متأثر شدم و زدم زیر گریه و با خود گفتم خدایا این چگونه فردى است که تاکنون جیره جنگى خودش را به ما مىبخشیده بدون اینکه ما متوجه شویم. | + | روزى یکى از دوستان خاطرهاى از هادى را بعداز شهادتش اینگونه برایم نقل کرد: مدتى در کنار کارون مستقر بودیم و در آن جاهاى به عنوان مسئول تدارکات انتخاب شده بود ما هر وقت براى گرفتن جیره غذایى نزد ایشان مىرفتیم و تقاضاى بیشترى مىکردیم ایشان بیشتر از سهمیدان مىداد یکبار که برایمان مهمان آمده بود نزد ایشان رفتم و گفتم هادى جان مقدارى برایمان بیشتر از قبل مواد غذایى بده چون برایمان مهمان آمده ایشان هم مقدارى کمپوت آورد و تحویل ما داد دیدم از دفعه قبل هم کمتر داده است گفتم گویا متوجه نشدى که برایمان مهمان آمده گفت چرا مىدانم گفتم پس چرا حتى کمتر از قبل به ما غذا دادى؟ گفت چون تا امروز من خودم جزء آمار غذایى اینجا حساب مىشدم و به همین دلیل سهمیه خودم را به شما مىدادم اما حالا اینگونه نیست و من نمىتوانم سهم دیگر برادران را به شما بدهم با شنیدن این حرف بسیار متأثر شدم و زدم زیر گریه و با خود گفتم خدایا این چگونه فردى است که تاکنون جیره جنگى خودش را به ما مىبخشیده بدون اینکه ما متوجه شویم.<ref>[http://www.yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=14164 سایت یاران رضا]</ref> |
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references /> | ||
| + | |||
==رده== | ==رده== | ||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:هادی عاقبتی مقدم}} | {{ترتیب‌پیش‌فرض:هادی عاقبتی مقدم}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۱
| هادی عاقبتی مقدم | |
|---|---|
| ملیت |  ایرانی
|
| دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
| تولد | کاشمر |
| شهادت | ۱۳۶۵/۱۰/۴ |
| محل دفن | گلزار مدرس |
| سمت‌ها | رزمنده |
| جنگ‌‌ها | جنگ ایران و عراق |
| شغل | نام پدر عباسعلی |
|خانواده
خاطرات
شجاعت و شهامت موضوع شجاعت و شهامت راوی متن کامل خاطره
روزى یکى از دوستان خاطرهاى از هادى را بعداز شهادتش اینگونه برایم نقل کرد: مدتى در کنار کارون مستقر بودیم و در آن جاهاى به عنوان مسئول تدارکات انتخاب شده بود ما هر وقت براى گرفتن جیره غذایى نزد ایشان مىرفتیم و تقاضاى بیشترى مىکردیم ایشان بیشتر از سهمیدان مىداد یکبار که برایمان مهمان آمده بود نزد ایشان رفتم و گفتم هادى جان مقدارى برایمان بیشتر از قبل مواد غذایى بده چون برایمان مهمان آمده ایشان هم مقدارى کمپوت آورد و تحویل ما داد دیدم از دفعه قبل هم کمتر داده است گفتم گویا متوجه نشدى که برایمان مهمان آمده گفت چرا مىدانم گفتم پس چرا حتى کمتر از قبل به ما غذا دادى؟ گفت چون تا امروز من خودم جزء آمار غذایى اینجا حساب مىشدم و به همین دلیل سهمیه خودم را به شما مىدادم اما حالا اینگونه نیست و من نمىتوانم سهم دیگر برادران را به شما بدهم با شنیدن این حرف بسیار متأثر شدم و زدم زیر گریه و با خود گفتم خدایا این چگونه فردى است که تاکنون جیره جنگى خودش را به ما مىبخشیده بدون اینکه ما متوجه شویم.[۱]
