شهیدحسین جعفرنیا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
(زندگینامه)
 
(۴ نسخه‌های متوسط توسط ۳ کاربران نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
شهید حسین جعفرنیا  
+
{{جعبه اطلاعات افراد نظامی
 +
|نام فرد                = حسین جعفرنیا
 +
|تصویر                  = شهید حسین جعفر نیا1.jpg
 +
|توضیح تصویر            =
 +
|ملیت                  = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی
 +
|شهرت                  =
 +
|دین و مذهب            = [[مسلمان]]، [[شیعه]]
 +
|تولد                  =  [[زادروزهای 01خرداد|1328]] ، [[سروستان]]
 +
|شهادت                  = [[الگو:شهدای 29 آبان|1361/08/29]]
 +
|وفات                  =
 +
|مرگ                    =
 +
|محل دفن                =
 +
|مفقود                  =
 +
|جانباز                =
 +
|اسارت                  =
 +
|نیرو                  =
 +
|یگانهای خدمت          =
 +
|طول خدمت              =
 +
|درجه                  =
 +
|سمت‌ها                  =
 +
|جنگ‌‌ها                  =
 +
|نشان‌های لیاقت          =
 +
|عملیات‌              =
 +
|فعالیت‌ها              =
 +
|تحصیلات                =
 +
|تخصص‌ها                =
 +
|شغل                    =
 +
|خانواده                =
 +
}}
 +
 
 
==زندگینامه==
 
==زندگینامه==
 
در تاریخ 1328/03/01 در شهرستان سروستان به دنیا آمد و در یک خانواده نظامی بزرگ شد و به دلیل شغل پدر به شهرهای مختلف مهاجرت داشتند. حسین تا کلاس چهارم ابتدایی در شهرستان سروستان بود و کلاس هشتم را در شهرستان آباده گذراند. سپس به خدمت ارتش در آمد و 15 سال در ارتش خدمت کرد و از شهرستان آباده به فسا مهاجرت نمود.
 
در تاریخ 1328/03/01 در شهرستان سروستان به دنیا آمد و در یک خانواده نظامی بزرگ شد و به دلیل شغل پدر به شهرهای مختلف مهاجرت داشتند. حسین تا کلاس چهارم ابتدایی در شهرستان سروستان بود و کلاس هشتم را در شهرستان آباده گذراند. سپس به خدمت ارتش در آمد و 15 سال در ارتش خدمت کرد و از شهرستان آباده به فسا مهاجرت نمود.
سطر ۶: سطر ۳۵:
 
==خاطرات==
 
==خاطرات==
 
===همسر شهید:===
 
===همسر شهید:===
وقتی شهید از سر کار برمی گشت با اخلاق خوب و گشاده رویی در خانه را باز می کرد، مهربان بود مثل یک گل شکوفا و خندان. از خانواده و زندگی راضی و خوشحال بود، وقتی به جبهه می رفت به او می گفتم: کی بر می گردی؟ می گفت: رفتنم با خودم است آمدنم با خداست، اگر برنگشتم شما را به خدا می سپارم، اگر اتفاقی برای من افتاد شما مواظب بچه ها باش و از آنها به خوبی مواظبت کن که ادامه دهنده راه من باشند.
+
وقتی شهید از سر کار برمی گشت با اخلاق خوب و گشاده رویی در خانه را باز می کرد، مهربان بود مثل یک گل شکوفا و خندان. از خانواده و زندگی راضی و خوشحال بود، وقتی به جبهه می رفت به او می گفتم: کی بر می گردی؟ می گفت: رفتنم با خودم است آمدنم با خداست، اگر برنگشتم شما را به خدا می سپارم، اگر اتفاقی برای من افتاد شما مواظب بچه ها باش و از آنها به خوبی مواظبت کن که ادامه دهنده راه من باشند.<ref>[http:///http://http://navideshahed.com/fa/news/428335 سایت نوید شاهد]</ref>
منبع سایت نوید شاهد
+
==نگارخانه تصاویر==
 +
<gallery>
 +
 
 +
Image:شهید حسین جعفر نیا.jpg
 +
Image:شهید حسین جعفر نیا1.jpg
 +
 
 +
</gallery>
 +
 
 +
 
 +
==پانویس==
 +
<references/>
 +
==رده==
 +
{{ترتیب‌پیش‌فرض:حسین_جعفرنیا}}
 +
[[رده: شهدا]]
 +
[[رده: شهدای دفاع مقدس]]
 +
[[رده: شهدای ایران]]
 +
[[رده: شهدای استان فارس]]
 +
[[رده: شهدای شهرستان سروستان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۷

حسین جعفرنیا
شهید حسین جعفر نیا1.jpg
ملیت پرچم ایران.png ایرانی
دین و مذهب مسلمان، شیعه
تولد 1328 ، سروستان
شهادت 1361/08/29


زندگینامه

در تاریخ 1328/03/01 در شهرستان سروستان به دنیا آمد و در یک خانواده نظامی بزرگ شد و به دلیل شغل پدر به شهرهای مختلف مهاجرت داشتند. حسین تا کلاس چهارم ابتدایی در شهرستان سروستان بود و کلاس هشتم را در شهرستان آباده گذراند. سپس به خدمت ارتش در آمد و 15 سال در ارتش خدمت کرد و از شهرستان آباده به فسا مهاجرت نمود. شهید بزرگوار بسیار خوش اخلاق و مهربان بود دنیایی از صداقت، اخلاق و ایمان داشت، از تمام وابستگی ها و تعلقات دنیوی بریده و فقط به خدا عشق می ورزید، به نمازها و دعا اهمیت خاصی می داد، علاقه شدیدی به ائمه به خصوص امام حسین (علیه السلام) داشت. در زمان جنگ به جبهه نبرد حق علیه باطل شتافت و جان شیرین را برای حراست از حریم و حرمت اسلام و انقلاب فدا کرد. اين سرباز رشيد ميهن، در تاریخ 1361/08/29 در منطقه گیلان غرب بر اثر اصابت ترکش به ناحيه شانه و کتف به شهادت رسید.

خاطرات

همسر شهید:

وقتی شهید از سر کار برمی گشت با اخلاق خوب و گشاده رویی در خانه را باز می کرد، مهربان بود مثل یک گل شکوفا و خندان. از خانواده و زندگی راضی و خوشحال بود، وقتی به جبهه می رفت به او می گفتم: کی بر می گردی؟ می گفت: رفتنم با خودم است آمدنم با خداست، اگر برنگشتم شما را به خدا می سپارم، اگر اتفاقی برای من افتاد شما مواظب بچه ها باش و از آنها به خوبی مواظبت کن که ادامه دهنده راه من باشند.[۱]

نگارخانه تصاویر


پانویس

  1. سایت نوید شاهد

رده