شهید محمد عامل لخهدوز: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
گلزار : بهشت‌رضا | گلزار : بهشت‌رضا | ||
وصیتنامه | وصیتنامه | ||
| − | الله الرحمن الرحيم با سلام و درود فراوان برمنجي عالم بشريت و نايب برحقش امام خميني و با عرض سلامي گرم و صميمانه خدمت پدر و مادر و برادر و خواهران عزيزم . برآن شدم وصيتنامه اي مختصر که لازم نمود دانستم به ذکر آن بپردازم براي شما بنويسم . لکن نکاتي را متذکر مي شوم و اين بدان معنا نيست که اين نکات طبق نظر من رعايت شود و مي توانيد طبق افکار گهربارتان که هميشه راه گشاي مسائلم بوده است براي تدفين و ساير مسائل تصميم بگيريد راهي که من در پيش گرفتم مانند آينه برايم روشن بوده و اکنون پس از چندين و چند روز که با اين مکان مقدس ارتباط برقرار کردم راه را روشن تر مي بينم و احساس مي کنم که گمشده اي را يافتم و به کعبه مقصود رسيده ام ، وقتي خود را براي اولين بار در رديف اين مردان خدا و مخلص دريافتم احساس حقارت و شرک کردم از سالهايي که روزهاي عمرم همچون برگ درختان پاييزي به فنا مي رفت ومن در خواب غفلت بودم و پرده سياهي همچون طلسم راه حقيقت را بر من سد کرده بود و نمي دانستم با اتکا بر نفس مطمئنه از آن بگريزم اما اکنون که خود را آزاد مي بينم ياد گذاشته ام مرا آزار مي دهد . واجباتي که نتوانسته ام نسبت به آنها پايدار باشم از جمله دو سال نماز و روزه که از شما مي خواهم نسبت به اين بار سنگين مرا ياري کنيد . پدر و مادر عزيزم که نتوانستم آن طور که بايد و شايد وظيفه ام را نسبت به شما در اين دنيا عمل کنم مرا حلال کنيد و از خدا برايم طلب مغفرت بنماييد و از علي موسي الرضا که مي دانم از من آزرده خاطر است بخواهيد مرا ببخشد و از من رويگردان نشود . عزيزان من ! اگر لياقت شهادت داشتم مرا در گوشه اي از بهشت رضا دفن نماييد و در سوگ من اندوه به خود راه ندهيد چرا که انسان بايد روزي از اين دنيا رخت بربندد پس چه بهتر که اين عمر در جهت نيل به هدف نهايي انسان که همان تقرب خداست باشد . بدانيد کساني که در راه خدا جهاد کنند و کشته شوند زنده اند و در نزد معبودشان روزي مي خورند و همواره به جان امام دعا کنيد و از خدا بخواهيد که هرچه زودتر اين جنگ را به نفع مسلمين | + | الله الرحمن الرحيم با سلام و درود فراوان برمنجي عالم بشريت و نايب برحقش امام خميني و با عرض سلامي گرم و صميمانه خدمت پدر و مادر و برادر و خواهران عزيزم . برآن شدم وصيتنامه اي مختصر که لازم نمود دانستم به ذکر آن بپردازم براي شما بنويسم . لکن نکاتي را متذکر مي شوم و اين بدان معنا نيست که اين نکات طبق نظر من رعايت شود و مي توانيد طبق افکار گهربارتان که هميشه راه گشاي مسائلم بوده است براي تدفين و ساير مسائل تصميم بگيريد راهي که من در پيش گرفتم مانند آينه برايم روشن بوده و اکنون پس از چندين و چند روز که با اين مکان مقدس ارتباط برقرار کردم راه را روشن تر مي بينم و احساس مي کنم که گمشده اي را يافتم و به کعبه مقصود رسيده ام ، وقتي خود را براي اولين بار در رديف اين مردان خدا و مخلص دريافتم احساس حقارت و شرک کردم از سالهايي که روزهاي عمرم همچون برگ درختان پاييزي به فنا مي رفت ومن در خواب غفلت بودم و پرده سياهي همچون طلسم راه حقيقت را بر من سد کرده بود و نمي دانستم با اتکا بر نفس مطمئنه از آن بگريزم اما اکنون که خود را آزاد مي بينم ياد گذاشته ام مرا آزار مي دهد . واجباتي که نتوانسته ام نسبت به آنها پايدار باشم از جمله دو سال نماز و روزه که از شما مي خواهم نسبت به اين بار سنگين مرا ياري کنيد . پدر و مادر عزيزم که نتوانستم آن طور که بايد و شايد وظيفه ام را نسبت به شما در اين دنيا عمل کنم مرا حلال کنيد و از خدا برايم طلب مغفرت بنماييد و از علي موسي الرضا که مي دانم از من آزرده خاطر است بخواهيد مرا ببخشد و از من رويگردان نشود . عزيزان من ! اگر لياقت شهادت داشتم مرا در گوشه اي از بهشت رضا دفن نماييد و در سوگ من اندوه به خود راه ندهيد چرا که انسان بايد روزي از اين دنيا رخت بربندد پس چه بهتر که اين عمر در جهت نيل به هدف نهايي انسان که همان تقرب خداست باشد . بدانيد کساني که در راه خدا جهاد کنند و کشته شوند زنده اند و در نزد معبودشان روزي مي خورند و همواره به جان امام دعا کنيد و از خدا بخواهيد که هرچه زودتر اين جنگ را به نفع مسلمين خاتم دهد.<ref>[http://www.yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=14198 سایت یاران رضا]</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۱۵
کد شهید: 6612749 تاریخ تولد : نام : محمد محل تولد : مشهد نام خانوادگی : عامل‌لخهدوز تاریخ شهادت : 1366/12/03 نام پدر : حسن مکان شهادت :
تحصیلات : نامشخص منطقه شهادت : شغل : دانش آموز یگان خدمتی : گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده گلزار : بهشت‌رضا وصیتنامه الله الرحمن الرحيم با سلام و درود فراوان برمنجي عالم بشريت و نايب برحقش امام خميني و با عرض سلامي گرم و صميمانه خدمت پدر و مادر و برادر و خواهران عزيزم . برآن شدم وصيتنامه اي مختصر که لازم نمود دانستم به ذکر آن بپردازم براي شما بنويسم . لکن نکاتي را متذکر مي شوم و اين بدان معنا نيست که اين نکات طبق نظر من رعايت شود و مي توانيد طبق افکار گهربارتان که هميشه راه گشاي مسائلم بوده است براي تدفين و ساير مسائل تصميم بگيريد راهي که من در پيش گرفتم مانند آينه برايم روشن بوده و اکنون پس از چندين و چند روز که با اين مکان مقدس ارتباط برقرار کردم راه را روشن تر مي بينم و احساس مي کنم که گمشده اي را يافتم و به کعبه مقصود رسيده ام ، وقتي خود را براي اولين بار در رديف اين مردان خدا و مخلص دريافتم احساس حقارت و شرک کردم از سالهايي که روزهاي عمرم همچون برگ درختان پاييزي به فنا مي رفت ومن در خواب غفلت بودم و پرده سياهي همچون طلسم راه حقيقت را بر من سد کرده بود و نمي دانستم با اتکا بر نفس مطمئنه از آن بگريزم اما اکنون که خود را آزاد مي بينم ياد گذاشته ام مرا آزار مي دهد . واجباتي که نتوانسته ام نسبت به آنها پايدار باشم از جمله دو سال نماز و روزه که از شما مي خواهم نسبت به اين بار سنگين مرا ياري کنيد . پدر و مادر عزيزم که نتوانستم آن طور که بايد و شايد وظيفه ام را نسبت به شما در اين دنيا عمل کنم مرا حلال کنيد و از خدا برايم طلب مغفرت بنماييد و از علي موسي الرضا که مي دانم از من آزرده خاطر است بخواهيد مرا ببخشد و از من رويگردان نشود . عزيزان من ! اگر لياقت شهادت داشتم مرا در گوشه اي از بهشت رضا دفن نماييد و در سوگ من اندوه به خود راه ندهيد چرا که انسان بايد روزي از اين دنيا رخت بربندد پس چه بهتر که اين عمر در جهت نيل به هدف نهايي انسان که همان تقرب خداست باشد . بدانيد کساني که در راه خدا جهاد کنند و کشته شوند زنده اند و در نزد معبودشان روزي مي خورند و همواره به جان امام دعا کنيد و از خدا بخواهيد که هرچه زودتر اين جنگ را به نفع مسلمين خاتم دهد.[۱]
