شهیدحسین دار پیچ: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (Salehi98 صفحهٔ شهید حسین دار پیچ را به شهیدحسین دار پیچ منتقل کرد) |
|||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
دارپیچ، حسین: یکم فروردین ۱۳۴۳، در روستای قلات از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش حسن‌رضا، آسفالتکار بود و مادرش راضیه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگری می‌کرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هشتم فروردین ۱۳۶۲، در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین قرار دارد. | دارپیچ، حسین: یکم فروردین ۱۳۴۳، در روستای قلات از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش حسن‌رضا، آسفالتکار بود و مادرش راضیه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگری می‌کرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هشتم فروردین ۱۳۶۲، در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین قرار دارد. | ||
==وصیتنامه== | ==وصیتنامه== | ||
| − | شهید، حسین دارپیچ: اى ملت مستضعف ایران! قدر این امام امت را بدانید که واقعاً شما را از فساد دور و به راه خدا و ائمه اطهار دعوت نمود. به پا خیزید تا پرچم «لا اله الا الله» را در سراسر گیتى -به یارى خداى بزرگ- به اهتزاز درآورید. ابرجهان خواران شرق و غرب بدانند که خداوند بزرگ و متعال، یار و یاور محرومان است. ما که قدم به راه الله نهاده ایم، امیدواریم هر چه زودتر کربلا و بیت المقدس را آزاد کنیم تا -ان شاء الله- ملت مسلمان بتوانند قبر شش گوشه امام حسین(ع) را زیارت کنند و قبله اول مسلمین را از دست غاصبان و غارتگران آزاد نماییم. ملت مظلوم فلسطین در انتظار ما ملت به پا خاسته هستند، که آنان را از زیر سلطه غارتگران نجات دهیم. از ملت محروم ایران مى خواهم که همیشه رزمندگان را دعا کنند؛ جبهه ها را خالى نگذارند و نمازهاى شب و دعاهاى توسل و کمیل را از یاد نبرند. خدایا! از تو مى خواهم، چنانچه شهادت را نصیبم کردى، فقط و فقط در راه خودت و برای رضاى اقدست باشد. ...و اى پدر و مادر گرامى! اگر من در راه الله شهید شدم، افتخار کنید که این نعمت بزرگى است. حتى الامکان برایم گریه نکنید. شما حق زیادى برگردنم دارید؛ امیدوارم مرا عفو فرمایید. اى مادر! تو که براى بزرگ کردن من زحمت بسیار کشیده اى، بدان که زحمت شما به هدر نرفته است و -ان شاء الله- پیش فاطمه زهرا(س) -آن بانوى بزرگوار- روسفید خواهى بود. ...و اى پدر دلسوز و مهربانم! که در زندگى خیلى رنج ها و زجرها کشیده اى و مرا یارى نمودى و به این راه فرستادى؛ امیدوارم مرا ببخشى و ناراحت نباشى که -ان شاء الله- پیش بقیه الله الاعظم(عج) روسفید هستى.۱ (۱۲۸۵۵۵۰) حسین دارپیچ ۱/۱۲/۱۳۶۱ | + | شهید، حسین دارپیچ: اى ملت مستضعف ایران! قدر این امام امت را بدانید که واقعاً شما را از فساد دور و به راه خدا و ائمه اطهار دعوت نمود. به پا خیزید تا پرچم «لا اله الا الله» را در سراسر گیتى -به یارى خداى بزرگ- به اهتزاز درآورید. ابرجهان خواران شرق و غرب بدانند که خداوند بزرگ و متعال، یار و یاور محرومان است. ما که قدم به راه الله نهاده ایم، امیدواریم هر چه زودتر کربلا و بیت المقدس را آزاد کنیم تا -ان شاء الله- ملت مسلمان بتوانند قبر شش گوشه امام حسین(ع) را زیارت کنند و قبله اول مسلمین را از دست غاصبان و غارتگران آزاد نماییم. ملت مظلوم فلسطین در انتظار ما ملت به پا خاسته هستند، که آنان را از زیر سلطه غارتگران نجات دهیم. از ملت محروم ایران مى خواهم که همیشه رزمندگان را دعا کنند؛ جبهه ها را خالى نگذارند و نمازهاى شب و دعاهاى توسل و کمیل را از یاد نبرند. خدایا! از تو مى خواهم، چنانچه شهادت را نصیبم کردى، فقط و فقط در راه خودت و برای رضاى اقدست باشد. ...و اى پدر و مادر گرامى! اگر من در راه الله شهید شدم، افتخار کنید که این نعمت بزرگى است. حتى الامکان برایم گریه نکنید. شما حق زیادى برگردنم دارید؛ امیدوارم مرا عفو فرمایید. اى مادر! تو که براى بزرگ کردن من زحمت بسیار کشیده اى، بدان که زحمت شما به هدر نرفته است و -ان شاء الله- پیش فاطمه زهرا(س) -آن بانوى بزرگوار- روسفید خواهى بود. ...و اى پدر دلسوز و مهربانم! که در زندگى خیلى رنج ها و زجرها کشیده اى و مرا یارى نمودى و به این راه فرستادى؛ امیدوارم مرا ببخشى و ناراحت نباشى که -ان شاء الله- پیش بقیه الله الاعظم(عج) روسفید هستى.۱ (۱۲۸۵۵۵۰) حسین دارپیچ ۱/۱۲/۱۳۶۱.<ref>[http://www.khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=1126 سایت شهدای ارتش]</ref> |
==نگارخانه تصاویر== | ==نگارخانه تصاویر== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
| − | + | ==پانویس== | |
| − | + | <references /> | |
| + | |||
==رده== | ==رده== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۰۴
حسین دار پیچ تاریخ تولد :1343/01/01 تاریخ شهادت :1362/01/08
زندگینامه
دارپیچ، حسین: یکم فروردین ۱۳۴۳، در روستای قلات از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش حسن‌رضا، آسفالتکار بود و مادرش راضیه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگری می‌کرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هشتم فروردین ۱۳۶۲، در سردشت توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین قرار دارد.
وصیتنامه
شهید، حسین دارپیچ: اى ملت مستضعف ایران! قدر این امام امت را بدانید که واقعاً شما را از فساد دور و به راه خدا و ائمه اطهار دعوت نمود. به پا خیزید تا پرچم «لا اله الا الله» را در سراسر گیتى -به یارى خداى بزرگ- به اهتزاز درآورید. ابرجهان خواران شرق و غرب بدانند که خداوند بزرگ و متعال، یار و یاور محرومان است. ما که قدم به راه الله نهاده ایم، امیدواریم هر چه زودتر کربلا و بیت المقدس را آزاد کنیم تا -ان شاء الله- ملت مسلمان بتوانند قبر شش گوشه امام حسین(ع) را زیارت کنند و قبله اول مسلمین را از دست غاصبان و غارتگران آزاد نماییم. ملت مظلوم فلسطین در انتظار ما ملت به پا خاسته هستند، که آنان را از زیر سلطه غارتگران نجات دهیم. از ملت محروم ایران مى خواهم که همیشه رزمندگان را دعا کنند؛ جبهه ها را خالى نگذارند و نمازهاى شب و دعاهاى توسل و کمیل را از یاد نبرند. خدایا! از تو مى خواهم، چنانچه شهادت را نصیبم کردى، فقط و فقط در راه خودت و برای رضاى اقدست باشد. ...و اى پدر و مادر گرامى! اگر من در راه الله شهید شدم، افتخار کنید که این نعمت بزرگى است. حتى الامکان برایم گریه نکنید. شما حق زیادى برگردنم دارید؛ امیدوارم مرا عفو فرمایید. اى مادر! تو که براى بزرگ کردن من زحمت بسیار کشیده اى، بدان که زحمت شما به هدر نرفته است و -ان شاء الله- پیش فاطمه زهرا(س) -آن بانوى بزرگوار- روسفید خواهى بود. ...و اى پدر دلسوز و مهربانم! که در زندگى خیلى رنج ها و زجرها کشیده اى و مرا یارى نمودى و به این راه فرستادى؛ امیدوارم مرا ببخشى و ناراحت نباشى که -ان شاء الله- پیش بقیه الله الاعظم(عج) روسفید هستى.۱ (۱۲۸۵۵۵۰) حسین دارپیچ ۱/۱۲/۱۳۶۱.[۱]
نگارخانه تصاویر
.jpg)
.jpg)
.jpg)
پانویس
