شهید محمود کلاه درازی‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 +
 +
{{جعبه اطلاعات افراد نظامی
 +
|نام فرد                = محمودکلاهدرازی‌
 +
|تصویر                  =محمودکلاهدرازی‌.jpg
 +
|توضیح تصویر            =
 +
|ملیت                  = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی
 +
|شهرت                  =
 +
|دین و مذهب            = [[مسلمان]]، [[شیعه]]
 +
|تولد                  =[[نیشابور]]
 +
|شهادت                  = [[1365/04/16]]
 +
|وفات                  =
 +
|مرگ                    =
 +
|محل دفن                =
 +
|مفقود                  =
 +
|جانباز                =
 +
|اسارت                  =
 +
|نیرو                  =
 +
|یگانهای خدمت          =
 +
|طول خدمت              =
 +
|درجه                  =
 +
|سمت‌ها                  =[[رزمنده‌]]
 +
|جنگ‌‌ها                  = [[جنگ ایران و عراق]]
 +
|نشان‌های لیاقت          =
 +
|عملیات‌              =
 +
|فعالیت‌ها              =
 +
|تحصیلات                =
 +
|تخصص‌ها                =
 +
|شغل                    =
 +
|خانواده                = نام پدر:حسنعلی‌
 +
}}
 +
 +
 
   
 
   
 
کد شهید: 6530889 تاریخ تولد :
 
کد شهید: 6530889 تاریخ تولد :
سطر ۱۰: سطر ۴۲:
 
نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده‌
 
نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده‌
 
گلزار :
 
گلزار :
خاطرات
+
==خاطرات==
ناظر و شاهد بودن شهید برامور
+
موضوع ناظر و شاهد بودن شهيد برامور
+
راوی جان بی بی کلاه دازی
+
متن کامل خاطره
+
  
یک روز در بیابان نشسته بودم و زانوی غم در بغل گرفته بودم که یک لحظه برادرم محمود را دیدم . آن زمان یکی از بچه های روستا که سر باز بود اسیر شده بود و از سرنوشتش خبری نبود. برادرم گفت :بلند شو وبه منزل علیرضا برو و به پدر ومادرش اطلاع بده که پسرشان بر می گردد. وقتی به خودم آمدم دیدم که برادرم نیست. به خانه آمدم و آن قضیه را جدی نگرفتم و با خودم گفتم اگر بروم بگویم کسی حرفم را باور نمی کند . روز بعد در خانه نشسته بودم که یک نفر بازوی مرا گرفت برگشتم و دیدم برادرم است. مرا دعوا کرد و گفت چرا نرفتی به پدر ومادر علیرضا خبر بدهی که پسرشان زنده است و بر می گردد بلند شوهمین حالا برو وبه آنها اطلاع بده . سپس رفت. ومن هم پشت سرش بیرون رفتم . برادرم نا پدید شد و من هم خبر را به خانواده علیرضا رساندم . بعد از سه سال علیرضا آزاد شد و برگشت.
+
* موضوع ناظر و شاهد بودن شهيد برامور
<ref>[http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=17631 یاران رضا]</ref>
+
  
 +
یک روز در بیابان نشسته بودم و زانوی غم در بغل گرفته بودم که یک لحظه برادرم محمود را دیدم. آن زمان یکی از بچه های روستا که سر باز بود اسیر شده بود و از سرنوشتش خبری نبود. برادرم گفت: بلند شو و به منزل علیرضا برو و به پدر و مادرش اطلاع بده که پسرشان بر می گردد. وقتی به خودم آمدم دیدم که برادرم نیست. به خانه آمدم و آن قضیه را جدی نگرفتم و با خودم گفتم اگر بروم بگویم کسی حرفم را باور نمی کند. روز بعد در خانه نشسته بودم که یک نفر بازوی مرا گرفت برگشتم و دیدم برادرم است. مرا دعوا کرد و گفت چرا نرفتی به پدر و مادر علیرضا خبر بدهی که پسرشان زنده است و بر می گردد بلند شو همین حالا برو و به آنها اطلاع بده. سپس رفت. و من هم پشت سرش بیرون رفتم. برادرم نا پدید شد و من هم خبر را به خانواده علیرضا رساندم. بعد از سه سال علیرضا آزاد شد و برگشت. راوی جان بی بی کلاه دازی
 +
<ref>[http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=17631 یاران رضا]</ref>
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
<references/>
 
<references/>
 +
==نگارخانه تصاویر==
 +
<gallery>
 +
Image:محمودکلاهدرازی‌.jpg
 +
</gallery>
 +
==رده==
 +
{{ترتیب‌پیش‌فرض: محمود کلاهدرازی‌}}
 +
[[رده: شهدا]]
 +
[[رده: شهدای دفاع مقدس]]
 +
[[رده: شهدای ایران]]
 +
[[رده: شهدای استان خراسان رضوی]]
 +
[[رده: شهدای شهرستان نیشابور]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۱۵:۰۶

محمودکلاهدرازی‌
محمودکلاهدرازی‌.jpg
ملیت پرچم ایران.png ایرانی
دین و مذهب مسلمان، شیعه
تولد نیشابور
شهادت 1365/04/16
سمت‌ها رزمنده‌
جنگ‌‌ها جنگ ایران و عراق
خانواده نام پدر:حسنعلی‌



کد شهید: 6530889 تاریخ تولد : نام : محمود محل تولد : نیشابور نام خانوادگی : کلاهدرازی‌ تاریخ شهادت : 1365/04/16 نام پدر : حسنعلی‌ مکان شهادت :

تحصیلات : نامشخص منطقه شهادت : شغل : یگان خدمتی : گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده‌ گلزار :

خاطرات

  • موضوع ناظر و شاهد بودن شهيد برامور

یک روز در بیابان نشسته بودم و زانوی غم در بغل گرفته بودم که یک لحظه برادرم محمود را دیدم. آن زمان یکی از بچه های روستا که سر باز بود اسیر شده بود و از سرنوشتش خبری نبود. برادرم گفت: بلند شو و به منزل علیرضا برو و به پدر و مادرش اطلاع بده که پسرشان بر می گردد. وقتی به خودم آمدم دیدم که برادرم نیست. به خانه آمدم و آن قضیه را جدی نگرفتم و با خودم گفتم اگر بروم بگویم کسی حرفم را باور نمی کند. روز بعد در خانه نشسته بودم که یک نفر بازوی مرا گرفت برگشتم و دیدم برادرم است. مرا دعوا کرد و گفت چرا نرفتی به پدر و مادر علیرضا خبر بدهی که پسرشان زنده است و بر می گردد بلند شو همین حالا برو و به آنها اطلاع بده. سپس رفت. و من هم پشت سرش بیرون رفتم. برادرم نا پدید شد و من هم خبر را به خانواده علیرضا رساندم. بعد از سه سال علیرضا آزاد شد و برگشت. راوی جان بی بی کلاه دازی [۱]

پانویس

  1. یاران رضا

نگارخانه تصاویر

رده