شهید محرم رضایی شالی: تفاوت بین نسخه‌ها
Kheyri9803 (بحث | مشارکتها) (←وصیت نامه) |
Jafari9809 (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۲۰: | سطر ۲۰: | ||
[[شهید، محرم رضایی شالی]]: این جانب، محرم رضایی شالی، فرزند ذبیح الله، متولد ۱۳۱۳، به شماره شناسنامه ۴۵ در حال صحت و سلامت کامل، در سنگر مقدس دفاع از حریم اسلام عزیز و در جوار رزمندگان کفر ستیز اسلام، در تاریخ ۱۴/۱۱/۶۴ این وصیت نامه را نوشتم، تا به وظیفه شرعی خود عمل کرده باشم. قبل از هر چیز شما را به تقوی و دوری از گناهان سفارش می کنم و این درس را از امام اولم [[حضرت علی(ع)]] آموختم که در وصیت نامه اش فرزند و سایرین را به تقوی و نظم سفارش کردند. دوم؛ وحدت، عامل پیروزی است. اسلام را فراموش نکنید. با هم دوست باشید که اتحاد و دوستی شما سبب شکست حتی دشمنان اسلام خواهد بود. یاران صدیق امام را به هر وسیله ممکن یاری کنید و امام را تنها نگذارید که اگر مردم زمان حضرت علی(ع) این کار را نکرده بودند، امیرالمؤمنین بیش از بیست سال خانه نشین نمی شد و اجرای احکام الهی تعطیل نمی گشت. بدانید دنیا زودگذر است و آخرت، همیشگی و جاودان. برای آخرت مخلصانه کار کنید تا در روز معاد خجل و شرمنده نباشید. من برای جلب رضای خدا به جبهه آمدم و قصد دیگری نداشتم. از هیچ کس و هیچ ارگانی چشم داشت ندارم. از همه فامیل ها و آشنایان و خانواده ام و برادرانم و عموهایم و خواهرانم می خواهم مرا حلال کنند و برایم از خدا، طلب مغفرت و آمرزش نمایند. در شهادتم صبور باشید و چیزی نگویید که به ضرر اسلام باشد؛ البته گریه عادی اشکال ندارد. جبهه ها را جوانان جامعه پُر کنند. سنگرها، مخصوصاً سنگر مقدس نماز جمعه و جماعات را خالی نگذارید. به خانواده معظم شهدا سر بزنید و از آن ها دل جویی کنید که آن ها بیش از نیاز مادی به محبت خواهران و برادران حزب الله نیازمندند. با منافقان و دورویان به طور جدی برخورد کنید و با زبان نرم به بی تفاوت های جامعه بفهمانید که راه شان اشتباه است. اگر لطف خدا نصیب شد و شهید شدم، بچه هایم راه مرا ادامه دهند و نگذارند خون من و امثال من پایمال شود.۱ (۱۳۴۴۴۲۷) محرم رضایی شالی ۱۴/۱/۶۴؛ جبهه جنوب<ref>[http://khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=1568 خط سرخ]</ref> | [[شهید، محرم رضایی شالی]]: این جانب، محرم رضایی شالی، فرزند ذبیح الله، متولد ۱۳۱۳، به شماره شناسنامه ۴۵ در حال صحت و سلامت کامل، در سنگر مقدس دفاع از حریم اسلام عزیز و در جوار رزمندگان کفر ستیز اسلام، در تاریخ ۱۴/۱۱/۶۴ این وصیت نامه را نوشتم، تا به وظیفه شرعی خود عمل کرده باشم. قبل از هر چیز شما را به تقوی و دوری از گناهان سفارش می کنم و این درس را از امام اولم [[حضرت علی(ع)]] آموختم که در وصیت نامه اش فرزند و سایرین را به تقوی و نظم سفارش کردند. دوم؛ وحدت، عامل پیروزی است. اسلام را فراموش نکنید. با هم دوست باشید که اتحاد و دوستی شما سبب شکست حتی دشمنان اسلام خواهد بود. یاران صدیق امام را به هر وسیله ممکن یاری کنید و امام را تنها نگذارید که اگر مردم زمان حضرت علی(ع) این کار را نکرده بودند، امیرالمؤمنین بیش از بیست سال خانه نشین نمی شد و اجرای احکام الهی تعطیل نمی گشت. بدانید دنیا زودگذر است و آخرت، همیشگی و جاودان. برای آخرت مخلصانه کار کنید تا در روز معاد خجل و شرمنده نباشید. من برای جلب رضای خدا به جبهه آمدم و قصد دیگری نداشتم. از هیچ کس و هیچ ارگانی چشم داشت ندارم. از همه فامیل ها و آشنایان و خانواده ام و برادرانم و عموهایم و خواهرانم می خواهم مرا حلال کنند و برایم از خدا، طلب مغفرت و آمرزش نمایند. در شهادتم صبور باشید و چیزی نگویید که به ضرر اسلام باشد؛ البته گریه عادی اشکال ندارد. جبهه ها را جوانان جامعه پُر کنند. سنگرها، مخصوصاً سنگر مقدس نماز جمعه و جماعات را خالی نگذارید. به خانواده معظم شهدا سر بزنید و از آن ها دل جویی کنید که آن ها بیش از نیاز مادی به محبت خواهران و برادران حزب الله نیازمندند. با منافقان و دورویان به طور جدی برخورد کنید و با زبان نرم به بی تفاوت های جامعه بفهمانید که راه شان اشتباه است. اگر لطف خدا نصیب شد و شهید شدم، بچه هایم راه مرا ادامه دهند و نگذارند خون من و امثال من پایمال شود.۱ (۱۳۴۴۴۲۷) محرم رضایی شالی ۱۴/۱/۶۴؛ جبهه جنوب<ref>[http://khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=1568 خط سرخ]</ref> | ||
==نگارخانه تصاویر== | ==نگارخانه تصاویر== | ||
| + | |||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | Image: | + | Image:شهید محرم رضایی شالی3.jpg |
| − | Image: | + | Image:شهید محرم رضایی شالی4.jpg |
| + | Image:شهید محرم رضایی شالی.jpg | ||
| + | Image:شهید محرم رضایی شالی1.jpg | ||
| + | Image:شهید محرم رضایی شالی2.jpg | ||
</gallery> | </gallery> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اسفند ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۲۸
بسمه تعالی نام محرم رضایی شالی نام پدر ذبیح الله نام مادر رقیه محل شهادت فاو محل تولد بوئین زهرا - شال تاریخ تولد ۱۳۱۳/۰۴/۰۳ محل شهادت فاو تاریخ شهادت ۱۳۶۴/۱۲/۱۰ استان محل شهادت بصره شهر محل شهادت فاو وضعیت تاهل متاهل درجه نظامی تعداد پسر ۶ تعداد دختر ۴ تحصیلات خواندن ونوشتن رشته - عملیات سال تفحص محل کار بنیاد تحت پوشش مزار شهید قزوین - بوئین زهرا - شال
زندگی نامه
رضایی‌شالی، محرم: سوم تیر ۱۳۱۳، در روستای شال از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد. پدرش ذبیح‌الله (فوت۱۳۲۳) و مادرش رقیه (فوت۱۳۲۰) نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. بنا و معمار بود. سال ۱۳۴۳ ازدواج کرد و صاحب شش پسر و چهار دختر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. دهم اسفند ۱۳۶۴، در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به شکم، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
وصیت نامه
شهید، محرم رضایی شالی: این جانب، محرم رضایی شالی، فرزند ذبیح الله، متولد ۱۳۱۳، به شماره شناسنامه ۴۵ در حال صحت و سلامت کامل، در سنگر مقدس دفاع از حریم اسلام عزیز و در جوار رزمندگان کفر ستیز اسلام، در تاریخ ۱۴/۱۱/۶۴ این وصیت نامه را نوشتم، تا به وظیفه شرعی خود عمل کرده باشم. قبل از هر چیز شما را به تقوی و دوری از گناهان سفارش می کنم و این درس را از امام اولم حضرت علی(ع) آموختم که در وصیت نامه اش فرزند و سایرین را به تقوی و نظم سفارش کردند. دوم؛ وحدت، عامل پیروزی است. اسلام را فراموش نکنید. با هم دوست باشید که اتحاد و دوستی شما سبب شکست حتی دشمنان اسلام خواهد بود. یاران صدیق امام را به هر وسیله ممکن یاری کنید و امام را تنها نگذارید که اگر مردم زمان حضرت علی(ع) این کار را نکرده بودند، امیرالمؤمنین بیش از بیست سال خانه نشین نمی شد و اجرای احکام الهی تعطیل نمی گشت. بدانید دنیا زودگذر است و آخرت، همیشگی و جاودان. برای آخرت مخلصانه کار کنید تا در روز معاد خجل و شرمنده نباشید. من برای جلب رضای خدا به جبهه آمدم و قصد دیگری نداشتم. از هیچ کس و هیچ ارگانی چشم داشت ندارم. از همه فامیل ها و آشنایان و خانواده ام و برادرانم و عموهایم و خواهرانم می خواهم مرا حلال کنند و برایم از خدا، طلب مغفرت و آمرزش نمایند. در شهادتم صبور باشید و چیزی نگویید که به ضرر اسلام باشد؛ البته گریه عادی اشکال ندارد. جبهه ها را جوانان جامعه پُر کنند. سنگرها، مخصوصاً سنگر مقدس نماز جمعه و جماعات را خالی نگذارید. به خانواده معظم شهدا سر بزنید و از آن ها دل جویی کنید که آن ها بیش از نیاز مادی به محبت خواهران و برادران حزب الله نیازمندند. با منافقان و دورویان به طور جدی برخورد کنید و با زبان نرم به بی تفاوت های جامعه بفهمانید که راه شان اشتباه است. اگر لطف خدا نصیب شد و شهید شدم، بچه هایم راه مرا ادامه دهند و نگذارند خون من و امثال من پایمال شود.۱ (۱۳۴۴۴۲۷) محرم رضایی شالی ۱۴/۱/۶۴؛ جبهه جنوب[۱]
نگارخانه تصاویر
پانویس
