شهید سید کریم خوش قلب طوسی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| + | |||
| + | ==نگارخانه تصاویر== | ||
| + | <gallery> | ||
| + | Image:شهید سید کریم خوش قلب طوسی.jpg | ||
| + | </gallery> | ||
نسخهٔ ۱۳ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۰۰
کد شهید: 6513871 تاریخ تولد : نام : سیدکریم محل تولد : مشهد نام خانوادگی : خوش قلب طوسی تاریخ شهادت : 1365/10/21 نام پدر : محمد مکان شهادت : شلمچه
تحصیلات : نامشخص منطقه شهادت : شغل : دانش آموز یگان خدمتی : گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده گلزار : بهشت‌رضا
وصیت نامه
ربنا عليک توکلنا و اليک انبنا و اليک المصير( قرآن کريم) اي پروردگار ما، ما به تو توکل داريم و به تو روي آورده‌ايم و بازگشت به سوي تو است. بنا به دستور حضرت رسول اکرم(ص) و در پي آن شدم که وصيتنامه‌اي بنويسم : بنام خداوند يکتا و با شهادت به رسالت پيامبر اسلام حضرت رسول(ص) و ولايت بر حق بودن حضرت علي(ع) و صاحب امر بودن حضرت صاحب الزمان(عج) و امامت و فقاهت و ولايت ولي فقيهان حضرت امام خميني وصيتم را آغاز مي‌کنم. هدف از آمدنم به جبهه چه بود؟ اين بار که به جبهه اعزام شدم برايم حالت ديگري داشت زيرا پس از صدور پيام امام مبني بر حضور کليه اقشار مردم در جبهه بر خودم واجب تر از هر واجب ديني دانستم تا در اسرع وقت خودم را به جبهه برسانم تا مبادا از قافله‌ها و کاروانهاي راهي کربلا از مشهد عقب بمانم و بنا بر آيات قرآن و وعده‌هاي الهي مبني بر جهاد در راه خدا ديگر جايي براي وجودم در خانه و شهر نديدم و براي نصرت دين خدا و قرآن محمد(ص) و آزادي کربلا و قدس با عشق به امام حسين(ع) و ياري مادرم زهرا(س) و امدادهاي غيبي به نابودي دشمنان خدا برخاستم (انشاءالله که مورد رضايت خدا قرار گيرد) البته من در اين راه از خدا تنها خواسته‌اي که داشتم اين بود که اي خدا به هر طريقي که دين تو ثبات بيشتري در جهان پيدا مي‌کند (البته با خون من) همان را بر سرم بياور، حال چه با اسارتم باشد يا با شهادت، معلوليت، مجروحيت، يا سلامتم باشد. «گريه بر شهيد شرکت در حماسه اوست» استاد شهيد مطهري و حال چند کلامي با خانواده عزيزم، مادر جان شما در زندگي برايم بسيار رنج و زحمت کشيده‌ايد و سختي‌هاي زيادي را متحمل شده‌ايد ولي در عوض من نتوانستم فرزند خوبي براي شما باشم خلاصه از شما و ديگران طلب بخشش دارم (انشاءالله که خداوند غفار همه ما را بيامرزد). پدر بزرگوارم حضرت رسول به حضرت علي(ع) گفتند دعاي چهل نفر است که حتماً به اجابت مي‌رسد يکي از آن چهار نفر (دعاي پدر است در حق فرزند) که از شما عاجزانه طلب دعاي خير براي فرزندانتان دارم علي الخصوص براي من حقير. و پيامي کوتاه دارم براي ملت هميشه در صحنه ايران اي عزيزاني که تا به حال توانسته‌ايد به جبهه‌ها برويد و در آنجا امدادهاي خدا و حضور ائمه را درک کنيد، خوشا بحالتان که رفتيد و براي آخرتتان از اين درياي علم و گوهر قدري ذخيره کرديد آخرتي که هيچ کس به فرياد انسان نمي‌رسد جز اعمالش.و اما آنهايي که توان رفتن به جبهه را داشتند و به نحوي از اين امر الهي سرباز زدند آيا به فکر آخرت خود هستند که در آن دنيا چگونه مي‌خواهند پاسخگوي خدا و اين همه شهيدان عزيز و انبياء و اولياء باشند. آيا قطره‌اي از اشک يک يتيم و يا آه و سوز يک مادر و يا همسر يک شهيد به هنگام رفتن بر مزار جوان همچو قاسم و ابوالفضل بخاک و خون تپيده‌شان براي اينان بس نيست که دنيا و آخرتشان را سياه کند. پس اي عزيزان بيدار باشيد که به کاروانهاي حسين زمان ملحق شويد تا مبادا عقب بمانيد، و اگر حال به فکر نجات خود از ظلمت، از طريق ياري دين خدا نيافتيد بعداً پشيمان خواهيد شد پس هر که دارد هوس کرببلا بسم‌الله.[۱]
