عملیات والفجر ۱۰: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۹ فروردین ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۲۴

عملیات والفجر ۱۰
بخشی از جنگ ایران و عراق
نیروهای شرکت کننده در عملیات والفجر ۱۰
زمان ۲۴ اسفند ۱۳۶۶ تا ۲۹ اسفند ۱۳۶۶ مکان منطقه‌‌ی نوسود ایران - حلبچه، سلیمانیه‌ی عراق نتیجه منطقه‌ای به وسعت ۱۲۰۰ کیلومتر مربع شامل شهرهای حلبچه، خرمال، بیاره، طویله و هم چنین نوسود به تصرف نیروهای ایرانی درآمد. علت جنگ در پی بمباران و موشک باران شهرهای ایران از سوی عراق، ایران تصمیم گرفت تا با انجام عملیاتی تهاجمی در خاک عراق بتواند در بعد سیاسی دست برتر را پیدا نماید.
طرف‌های درگیر
ایران	عراق
نیروها
ستاد کل نیروهای مسلح سپاه پاسداران نیروی زمینی ارتش نیروی هوایی ارتش هوانیروز ارتش	ستاد کل نیروهای مسلح نیروی زمینی ارتش نیروی هوایی ارتش
در این عملیات، عراق با استفاده از تسلیحات شیمیایی اقدام به بمباران شهر حلبچه نمود که منجر به کشته شدن بیش از ۵۰۰۰ نفر از اهالی غیر نظامی این شهر گشت.

عملیات والفجر ۱۰ در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۶۶ در منطقه‌ی منطقه‌‌ی نوسود ایران و حلبچه در سلیمانیه‌ی عراق، به منظور تصرف شهر حلبچه و بخش‌هایی از خاک عراق و دستیابی به یک برتری سیاسی، با رمز یا رسول الله (ص) به طور مشترک از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش جمهوری اسلامی ایران اجرا شد و در تاریخ ۲۹ اسفند ۱۳۶۶ با تصرف منطقه‌ای به وسعت ۱۲۰۰ کیلومتر مربع شامل شهرهای حلبچه، خرمال، بیاره، طویله از سوی ایران، پایان پذیرفت.

معرفی عملیات والفجر 10

فهرست دلیل انجام عملیات * معرفی عملیات * اهداف عملیات * شرح عملیات * نتایج عملیات پیامدها * بازتاب

دلیل انجام عملیات

جمهوری اسلامی ایران برای پاسخ گویی به بمباران و موشک باران مناطق مسکونی شهرها و احقاق حقوق خود در مجامع بین‌المللی، با تغییر منطقه عملیاتی از جنوب به غرب، در صدد برآمد تا قدرت رزمندگان اسلامی را بار دیگر به جهانیان نشان دهد. بدین منظور عملیات گسترده‌ای در غرب کشور در دشت‌های سلیمانیه عراق هم‌زمان با مبعث رسول اکرم (ص) به نام والفجر 10، آغاز شد.

معرفی عملیات

عملیاتی برای ناکامی دشمن در جنگ شهرها

1366/12/23 جمهوری اسلامی ایران برای پاسخ گویی به بمباران و موشک باران مناطق مسکونی شهرها و احقاق حقوق خود در مجامع بین‌المللی، با تغییر منطقه عملیاتی از جنوب به غرب، در صدد برآمد تا قدرت رزمندگان اسلامی را بار دیگر به جهانیان نشان دهد. بدین منظور عملیات گسترده ای در غرب کشور در دشت‌های سلیمانیه عراق هم زمان با مبعث رسول اکرم (ص) به نام والفجر 10، آغاز شد. این عملیات در روز سه شنبه 25/12/1366، شروع و در 5 مرحله به اجرا در آمد.

منطقه حلبچه و خرمال، اگرچه از گذشته مورد توجه طراحان نظامی سپاه پاسداران بود و هر از چند گاهی در مقاطع مختلف جنگ مورد بررسی آنان واقع می‌شد، لیکن با توجه به این که تلاش اصلی همواره در جبهه جنوب صورت می‌گرفت، انجام عملیات در منطقه مذکور هیچ گاه به طور جدی مطرح نمی‌گردید. به دنبال اصلی شدن جنگ در جبهه شمالی ـ که در پی پیدایش مشکلات و معضلات بسیار بر سر راه انجام عملیات در جبهه جنوبی ایجاد شد ـ و نیز توقف عملیات در منطقه بیت‌المقدس 2، توجه بیشتری به منطقه حلبچه مبذول گردید. طراحی عملیات والفجر 10 در حالی انجام شد که دشمن اگر چه منطقه عملیاتی بیت‌المقدس 2 ـ را به دلیل احتمال هجوم قوای ایران ـ مسدود نموده بود، لیکن تهاجم اصلی را در جبهه جنوب محتمل می‌دانست. به این ترتیب عملیات بزرگ سال 66 در منطقه عمومی حلبچه طراحی و اجرا شد.

اهداف عملیات

در این عملیات، علاوه بر اهداف سیاسی، سه هدف عمده نظامی مورد نظر بود:

1- آزاد سازی شهرهای حلبچه، خرمال، دوجیله، بیاره و طویله.

2- فراهم سازی مقدمات تصرف سد دربندیخان.

3- انسداد عقبه اصلی دشمن در استان سلیمانیه.

منطقه عملیات

منطقه عمومی حلبچه به جز در غرب و شمال که دریاچه سد دربندیخان در آن واقع است، توسط ارتفاعات بلند و صعب‌العبوری محصور شده است که هر یک از این ارتفاعات از اهمیت زیادی برخوردار است؛ به طوری که بالامبو و شاخ آن بر دریاچه دربندیخان و دشت و ارتفاعات تمورژنان مسلط است. شاخ تمورژنان نیز بر شاخ شمیران، سد دربندیخان، تونل جاده سلیمانیه ـ بغداد تسلط دارد. علاوه بر ارتفاعات فوق‌الذکر، می‌توان از ارتفاعات و ناهمواری‌های دیگر منطقه نام برد که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: ارتفاعات پرونیه، توانیر، پنج قله، شینه روی، تپه چناره، سه تپه، خورنوازان، تپه هانی قول، تپه سزام و شاخ دارزین. هم چنین شیارهای موجود در منطقه نقش موثری در اختفاء نیروهای خودی داشته و بعضاً به عنوان معابر وصولی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. از جمله این شیارها می‌توان از دره گلان، شیار زلم، شیار سورمر، شیار سازان، دره خورنوازان، شیار بالای روستای خورد و شیار وشکنام نام برد.

مهم‌ترین تأسیسات اقتصادی منطقه، سد دربندیخان است که علاوه بر پرورش ماهی و کشاورزی، در تأمین برق قسمت وسیعی از عراق نقش مهمی دارد. پادگان حلبچه، پادگان لشکر 27 در کانی مانگا، مقر فرماندهی نیروهای دفاع الوطنی سپاه یکم در منطقه رود اژه و پایگاه های موشکی سام 2 و سام 7 نیز از جمله تأسیسات نظامی در این منطقه می‌باشند. شهرهای مهم عراق در این منطقه نیز به ترتیب وسعت و اهمیت عبارتند از: حلبچه، خرمال و دوجیله.

استعداد دشمن

منطقه عملیاتی، تحت مسئولیت سپاه یکم عراق قرار داشت. پدافند این منطقه قبلاً بر عهده نیروهای جاش (مزدوران کرد عراقی) بود و آن‌ها علاوه بر حفظ خطوط پدافندی، مأموریت مقابله با کردهای معارض را نیز بر عهده داشتند. با شروع فعالیت‌هایی همچون آماده سازی زمین، تردد خودروها و ... از سوی قوای خودی در این منطقه، دشمن نیز به اقداماتی از قبیل جایگزینی نیروهای نظامی با جاش ها، تقویت منطقه با تیپ‌های جدید و ... مبادرت ورزید. در مجموع یگان‌هایی که از قبل و نیز در جریان عملیات در منطقه حضور یافتند، عبارت بودند از:

- تیپ‌های 96، 606، 39، 14، 402، 602، 506، 422، 420، 72، 13، 707، 702، 95 و 433 پیاده.

- تیپ‌های 80، 17 و 50 زرهی.

- تیپ‌های 24، 27 و 46 مکانیزه.

- تیپ‌های 65، 66 و 68 نیروی مخصوص.

- تیپ 1 کماندویی سپاه چهارم، تیپ 2 کماندویی سپاه سوم و تیپ 2 کماندویی سپاه یکم.

قوای خودی

قرارگاه خاتم‌الانبیاء (ص) به عنوان قرارگاه مرکزی عمل می‌کرد.

الف – قرارگاه قدس تحت فرماندهی قرارگاه خاتم‌الانبیاء (ص) هدایت نیروهای زیر را به عهده داشت: - لشکر 7 ولی عصر (عج) با 6 گردان.

- لشکر 33 المهدی (عج) با 6 گردان.

- لشکر 25 کربلا با 10 گردان.

- لشکر 19 فجر با 6 گردان.

- لشکر 17 علی ابن ابی طالب (ع) با 6 گردان.

- لشکر 41 ثارالله با 7 گردان.

- تیپ مستقل 39 بیت‌المقدس با 4 گردان.

ب – قرارگاه ثامن‌الائمه (ع) تحت فرماندهی قرارگاه خاتم‌الانبیاء (ص) هدایت نیروهای زیر را به عهده داشت: - لشکر 9 بدر با 8 گردان.

- لشکر 55 ویژه شهدا با 6 گردان.

- تیپ مستقل 36 انصار المهدی(عج) با 4 گردان.

- تیپ مستقل 75 ظفر با 2 گردان.

- تیپ مستقل 29 نبی اکرم (ص) با 6 گردان.

- سپاه چهارم باختران با 6 گردان.

ج – قرارگاه فتح تحت فرماندهی قرارگاه خاتم‌الانبیاء (ص) هدایت نیروهای زیر را به عهده داشت: - لشکر 8 نجف اشرف با 5 گردان.

- لشکر 14 امام حسین (ع) با 5 گردان.

- لشکر 11 امیرالمؤمنین(ع) با 4 گردان.

- تیپ مستقل 82 صاحب‌الامر با 3 گردان.

- تیپ مستقل 91 بقیة‌الله (عج) با 3 گردان.

- تیپ مستقل 44 قمربنی هاشم(ع) با 3 گردان.

- تیپ مستقل 100 انصارالرسول(ص) با 3 گردان.

طرح عملیات

به علت وجود ارتفاعات سرکوب سورن در شرق منطقه عملیاتی و دریاچه دربندیخان در غرب آن، در حد فاصل انتهای شمال شرقی دریاچه تا ارتفاعات سورن تنگه ای به عرض 10 کیلومتر ایجاد شده است که در مباحث طرح مانور، تضمین موفقیت عملیات را در گرو انسداد این تنگه با الحاق از دو محور می‌دانستند. این عمل می‌بایست در محور شمال از مله خور به طرف خرمال و در محور جنوبی از غرب بالامبو در امتداد تمورژنان با تصرف سرپل احتمالی در کمر دریاچه و سرانجام الحاق دو بازو در تنگه و محاصره دشمن انجام می‌شد.

به منظور تحقق طرح مانور یادشده، قرارگاه قدس در محور شمالی مأمور بستن تنگه و تصرف پل گردکو (عقبه اصلی دشمن به کل منطقه) شد. قرارگاه فتح در محور جنوبی می‌بایست ضمن تصرف بالامبو و تمورژنان با تأمین سرپل در کمردریاچه، برای مقابله با حرکت احتمالی دشمن، با احداث پل از آمادگی لازم برخوردار باشد. قرارگاه ثامن‌الائمه (ع) نیز در محور میانی مأمور شد تا در منطقه گوزیل ـ دشت سازان به طرف حلبچه پیشروی کند و در مرحله دوم جاده بیاره – طویله – نوسود را تصرف و آزاد نماید. هم چنین، قرارگاه رمضان مأموریت یافت علاوه بر فعالیت‌های شناسایی، با مشارکت تیپ 75 ظفر و کردهای معارض ضمن تصرف شهر، توپخانه دشمن را منهدم سازد.

شرح عملیات

عملیات در ساعت 2 بامداد 24/12/1366 با رمز مبارک یا محمد ابن عبدالله (ص) آغاز شد. سرعت عمل یگان‌ها به گونه ای بود که اغلب آن‌ها توانستند تمامی اهداف خود در مرحله اول را به تصرف در آوردند. به غیر از واکنش دشمن در شاخ سورمر و شاخ شمیران تحرک دیگری از نیروهای عراقی مشاهده نشده و تعداد زیادی از آن‌ها که در خواب بودند، کشته و اسیر شدند. رزمندگان اسلام پس از عبور از موانع سخت و ایذایی دشمن موفق شدند حدود 20 روستا واقع در شمال و جنوب و غرب شهر خرمال را آزاد نمایند. رزمندگان روز بعد نیز توانستند مقاومت نیروهای دشمن را در هم شکسته و پیروزمندانه وارد شهر خرمال عراق شده و شهر را کاملاً پاک‌سازی نمایند. در دروازه شهر گروهی از مردم به استقبال رزمندگان اسلام آمدند.

در محور قرارگاه قدس، پس از تصرف مله خور و ارتفاعات چناره، خرنوازان، هانی فتح، اگر چه بالامبو و تنگه به تصرف درآمد، لیکن به دلیل توقف قرارگاه قدس و نیز واکنش دشمن در جناح چپ عملیات، نیروها روی شاخ سورمر و شاخ شمیران متوقف شدند. در محور قرارگاه ثامن‌الائمه (ع)، نیروهای عمل کننده ارتفاعات مگر از سلسله ارتفاعات بالامبو و نیمی از شیندروی را تصرف کردند و به رغم روشن شدن آسمان، برای الحاق روی یال ارتباطی شامل دشت سازان و سپس نیمی دیگر از ارتفاعات شیندروی، به پیشروی خود ادامه دادند. قرارگاه رمضان نیز در این مرحله تنها توانست پمپ بنزین شهر حلبچه را به آتش بکشد.

قابل ذکر است که نیروهای جهادگر با احداث جاده های مناسب در ارتفاعات سر به فلک کشیده و زدن پل‌های حیاتی، نقش مهمی در تسریع حرکت نیروهای عمل کننده ایفا کردند، تا جایی که نیروهای به اسارت گرفته شده در عملیات والفجر 10 از سرعت عمل نیروهای عمل کننده در این منطقه صعب‌العبور ابراز شگفتی می‌کردند. سرهنگ پیاده کوکب محمد امین از تیپ کماندویی لشکر 34 عراق می‌گوید: «با وجود موانع سخت و طبیعی و ایذایی، به ذهن ما خطور نمی‌کرد که رزمندگان اسلام بتوانند به ما نزدیک شوند، از این رو ما زمانی از آغاز عملیات با خبر شدیم که در محاصره کامل قرار داشتیم.» با گذشت ساعت‌ها از آغاز عملیات و تصرف شهر خرمال و دهها روستا در استان سلیمانیه، طارق عزیز وزیر امور خارجه عراق طی مصاحبه ای در لندن اعلام کرد: «اخبار مربوط به عملیات ایران در جبهه‌ها تنها یک شایعه است.»

در حالی که نیروهای خودی از روحیه خوبی برخوردار بودند و تلفات آنان نیز بسیار اندک بود، از هم گسیختگی قوای دشمن و عدم حضور جدی آن‌ها در منطقه موجب شد تا بر تسریع آغاز مرحله دوم عملیات تاکید شود. دشمن بنابر تصوری که در مورد عملیات داشت، ستون‌های متعدد و طویلی را با عبور از پل‌های ملاویسی و زلم به طرف دوجیله و سپس حلبچه کرد.

مرحله دوم عملیات

بعد از ظهر چهارشنبه 26/12/1366، دلیرمردان سپاه با پیشروی در غرب شهر خرمال، روستاهای تپه کالاری، حاجی رقه، تپه توکه، کپه کول و ... را توانستند، آغاز کنند. با آزاد سازی این روستاها ارتباط شمال و جنوب استان سلیمانیه قطع شد و شهر مهم دوجیله و بیش از 20 روستای اطراف آن آزاد شد.

مرحله سوم عملیات

در بامداد پنج شنبه 27/12/1366، آغاز و پس از عبور از رودخانه‌های خروشان سیران، زیمکان و آب لیله، مواضع، پایگاه و استحکامات دشمن را در سلسله ارتفاعات بالمبو و گزیل و بیش از 24 ارتفاع دیگر در جنوب استان سلیمانیه عراق در هم کوبیدند و بر بیش از 90 روستای منطقه عمومی حلبچه تسلط پیدا کردند و روستاهای حد فاصل شهر دوجیله و دریاچه دربندیخان عراق آزاد شد و نیروی دریایی سپاه با استقرار در شرق دریاچه، تحرکات دشمن در آن سوی دریاچه را زیر نظر گرفت و پیشروی به سوی شهر حلبچه از چندین جناح ادامه، و این شهر به محاصره در آمد و سرانجام رزم‌آوران اسلام موفق شدند، در زیر بمباران‌های شدید هوایی و شیمیایی دشمن، شهر 70 هزار نفری حلبچه را آزاد نمایند.

مرحله چهارم عملیات

این مرحله از نیمه شب پنج شنبه 27/12/1366، آغاز و رزمندگان اسلام، پس از تثبیت مناطق آزاد شده، موفق شدند شهر مرزی و کردنشین نوسود را که بیش از 7 سال زیر سلطه دشمن قرار داشت و بغداد آن را به عنوان پایگاهی برای ضد انقلابیون و منافقین وابسته تبدیل کرده بود، از تیررس دشمن خارج سازند. با استقرار کامل نیروها در شهر نوسود موفق شدند دو شهر نظامی طویله و بیاره و بیش از 8 روستای اطراف آن در نزدیکی نوار مرزی را آزاد کنند.

دشمن در روز جمعه 28/12/1366، در محورهای شمالی عملیات والفجر 10 اقدام به پاتک کرد که با هوشیاری و آمادگی رزمندگان اسلام دفع شد و دشمن پس از به جای گذاشتن ده‌ها کشته، زخمی و اسیر، ناگزیر به عقب نشینی شده و مواضع قبلی خود را نیز از دست داد.

مرحله پنجم عملیات

مرحله پنجم در شب چهارشنبه 3/1/1366 آغاز و حماسه آفرینان بسیجی و پاسدار، به دشمن حمله کردند تا به جنایت بعثی‌ها در بمباران شیمیایی شهر حلبچه پاسخ گویند. در این عملیات که در محور خرمال به سید صادق در استان سلیمانیه انجام شد، 19 ارتفاع حساس منطقه، از جمله ارتفاعات 1058 (وربشن) مشرف بر شهر سید صادق و چندین روستای دیگر استان سلیمانیه آزاد شد.

نتایج عملیات

- آزاد سازی منطقه ای به وسعت حدود 1200 کیلومتر مربع شامل شهرهای حلبچه، خرمال، بیاره، طویله و هم چنین نوسود از شهرهای ایران.

- کاهش خط پدافندی خودی.

- گشودن جبهه ای جدید برای دشمن و انتقال توان عمده ای از ارتش عراق به جبهه شمالی.

- به اسارت درآوردن 5440 نفر از نیروهای دشمن.

- انهدام 270 تانک و نفربر، 60 توپ صحرایی، 20 ضدهوایی، 40 خمپاره انداز، 13 دستگاه مهندسی، 230 خودرو و 750 اسلحه انفرادی و آر پی جی هفت.

- به غنیمت گرفته شدن 90 تانک و نفربر، 100 توپ صحرایی، 20 توپ ضد هوایی، 20 خمپاره انداز، 15 دستگاه مهندسی، 800 خودرو و 6110 اسلحه انفرادی و آر پی جی هفت.

پیامدها

پیام امام خمینی (ره) به مناسبت عملیات والفجر 10

امام (ره) در پاسخ به نامه فرمانده کل سپاه پاسداران چنین اظهار فرمودند:

... اخبار پیروزی‌ها و حماسه های دلاوران اسلام نه تنها دل ملت ما، که قلب همه مستضعفان و محرومان را شادمان نمود و صدام و عفلقیان و حامیان و اربابان او، خصوصاً آمریکا و اسرائیل را عزادار کرد. سلام خالصانه مرا به همه فرماندهان عزیز و شجاع و رزمندگان ظفرمند پیروز سپاه و بسیج و ارتش و هوانیروز و نیروی هوایی و جهادگران دلاور و گمنام و امدادگران و کلیه نیروهای مردمی و کُرد ابلاغ کنید و سلام و تشکر ملت ایران را به مردم شهرهای آزاد شده عراقی که بدون این که حتی یک گلوله هم به طرف آنان و شهرهای آنان شلیک شود، با آغوش باز و فریاد الله اکبر از رزمندگان ما استقبال نمودند، برسانید و به آن‌ها بگویید که می‌بینید صدام چگونه دیوانه‌وار شما و شهرهایتان را بمباران خوشه ای و شیمیایی می‌کند، و خواهیم دید که جهان خواران چگونه در تبلیغات مسموم خود از کنار این پیروزی‌های بزرگ و جنایت صدام خواهند گذشت...

http://www.ashoora.ir/2012-11-16-13-52-43/کارنامه-عملیات-ها/1382-عملیات-والفجر-10-حلبچه.html

بازتاب

بازتاب‌های داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی عملیات

«رژیم عراق به دنبال این شکست با اتخاذ سیاست زمین سوخته، مناطق مسکونی و تأسیسات اقتصادی شهرها و روستاهای منطقه به ویژه خرمال و حلبچه را هدف بمباران هوایی شدید خود قرار داده است.»

معاونت فرهنگي نيروي زميني سپاه پاسداران انقلاب اسلامي:

«رزمندگان اسلام با انجام این عملیّات، علی‌رغم هیاهوی جهانی ثابت کردند که هرگاه اراده کنند سخت‌ترین ضربات را بر پیکر ارتش بعثی عراق وارد کرده و ابتکار عمل را همچنان در جبهه‌های نبرد در دست خواهند داشت. جمهوری اسلامی ایران اینک که دشمن در جبهه‌های جنگ در اوج ذلّت است، یک بار دیگر تأکید می‌کند که هیچ‌گونه چشم داشتی به خاک عراق ندارد. اما سلسله عملیّات رزمندگان اسلام به منظور تنبیه متجاوز و احقاق حقوق مردم ایران و پاسخگویی به جنایات دشمن در حمله به شهرها با صلابت و قدرت تمام در سراسر جبهه‌های جنگ و در عمق خاک عراق ادامه خواهد یافت.»

رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های آخرین نماز جمعه سال 1366 دربارة این عملیات درخشان فرمودند:

«اهمیت بسیار بالای نظامی این عملیات در این است که رزمندگان ما با عبور از ارتفاعات صعب‌العبور به دشت رسیدند و منطقه را از وجود ارتش مزدور عراق پاک‌سازی کردند. عملیات والفجر 10 و پیروزی چشمگیر آن یکی از بزرگ‌ترین الطاف الهی است که به وسیلة رزمندگان سپاه پاسداران و بسیج و پشتیبانی ارتش و هوانیروز انجام گرفت و در تاریخ جنگ تحمیلی چنین عملیاتی را کمتر می‌توان یافت.

حجت الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی نیز اظهار می‌دارند:

«ما چون حسن نیتی در آن‌هایی که مسئولان پیگیری راه حل ختم جنگ با معرفی متجاوز از طریق شورای امنیت بودند ندیدیم، عملیات والفجر 10 را آغاز کردیم. این اولین عملیات جمهوری اسلامی ایران بود که با وجود مردم این منطقه، در شهر صورت گرفت و بخش مسکونی قابل توجهی از عراق تصرف شد و از این جهت که مردم یک شهر تصرف شده کاملاً وفادار به نیروهای فاتح بوده و از آنان کاملاً رضایت داشتند، بی‌نظیر و کم‌نظیر است. جالب اینکه این چند شهر در تمام مدت جنگ در معرض برد توپخانة اسلامی ایران بوده‌اند و همین روزهای آخر صدام ادعا کرده بود که ایران با توپخانه این شهرها را مورد حمله قرار داده است.»

سرلشکر محسن رضایی، فرماندة سپاه پاسداران پس از عملیات والفجر 10 اظهار می‌دارد:

«با عملیات والفجر 10 دریچة جدیدی برای وارد آوردن ضربات مهلک بر قوای دشمن بعثی در این منطقه گشوده شده است. عملیات والفجر 10 ضربة نظامی دیگری به دشمن وارد کرد و ابعاد وسیع و گسترده و عظمت این حادثه آنقدر بزرگ بود که دنیا از حیرت به سکوت واداشته شد... جبهه گشوده شدة جدید، پس از جبهه‌های بغداد و بصره، سومین جبهه مهم است.»

بازتاب جنایت شیمیایی در حلبچه

رهبر معظم انقلاب اسلامی:

«رژیم بعثی عراق به قدری ظالم و سفاک است که مردم کشور خود را، که حتی در میان آن‌ها تعدادی از نظامیان فراری ارتش شکست خوردة عراق هم مخفی شده‌اند، بمباران شیمیایی می‌کند. دنیا نباید در مقابل این عمل فجیع ساکت بماند و چنانچه سازمان‌های بین‌المللی در مقابل مسئله عکس‌العمل نشان ندهند، آبروی خود را در مقابل ملت عراق از بین می‌برند.»

حجت الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی:

«بمباران شیمیایی حلبچه به خاطر استقبالی که مردم این شهر از نیروهای ایرانی به عمل آوردند، انجام شد و این عمل او (صدام) محکمه‌ای خواهد شد که قدرتمندان جهان را به محاکمه بکشد. اگر در ماجرای بمباران شیمیایی سال قبل که توسط کارشناسان سازمان ملل نیز تأیید شد، تنبیهی برای صدام در نظر گرفته شده بود، فاجعة حاضر به وجود نمی‌آمد.»

آیت‌الله موسوی اردبیلی امام جمعه موقت تهران:

«طبیعت کار نشان می‌دهد که این کار جز از یک جنایتکار حرفه‌ای و خون‌خوار و بدتر از وحشی که در جنایت روی هیتلر را سفید کرده است، یعنی صدام بر نمی‌آید.»

این سخنان را آقای موسوی اردبیلی در مقابل ادعای طارق عزیز، وزیر امور خارجه وقت عراق، به واسطة نسبت دادن بمباران شیمیایی حلبچه به ایران اظهار می‌دارد. طارق عزیز که وقوع عملیات و پیروزی‌های ایران را شایعه‌ای بیش نمی‌دانست، برای جلوگیری از رسوایی و کمک کردن اثر تبلیغاتی جنایت حلبچه ـ مردم جهان آن را هیروشیمای دوم نامیدند ـ با کمک آمریکا تلاش می‌کند کشتار حلبچه را به ایران نسبت دهد.

وزارت خارجه آمریکا برای سرپوش گذاشتن بر جنایت حلبچه، اعلام می‌کند که جمهوری اسلامی ایران هم از گلوله‌های شیمیایی توپ استفاده کرده است. در این باره شورای امنیت نیز با سکوت مرگبار، خود را با عاملین جنایت هماهنگ می‌کند.

دکتر کمال خرازی، سرپرست ستاد تبلیغات جنگ:

ضمن محکوم نمودن سهل‌انگاری و سکوت شورای امنیت و سکوت اخیر شورای امنیت در قبال جنایت رژیم عراق نشان داد که آن‌ها در توطئه‌ای که علیه ما در هفته‌های اخیر در حمله به شهرها و کاربرد گستردة سلاح شیمیایی طراحی شده، ارتباط و شرکت داشته‌اند و این به خوبی از سکوت آن‌ها پیداست.

با بالا رفتن آمار شهدای شهر حلبچه، تعداد دیگری از کارشناسان و روزنامه‌نگاران وارد ایران می‌شوند و از این جنایت هولناک گزارش تهیه می‌کنند. یک پروفسور علوم سم‌شناسی بلژیک ضمن انتقاد از سازمان ملل و دولت‌ها به خاطر مسامحه در جلوگیری از گسترش کاربرد سلاح شیمیایی و محکوم کردن عراق در بمباران شیمیایی شهر حلبچه می‌افزاید:

«اکثر قربانیان این فاجعه غیرنظامی هستند و باید روح انسان در تسخیر شیطان باشد که بتواند از چنین سلاح شیطانی استفاده کند.»

اتحادیة انجمن‌های اسلامی دانشجویان شهر وین با انتشار اطلاعیه‌ای بمباران شیمیایی شهر حلبچه را که منجر به کشته شدن هزاران زن و کودک بی‌گناه شد، محکوم می‌کنند.

روزنامة گرنش ترکیه ضمن انتشار تصاویر جان‌گداز از قربانیان حملات شیمیایی عراق از شهرهای حلبچه و دوجیله می‌نویسد:

«فرمان بمباران شیمیایی مردم این شهرها از سوی شخص صدام صادر شده است.»

حزب‌الله لبنان نیز با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم نمودن این جنایات رژیم عراق خاطرنشان می‌کند که شوروی با تحویل موشک‌های پیچیده به بغداد و اجازة کاربرد آن‌ها علیه غیرنظامیان، مسئول این جنایت است.

رادیو بی‌بی‌سی نیز در چندین پخش فارسی خود گزارش‌های مشاهدات خبرنگاران را از منطقة آزاد شدة حلبچه و بمباران شیمیایی این مناطق پخش می‌کند. این رادیو با استناد به گزارش روزنامه‌های مختلف انگلیس، ضمن فجیع دانستن این جنایات و تشریح آن می‌گوید:

«خبرنگاران غربی که اخیراً از شهرها و روستاهای آزاد شدة حلبچه دیدن کرده‌اند، گزارش داده‌اند که بدون هیچ شک و تردید عراق بار دیگر به نحوی بسیار وحشتناک از سلاح شیمیایی علیه غیرنظامیان استفاده کرده است.»

نشریه آبزرور در لندن فاش می‌کند که رژیم صهیونیستی عراق از مدت‌ها پیش حملات وسیع شیمیایی علیه مردم مسلمان شمال عراق را تدارک دیده بود. این روزنامه دو سند مهم انتشار می‌دهد که به موجب آن‌ها

سرفرماندهی ارتش عراق کتباً دستور کاربرد سلاح‌های شیمیایی را صادر کرده است.

عراقی‌های مقیم لندن با تظاهرات در مقابل سفارت عراق، حمله شیمیایی به شهر حلبچه و بمباران مناطق مسکونی ایران را به شدت محکوم می‌کنند.

دولت آمریکا با افشا شدن این جنایات توسط رسانه‌های شرقی و غربی مجبور می‌شود به گوشه‌هایی از جنایات رژیم عراق در حلبچه اذعان.

شبکة تلویزیونی A.B.C آمریکا با پخش تصاویر از دود غلیظ بر فراز شهر حلبچه، به نقل از مقامات ایرانی اعلام می‌کند:

«این تصاویر نشان‌دهندة حملات تلافی‌جویانة عراق علیه حلبچه بوده و دودهایی که بر فراز شهر به چشم می‌خورد شامل گاز سیانور است که بسیاری از اهالی این شهر را در حال فرار هلاک کرد.»

روزنامه نیویورک تایمز آمریکا تحت عنوان «اتهام ایران علیه عراق» جنایات رژیم بعث را مطرح می‌کند و طی گزارشی از قبرس می‌نویسد: «ایران اتهامات خود را مبنی بر اینکه عراق هزاران شهروند کرد را با تسلیحات شیمیایی در جبهه‌های شمالی به هلاکت رسانده، تجدید کرد.»

این روزنامه طی گزارشی همراه با عکسی از قربانیان بمباران شیمیایی حلبچه توسط عراق به نقل از بازماندگان این حملات ددمنشانه می‌نویسد: «آن‌ها اطمینان دارند که حمله شیمیایی توسط جنگنده‌های عراقی صورت گرفت، زیرا که این حملات پس از پایان نبرد در شهر و عقب‌نشینی و با تسلیم نیروهای عراق به وقوع پیوست.»

حقوق‌دانان و دانشجویان شهر لاهور پاکستان به همراه اقشار مختلف مردم با برپایی تظاهرات، جنایات رژیم بعثی عراق را در استفاده از سلاح شیمیایی علیه مردم مظلوم حلبچه محکوم می‌کنند.

ائمة جمعه و جماعات پاکستان نیز در نمازهای جمعه، استفادة صدام از سلاح شیمیایی را به شدت محکوم می‌کنند.

سناتور مک‌گوری کمیته روابط خارجی مجلس سنای کانادا بمباران شیمیایی مناطق مسکونی از سوی عراق را بی‌سابقه‌ترین، حزن‌انگیزترین اقدام بعد از جنگ اول جهانی می‌نامد.

تلویزیون ایتالیا کشتار مردم حلبچه را یک جنایت دیوانه‌وار می‌خواند و تأکید می‌کند که این جنایت بی‌سابقه تنها به منظور جبران شکست نیروهای عراقی در عملیات والفجر 10 انجام شده است.

مردم کرد و دیگر مسلمانان مقیم لبنان، همزمان با ورود مجروحان بمباران شیمیایی حلبچه، در مقابل ترمینال فرودگاه این شهر دست به راهپیمایی می‌زنند و حملة وحشیانه رژیم عراق را علیه مردم بی‌دفاع حلبچه محکوم می‌کنند.

بوربا، روزنامة غیررسمی یوگسلاوی طی تفسیری، روش غیرانسانی و وحشیانة رژیم عراق را در کاربرد سلاح شیمیایی علیه اتباع کشور خود محکوم می‌کند. این روزنامه می‌نویسد: «استفاده از گاز سیانور و دیگر سلاح شیمیایی، باید با عمیق‌ترین حیرت و نگرانی روبرو شود.»

اتحادیة ملی دانشجویان فرانسه با انتشار اطلاعیه‌ای حملات وحشیانه و بمباران شیمیایی رژیم عراق را محکوم می‌سازد و از مردم دعوت می‌کند به منظور اعتراض به قتل عام در حلبچه تظاهرات نمایند.

طلاب غیرایرانی حوزه علمیه مشهد نیز طی اطلاعیه‌ای جنایات هولناک رژیم عراق را در حلبچه محکوم می‌سازند.

رادیو فرانسه نتایج مشاهدات کارشناسان سازمان ملل را که از مجروحین شیمیایی شهر حلبچه دیدن کرده بودند، پخش می‌کند. این کارشناسان اعتراف می‌کنند که رژیم عراق در بمباران شیمیایی حلبچه از گاز سیانور استفاده کرده است.

اتحادیه مسلمانان پیشرو گویان اعلام می‌کند:

«حملات رژیم عراق به مردم غیرنظامی یک اقدام مجزا نیست، بلکه بار دیگر از سوی آمریکا برای فشار آوردن به ایران مورد استفاده قرار گرفته است.»

روزنامة میدل ایست اکونومیک دایجست طی مقاله‌ای اعلام می‌کند: «حمله شیمیایی عراق به حلبچه، تصویب قطعنامة شورای امنیت را علیه ایران غیرمحتمل ساخته است.»

این نشریه در تحلیلی پیرامون بمباران شیمیایی حلبچه می‌نویسد: «اعمال اخیر در جنگ حاکی از این است که بغداد اکنون احتمالاً هرگونه امید به بسیج جامعة بین‌المللی را علیه ایران از دست داده است.»

معاونت فرهنگی نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با صدور اطلاعیه‌ای ضمن تأکید بر ادامه جنگ تا پیروزی نهایی، فاجعه بمباران شیمیایی شهرهای آزاد شدة کردستان عراق به ویژه شهر حلبچه را که منجر به کشتار هزاران انسان بی‌گناه و بی‌دفاع این شهر شد، نمونة دیگری از جنایات وحشیانة بی‌شمار رژیم عراق می‌شمارد و می‌افزاید:

«جنایات غیرقابل تصور صدامیان در حلبچه، موشکباران و بمباران مناطق مسکونی میهن اسلامیمان یک بار دیگر عمق جنایتکاری این رژیم را نشان داد و بر وجدان‌های آگاه جهان روشن ساخت که این رژیم هرگز به هیچ یک از قوانین بین‌المللی پایبند نبوده است.»

در این اطلاعیه با محکوم نمودن سکوت مجامع بین‌المللی در قبال این جنایات آمده است: «رزمندگان اسلام یک بار دیگر ضمن تجدید پیمان با امام امت، آمادگی خود را برای سرکوب دشمن و گرفتن انتقام خون بی‌گناهان اعلام می‌دارد.»

ارادة آهنین ایران در دفاع از حقوق خود، جهانیان را به شگفتی و عکس‌العمل در مقابل رژیم بغداد وادار می‌کند و حقانیت رزمندگان اسلام را لحظه به لحظه آشکارتر می‌کند. همگام با فعالیت‌های نظامی، تلاش‌های سیاسی ایران نیز باعث می‌شود که غرب به ناچار نسبت به جنایت حلبچه توجه نشان دهد.

وزارت امور خارجه انگلیس:

«این کشور نگرانی خود را از کاربرد سلاح شیمیایی توسط رژیم عراق و نیز تجاوزات این رژیم به حقوق بشر اعلام می‌کند.»

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران از لندن، در جلسه‌ای که بین دیوید ملور، وزیر مشاور در امور خارجی و یک هیأت پارلمانی انگلستان برگزار می‌شود، از کمیتة مبارزه با سرکوب و حمایت از حقوق دمکراتیک در عراق موسوم به کادری انتقاد می‌شود. در این جلسه از دولت انگلیس خواسته می‌شود که یک کمیتة بین‌المللی برای بررسی جنایات جنگی عراق تشکیل دهند.

بر اساس این گزارش، «دیوید ملور» در این جلسه می‌گوید: «من کاملاً از ماهیت واقعی رژیم بغداد مطلع هستم، در سفری که ماه فوریه به بغداد داشته‌ام، به مقامات عراقی گفتم که کاربرد سلاح شیمیایی و تجاوز به حقوق بشر، حکومت بغداد را نزد اروپاییان بی‌اعتبار می‌کند.»

سازمان حمایت از مجروحین سلاح شیمیایی در انگلیس:

«عراق نخستین رژیمی است که غیرنظامیان خود را با سلاح شیمیایی بمباران کرده است.»

الیزابت زیگموند، مسئول دادگاه عدالت بشری لاهه در گفتگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران می‌گوید: «از نظر ما عراق با هدف قرار دادن غیرنظامیان با سلاح شیمیایی مرتکب جنایت بزرگی شده است که قبلاً صورت نگرفته است.»

آمریکا برای هم‌سویی در محکومیت جنایات رژیم عراق در حلبچه صرفاً در مجلس سنا مطرح می‌کند که باید جلو توسعة جنگ‌افزار شیمیایی گرفته شود.

پارلمان اروپا در شهر استراسبورگ فرانسه به اتفاق آراء استفادة عراق از جنگ‌افزار شیمیایی را مطرح و محکوم می‌کند.

یورگن هواست وزیر دفاع نروژ:

«تنها راه جلوگیری از ادامة استفاده رژیم عراق از سلاح شیمیایی، اقدامات اساسی مجامع بین‌المللی خواهد بود.»

وی که در پارلمان نروژی سخن می‌گفت، می‌افزاید: «برای دولت نروژ مسلم است که عراق از سلاح شیمیایی در سطح وسیع در کردستان عراق استفاده کرده است.»

هواست رژیم عراق را به خاطر استفاده از جنگ‌افزار شیمیایی محکوم می‌کند. کمیته اجرایی حزب سبز اسپانیا دولت عراق را به خاطر استفاده از بمب‌های شیمیایی و تجاوز به قوانین بین‌المللی و زیر پا نهادن حقوق بشر محکوم می‌نماید. نخست وزیر لهستان در ملاقات با سفیر ایران اظهار می‌دارد که کشورش استفاده از سلاح شیمیایی را تحت هر شرایط، حتی شرایط جنگی محکوم می‌داند و اضافه می‌کند که دیدن فیلم مربوط به بمباران شیمیایی حلبچه موجب خشم و قهر بینندگان آن می‌شود. روزنامة دلاسرا چاپ ایتالیا طی گزارشی تحت عنوان «هنگامی مرگ در آزمایشگاه طراحی می‌شود» به تشریح اثرات فجیع جنایات حاکمان بغداد در بمباران شیمیایی شهر حلبچه می‌پردازد و می‌نویسد: «هزاران جسد سیاه شده، صدها انسان فلج، مردان نابینایی که قدرت ادراک ندارند. زنان، کودکان و پیرمردانی که اعضای بدنشان مملو از تاول و سوختگی است و انسان‌هایی که دچار صرع شده‌اند، همة این‌ها گوشه‌هایی از آثار جنایات فجیع بمباران شیمیایی شهر کردنشین حلبچه است.»

این روزنامه می‌افزاید: «بنا به گزارش کارشناسان سازمان ملل رژیم عراق غیر از گاز خردل، از گاز تابون نیز استفاده کرده است... رژیم عراق، کردها را که خواهان استقلال کردستان هستند، حَشَره قلمداد کرده و کاربرد سلاح شیمیایی را یک تنبیه فوق‌العاده محسوب می‌کند.»

پروفسور هندریکس سم‌شناس بلژیک که همیشه نمونه‌برداری‌ها و نظراتش مورد توجه سازمان بهداشت جهانی و دانشکده‌های معتبر پزشکی دنیا و دبیرکل سازمان ملل متحد می‌باشد، در گفتگو با خبرنگاران جمهوری اسلامی، حملات شیمیایی رژیم عراق را علیه مردم حلبچه به شدت محکوم می‌کند. وی با نمونه‌برداری از سموم به کار رفته در منطقة عملیاتی و شهر حلبچه می‌گوید:

«پس از کاربرد سلاح شیمیایی در جنگ جهانی اول در شهر یپیس بلژیک ـ که به کشته شدن بیش از یک میلیون تن و انعقاد کنوانسیون 1925 ژنو در ممنوعیت کاربرد این نوع سلاح انجامید ـ فاجعة حلبچه یکی از رقت‌انگیزترین و تکان‌دهنده‌ترین فاجعه‌ها به شمار می‌رود... رژیم عراق همچنین به خاطر لغو کنوانسیون سال 1925 نیز محکوم است.»

این پروفسور تأکید می‌کند که رژیم عراق علیه مردم بی‌گناه حلبچه از سه نوع گاز خردل، سیانور و اعصاب استفاده کرده است و از کشورهای جهان می‌خواهد اقدامات لازم را در جهت فشار به عراق انجام دهند. او که در سال 1974 در عملیات جزایر مجنون (خیبر) به ایران آمده بود، یادآور می‌شود که بعضی از انواع گازهای شیمیایی به کار گرفته شده دقیقاً نظیر همان سلاح شیمیایی است که در جزایر مجنون به کار گرفته شده بود. پروفسور بوسینکو سرپرست هیأت کارشناسان پزشکان ایتالیایی نیز در ارتباط با کشتار حلبچه، ضمن محکوم نمودن عراق در به‌کارگیری سلاح شیمیایی با اشاره به صحنه‌های وحشتناکی که در حلبچه دیده است، می‌گوید:«ما در آنجا جسد مردی را دیدیم که از زیر آوارها بیرون آورده شده بود و چهره‌ای محزون داشت. ما در آنجا گل‌هایی را دیدیم که همه پرپر شده بودند. در حلبچه انسان در کنار حیوان و حیوان در کنار گیاه، همه مرده بودند.»

اعتراف عراق به استفاده از سلاح شیمیایی

روز سه‌شنبه 23 فروردین سال 1367 یک مقام بلندپایة عراقی در ملاقات با خاویر پرزدکوئیار، دبیرکل سازمان ملل، رسماً به استفاده از سلاح شیمیایی اعتراف می‌کند، ولی برای کم کردن جرم و تبلیغات منفی علیه عراق، مدعی می‌شود که چنانچه ایران دست از استفاده از این سلاح ممنوعه بردارد، عراق هم به استفاده از آن خاتمه خواهد داد. ویسام الزّهاوی، معاون وزیر خارجة عراق در پاسخ خبرنگاران می‌خواهد که بین ایران و عراق قراردادی مبنی بر عدم استفاده از سلاح شیمیایی بسته شود.

این در حالی است که به رغم تأیید کارشناسان سازمان ملل متحد مبنی بر استفادة عراق از جنگ‌افزار شیمیایی در طول جنگ تحمیلی، ایران هرگز از این سلاح استفاده نکرده و ادعاهای دروغ عراق توسط کارشناسان معتبر جهان همواره تکذیب شده است.

بمباران مناطق مسکونی و ادامة عملیات مقابله به مثل

دشمن زبون همواره پس از شکست از قوای اسلام در جبهه‌های جنگ و از کف دادن بخشی از مواضع خود از روی استیصال و درماندگی تنها راه چاره را در بمباران مناطق مسکونی و غیرنظامی می‌بیند و به این روش غیرانسانی متوسل می‌شود تا به زعم خود شکستش را پنهان کند.

با فرار بعثیان به عمق خاک عراق و خارج شدن شهرهای زیادی از زیر آتش توپخانه و موشک‌های برد متوسط عراق، ابرقدرت‌ها با کمک دلارهای شیوخ مرتجع عرب، موشک‌هایی با برد بلند را در اختیار عراق می‌گذارند و سیاست بمباران مناطق مسکونی را همچنان تعقیب می‌کنند. از سوی دیگر پدافند ضدهوایی شهر بغداد به منظور جلوگیری از نفوذ جنگنده‌های ایران به شدت تقویت می‌شود که به رغم این تمهیدات، خلبانان شجاع ایرانی با ارتفاع بسیار کم هر بار اهداف مهم را در قلب بغداد درهم می‌کوبند.

به دنبال تداوم بمباران و موشکباران مناطق مسکونی ایران در اسفند سال 63، خلبانان متهور ایران بار دیگر بغداد را با داشتن شبکة مستحکم دفاعی، درهم می‌کوبند و کارشناسان نظامی جهان را در بهت و حیرت فرو می‌برند. در ادامه عملیات مقابله به مثل، برای اولین بار شهر کرکوک و پس از آن بغداد، هدف حملات موشکی ایران قرار می‌گیرند. دشمن زبون که توان رویارویی در جبهه‌ها را در خود نمی‌بیند، باز همان سیاست شکست خوردة بمباران مناطق مسکونی را در رأس برنامه‌های خود قرار می‌دهد و شهرهای مرزی را با موشک‌های برد بلند و شهرهای مرکزی ایران را با هواپیماهای میگ 25 مورد حمله قرار می‌دهد که هر بار جمهوری اسلامی ایران با آتش توپخانه، موشک و حمله هوایی پاسخ مناسبی به دشمن می‌دهد.

رژیم عراق در زمستان سال 66 با بهانه‌های واهی بار دیگر جنگ شهرها را آغاز می‌کند و این بار تهران را برای اولین بار زیر حملات موشکی سنگین قرار می‌دهد. پدافند ضدهوایی ایران چند فروند از این موشک‌ها را در هوا منفجر می‌کند و تعدادی از آن‌ها هم عمل نمی‌کنند. در پی این موشکباران‌ها کارشناسان ایرانی پی می‌برند که موشک‌ها از نوع (اسکادبی) است که برای افزایش بُرد تغییراتی در صورت گرفته است.

ایران اسلامی در ادامة شرارت‌های دشمن، علاوه بر عملیات مقابله به مثل، پاسخ کوبنده‌ای نیز در جبهه‌های جنگ به دشمن می‌دهد که از آن جمله عملیات درخشان «والفجر 10» بود. دشمن شکست خورده همچنان به جنگ شهرها اصرار می‌ورزد و مردم تهران نیز در زیر حملات موشکی، به استقبال سال 67 می‌روند. ایران در روز هشتم و نهم فروردین ماه 1367 در عملیات مقابله به مثل خود چند شهر عراق از جمله بغداد را هدف حملات موشکی قرار می‌دهد. جنگنده‌های عراق نیز به شهرهای باختران، خرم‌آباد، آبادان و همدان حمله می‌کنند.

در روز دهم فروردین سه فروند موشک عراق، اصفهان را هدف قرار می‌دهند که عده‌ای شهید، مجروح و تعدادی از خانه‌های مسکونی منهدم می‌شوند. در حالی که جنگ شهرها همچنان ادامه دارد، در روز پنج‌شنبه 18 فروردین سال 67 خلبانان نیروی هوایی در یک عملیات بی‌نظیر با عبور از شبکه‌های پیچیدة دفاعی رادار عراق، در ساعت 06/5 دقیقة صبح اهداف اقتصادی و نظامی بغداد را درهم می‌کوبند. چند فروند دیگر از جنگنده‌های ایران ده دقیقه بعد از این حمله، اهداف مهم از جمله پادگان خافاجی را مورد تهاجم قرار می‌دهند و پس از وارد آوردن خسارات فراوان، همگی سالم به پایگاه‌های خود باز می‌گردند.

سرتیپ ستاری، فرماندة نیروی هوایی در این شرایط اعلام می‌دارد:

«عملیات امروز خلبانان قهرمان نیروی هوایی، در نوع خود کم‌نظیر و به لحاظ نظامی بسیار با ارزش است. کارشناسان نظامی خارجی که در بغداد حضور دارند و در تجهیز سیستم پیچیدة رادار و ضدهوایی شهر بغداد، رژیم عراق را یاری کرده‌اند، به خوبی از اهمیت عملیات برون مرزی خلبانان ما روی شهر بغداد آگاه هستند و مسلماً این عملیات شجاعانه موجب حیرت و تعجب آن‌ها شده است.»

با حملة موشکی دشمن در صبح روز دوشنبه 22 فروردین ماه، 16 تن از شهروندان تهرانی از جمله چند کودک که در حال بازی بودند، به شهادت می‌رسند. در همین روز اصفهان نیز هدف حملات موشکی قرار می‌گیرد. مردم مسلمان و صبور ایران اسلامی، هر بار پس از حملات عراق به شهرها، به کمک آسیب دیدگان می‌شتابند و با فداکاری خود، تلفات را به حداقل می‌رسانند.

اظهارات یک شاهد عینی در مصاحبه با خبرنگار روزنامه کیهان:

«من و یکی دیگر از ساکنان محل، خود شاهد بودیم که جنازة تکه تکه شدة سه کودک هشت ساله را به داخل آمبولانس حمل کردند. این‌ها کودکانی بودند که باید در فصل بهار بوی گل به مشامشان می‌رسید، ولی صدام جنایتکار ریه‌های این کودکان را با دود و غبار پر کرد و چهره‌های معصومشان را با سرخی خونشان آغشته کرد.»

دشمن، روز سه‌شنبه 23 فروردین با حملة موشکی نه نفر را در تهران شهید و ده‌ها تن را مجروح می‌کند. خساراتی به اماکن عمومی وارد و تعداد 6 دستگاه خودرو منهدم می‌شوند و نیز بر اثر انفجار موشک، سرنشینان 13 اتوبوس بر اثر اصابت ترکش و شکستن شیشه‌های خودروها مجروح می‌شوند.

یک شاهد عینی در مصاحبه با خبرنگار کیهان پیرامون این حمله اظهار می‌دارد: «همان‌طور که در طول بیش از هفت سال و نیم جنگ مشخص شده است، هرگاه رژیم بعثی ضربات مهلک و خردکننده‌ای از رزمندگان اسلام دریافت می‌کند، به تلافی این شکست‌ها از مردم غیرنظامی انتقام می‌گیرد. اکنون که ماهیت حکام خون‌خوار بغداد بیش از پیش بر افکار عمومی جهان روشن شده است و این رژیم بر لبة پرتگاه قرار گرفته است، انجام هر شرارتی از ناحیة آن بعید نیست.»

روز 25 و 27 فروردین نیز بار دیگر تهران هدف حملات موشکی دشمن قرار می‌گیرد. عمق جنایات دشمن در این حملات به قدری است که معاون سیاسی وقت وزارت کشور (برادر صدر) به محل حادثه می‌رود و اظهار می‌دارد: «این بهایی است که مردم ما باید برای استقلال بپردازند. البته این امر خسارتی در بر دارد، ولی اگر بخواهیم در امور کشور مستقل عمل نماییم، باید به مقاومت ادامه دهیم.»

وی روحیه مردم اطراف محل اصابت موشک را بسیار بالا توصیف می‌کند و می‌افزاید: «این‌ها همه نشانی از مقاومت و ایثارگری مردم ماست. جنگ شهرها به عنوان یک اهرم فشار برای تسلیم شدن مردم ما در مقابل استکبار جهانی است. مقاومت مردم باعث شده بود که حملات دشمن پس از مدتی قطع شود. ما بارها شاهد جنایت دشمن و مقاومت خود بوده‌ایم.»

بیانات حجت الاسلام و المسلمین هاشمی رفسنجانی در نماز جمعه تهران:

«تحقیقاً آمریکا و شوروی در این توطئه ـ که با سایر برنامه‌ها مانند مسائل شورای امنیت، بمباران شیمیایی و تبلیغات آن‌ها هماهنگ می‌باشد ـ شریک هستند و آن‌ها این برنامه‌ریزی را برای ترساندن ملت ایران اجرا می‌کنند. مقدار موشکی که در اختیار عراق گذاشته‌اند، در هیچ عُرف نظامی و بین‌المللی نمی‌گنجد و این مسأله بی‌سابقه است و ما از این جریان خوشحال نیستیم. عکس‌هایی که از بغداد گرفته‌ایم، نشان می‌دهند که ضربات موشکی ایران تا چه حد برای عراق سنگین است. انفجار موشک‌های ایران در بغداد، پنج برابر موشک‌های عراق خسارت وارد می‌آورد و اکنون متأسفانه بصره و سایر شهرهای عراق که در برد ما هستند، به ویرانه تبدیل شده‌اند.»

همزمان با تهران، شهرهای قم، اصفهان، صائین‌دژ، دزفول، همدان، بروجرد، بوکان، ارومیه، میاندوآب و باختران مورد حمله موشکی و هوایی قرار می‌گیرند و عده‌ای از مردم بی‌گناه در این شهرها شهید و مجروح می‌شوند. جمهوری اسلامی ایران نیز به تلافی، شهرهای بصره، علی غربی و خانقین را هدف حملات موشکی قرار می‌دهد و نیز با آتش توپخانه، مراکز اقتصادی و نظامی شهرهای سلیمانیه، قلعه دیزه، خانقین، بانمیل، نخغانه، بصره، علی غربی، دوکان، پادگانهای قصر و کلاله را درهم می‌کوبد. همچنین موانع دشمن در شرق بصره و اتوبان بصره ـ العماره گلوله باران می‌شود.

http://www.sajed.ir/cat/4074 شهدای مرتبط با عملیات والفجر 10

شهید حاج حسین بصیر دوم اردیبهشت ۱۳۶۶ در شب عملیات کربلای ۱۰ بر فراز ارتفاعات ماووت، بر اثر خمپاره ای که بر سنگرش فرود آمد، در سن چهل و پنج سالگی بعد از هفت سال حضور مستمر در جبهه‌های نبرد به شهادت رسید.

http://www.navideshahed.com/fa/index.php?Page=static&UID=345173

خاطرات مرتبط با عملیات والفجر 10

خاطرات

رمضان علی احمد آبادی آرانی:

روز شنبه مورخ 22/ 12/ 66 بچه های گردان علی بن ابی طالب(ع) از لشکر 8 نجف ناهار را در موقعیت مهدی (عج) صرف کردند. برای آخرین بار فرمانده گردان شهید علی اربابی ما را نسبت به نقشه عملیات آماده نمود. در آنجا جمله ای گفت که من بعد از گذشت ده سال اهمیت سخنش را درک نمودم. او گفت: جنگ بالاخره تمام می‌شود و کسانی بازنده خواهند بود که به جبهه آمده باشند ولی شهید نشده باشند و گرفتار مکر و فریب دنیا باشند. حدود ساعت 5/4 بعد از ظهر سوار تویوتا روانه اسکله کنار رودخانه سیروان. شدیم در آنجا وضو گرفتیم. بچه‌ها برای آخرین بار با هم خداحافظی کردند و سوار قایق شدند. ساعتی روی آب بودیم. با فرا رسیدن وقت مغرب به دستور نماز را داخل قایق خواندیم دقایقی بعد قایق‌ها خاموش شدند و مسافتی را با پارو زدن به جلو حرکت کردیم تا اینکه قایق‌ها در ساحل رودخانه متوقف شدند. آهسته و بدون سر و صدا پیاده شدیم. پس از حدود نیم ساعت توجیه و آخرین هماهنگی‌های لازم، حرکت پیاده گردان به سوی مواضع دشمن آغاز شد.

پس از هفت ساعت پیاده‌روی و پیشروی با عبور از میان سنگرهای کمین دشمن، در حالی که باران شدیدی شروع به باریدن کرده بود گردان به صورت ستونی به حرکت خود ادامه می‌داد. هنگام عبور از تپه یکی از برادران بسیجی به علت لغزندگی زمین پایش سر خورد و چند متر به پایین پرت شد. چند نفر از برادران به کمک او شتافتند که این قضیه باعث ایجاد رخنه و فاصله در بین ستون گروهان گردید و در نتیجه بقیه گروهان که حدود 50 نفر بودیم راه را گم کردیم و گردان را دیگر پیدا نکردیم.

با اینکه بی سیم در اختیار داشتیم ولی به علت سکوت رادیویی از بی سیم استفاده نمی‌کردیم که مبادا قبل از رسیدن رزمندگان به مواضع دشمن و اجرای آتش به سوی آن‌ها، دشمن با استراق سمع متوجه آن‌ها شود و اصل مأموریت گردان ناکام بماند. ساعت‌ها بدین شکل نگران و سرگردان بودیم و نمی‌دانستیم به کدام قسمت برویم.

با فرا رسیدن اذان صبح هوا کم کم روشن می‌شد. در یک لحظه از بی سیم صدایی شنیدیم که یکی از گردانهای دیگر لشکر فرمانده گردان ما را صدا زد .متوجه شدیم که حالا اجازه استفاده از بی سیم را داریم. یکی از برادران سریعاً با فرمانده گردان تماس گرفت. فرمانده گردان وقتی صدای ما را شنید خیلی خوشحال و متعجب گفت: شما کجایید؟! ما را خیلی نگران کردید.

فرمانده گردان با شلیک کلت منور در آسمان جای خود را مشخص کرد. ما با سرعت هر چه بیشتر خود را به گردان رساندیم و متوجه شدیم خط دشمن شکسته شده. چون جناح راست ما زودتر به خط دشمن زده بودند. نیروهای عراقی مقابل گردان ما پا به فرار گذاشته بودند. بچه های ما بدون هیچ مقاومتی، آنجا را تصرف کرده بودند. یک خط پدافندی در 7 کیلومتری شهر حلبچه عراق (پاسگاه هانسوره) تشکیل دادیم. شب‌های بعد به سوی شهر عملیات را ادامه دادیم و شهر را از وجود بعثی‌ها پاک نمودیم.

http://www.sajed.ir/detail/12043