شهید محمد فرومندی: تفاوت بین نسخه‌ها
Fazayemajazi (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==زندگینامه== | |
| − | == | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| سطر ۲۹: | سطر ۲۲: | ||
پروردگارا! شرمنده‌ام که بگویم بنده‌ات هستم، ولی تو پروردگار منی، خدایا روحیه قناعت و رضایت را به من ارزانی ده! | پروردگارا! شرمنده‌ام که بگویم بنده‌ات هستم، ولی تو پروردگار منی، خدایا روحیه قناعت و رضایت را به من ارزانی ده! | ||
| − | عبدالله، محمد فرومندی» | + | عبدالله، محمد فرومندی»<ref>[http://www.fatehan.ir/page.aspx?pid=123&postid=104319 سایت فاتحان]</ref> |
| + | |||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references /> | ||
== رده‌ها == | == رده‌ها == | ||
| سطر ۳۹: | سطر ۳۶: | ||
[[رده: شهدای استان خراسان شمالی]] | [[رده: شهدای استان خراسان شمالی]] | ||
[[رده: شهدای شهرستان اسفراین]] | [[رده: شهدای شهرستان اسفراین]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
نسخهٔ ۳۱ شهریور ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۵۴
زندگینامه
شهید «محمد فرومندی» ۹ خرداد ۱۳۳۶ در شهرستان اسفراین چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی به عضویت سپاه پاسداران درآمد و فرماندهی سپاه سبزوار را بر عهده داشت و سرانجام ۲۰ دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسمه تعالی
اللهم صل علی محمد و آل محمد
وصیت‌نامه این بنده گناهکار و شرمنده به درگاه حق، محمد فرومندی فرزند مرحوم علی که با لطف خداوند متعال توفیق حضور در جبهه‌های حق علیه باطل را پیدا نموده‌ام.
به برادران پاسدار می‌گویم که آنچه باعث عزت و عظمت شماست؛ حضورتان در جبهه‌ها است و آنچه وسیله عذاب وجدان و سرافکندگی شماست، عدم صبر و تحملتان بر مشکلات است.
شما وارثان خون دادگان و خون دل خوردگان هستید؛ و اگر این گونه عمر نگذرانید ادعای سربازی امام زمان را نکنید؛ که او فرزند امام حسین (ع) است. از مردم و آشنایانم تقاضای عفو بر خطاهایم دارم تاکید می‌نمایم که در میان فریاد‌های اسلام، فقط گوش به ندای امام امت داده و فرمانبردار او باشید که خیر و سعادت دنیا و آخرت شما در گرو اطاعت پذیری از ایشان است.
به بستگانم وصیت می‌کنم که چنانچه پیکرم به دستتان رسید در مزار شهدای سبزوار دفن کنید و حیثیت الهی خودتان را لکه‌دار توقعات سیاسی اجتماعی نکنید.
فقط به خدا بیاندیشید و برای او کار کنید و از او کمک بگیرید. پیامم را به فرزندان؛ و بستگانم در نامه‌های خصوصی نوشته‌ام.
پروردگارا! شرمنده‌ام که بگویم بنده‌ات هستم، ولی تو پروردگار منی، خدایا روحیه قناعت و رضایت را به من ارزانی ده!
عبدالله، محمد فرومندی»[۱]
