شهید امیر گرمابی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 +
{{جعبه اطلاعات افراد نظامی
 +
|نام فرد                =  امیرگرمابی‌
 +
|تصویر                  =امیرگرمابی‌.jpg
 +
|توضیح تصویر            =
 +
|ملیت                  = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی
 +
|شهرت                  =
 +
|دین و مذهب            = [[مسلمان]]، [[شیعه]]
 +
|تولد                  =[[نیشابور]]
 +
|شهادت                  = [[1362/12/04]]
 +
|وفات                  =
 +
|مرگ                    =
 +
|محل دفن                =
 +
|مفقود                  =
 +
|جانباز                =
 +
|اسارت                  =
 +
|نیرو                  =
 +
|یگانهای خدمت          =
 +
|طول خدمت              =
 +
|درجه                  =
 +
|سمت‌ها                  =[[رزمنده]]
 +
|جنگ‌‌ها                  = [[جنگ ایران و عراق]]
 +
|نشان‌های لیاقت          =
 +
|عملیات‌              =
 +
|فعالیت‌ها              =
 +
|تحصیلات                =
 +
|تخصص‌ها                =
 +
|شغل                    =
 +
|خانواده                = نام پدر:علی‌اکبر
 +
}}
 +
  
 
کد شهید:    6221367    تاریخ تولد :     
 
کد شهید:    6221367    تاریخ تولد :     
سطر ۱۰: سطر ۴۰:
 
نوع عضویت :    سایر شهدا    مسئولیت :    رزمنده‌
 
نوع عضویت :    سایر شهدا    مسئولیت :    رزمنده‌
 
گلزار :     
 
گلزار :     
خاطرات
+
==خاطرات==
    عشق شهادت
+
 
موضوع    عشق شهادت
+
* موضوع    عشق شهادت
راوی    جمشید گرمابی
+
 
متن کامل خاطره
+
در آخرین روز اعزام به جبهه به من گفت: برادر جان من عکس گرفته ام ولی هنوز حاضر نشده است. من که رفتم شما برو و آن عکس را بگیر و برای تشییع جنازه ام برای جلوی تابوت از آن استفاده کنید و در آخرین صحبتهایش گفت: دوست دارم که [[شهید]] بشوم و جانم را در راهی که این [[شهداء]] عزیز رفته اند بدهم. راوی    جمشید گرمابی
  
در آخرین روز اعزام به جبهه به من گفت: برادر جان من عکس گرفته ام ولی هنوز حاضر نشده است. من که رفتم شما برو و آن عکس را بگیر و برای تشییع جنازه ام برای جلوی تابوت از آن استفاده کنید و در آخرین صحبتهایش گفت: دوست دارم که [[شهید]] بشوم و جانم را در راهی که این [[شهداء]] عزیز رفته اند بدهم.
+
* موضوع    عشق شهادت
    عشق شهادت
+
موضوع    عشق شهادت
+
راوی    علی اکبر گرمابی
+
متن کامل خاطره
+
  
امیر بعد از عملیات که به مرخصی آمده بود تعریف می کرد: در سنگری 12 نفر بودیم که در موقع عملیات بر اثر اصابت [[خمپاره]] 11 نفر شهید شدند و فقط من زنده ماندم. او در آن چند روز که در مرخصی بود تمام فکر و ذکرش دوستان شهیدش بود. در خواب و بیداری صحبت آنها را می کرد. او همیشه می گفت: من باید راه آنان را ادامه بدهم و انتقام خون دوستان شهیدم را بگیرم.
+
امیر بعد از عملیات که به مرخصی آمده بود تعریف می کرد: در سنگری 12 نفر بودیم که در موقع عملیات بر اثر اصابت [[خمپاره]] 11 نفر [[شهید]] شدند و فقط من زنده ماندم. او در آن چند روز که در مرخصی بود تمام فکر و ذکرش دوستان [[شهید]]ش بود. در خواب و بیداری صحبت آنها را می کرد. او همیشه می گفت: من باید راه آنان را ادامه بدهم و انتقام خون دوستان شهیدم را بگیرم.راوی    علی اکبر گرمابی
منبع سایت: http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=17867
+
<ref>[http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=17867 سایت یاران رضا]</ref>
 +
==پانویس==
 +
<references />
 +
==رده==
 +
{{ترتیب‌پیش‌فرض: امیر گرمابی}}
 +
[[رده: شهدا]]
 +
[[رده: شهدای دفاع مقدس]]
 +
[[رده: شهدای ایران]]
 +
[[رده: شهدای استان خراسان رضوی]]
 +
[[رده: شهدای شهرستان نیشابور]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ آبان ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۱۳

امیرگرمابی‌
امیرگرمابی‌.jpg
ملیت پرچم ایران.png ایرانی
دین و مذهب مسلمان، شیعه
تولد نیشابور
شهادت 1362/12/04
سمت‌ها رزمنده
جنگ‌‌ها جنگ ایران و عراق
خانواده نام پدر:علی‌اکبر


کد شهید: 6221367 تاریخ تولد : نام : امیر محل تولد : نیشابور نام خانوادگی : گرمابی‌ تاریخ شهادت : 1362/12/04 نام پدر : علی‌اکبر مکان شهادت :

تحصیلات : نامشخص منطقه شهادت : شغل : یگان خدمتی : گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده‌ گلزار :

خاطرات

  • موضوع عشق شهادت

در آخرین روز اعزام به جبهه به من گفت: برادر جان من عکس گرفته ام ولی هنوز حاضر نشده است. من که رفتم شما برو و آن عکس را بگیر و برای تشییع جنازه ام برای جلوی تابوت از آن استفاده کنید و در آخرین صحبتهایش گفت: دوست دارم که شهید بشوم و جانم را در راهی که این شهداء عزیز رفته اند بدهم. راوی جمشید گرمابی

  • موضوع عشق شهادت

امیر بعد از عملیات که به مرخصی آمده بود تعریف می کرد: در سنگری 12 نفر بودیم که در موقع عملیات بر اثر اصابت خمپاره 11 نفر شهید شدند و فقط من زنده ماندم. او در آن چند روز که در مرخصی بود تمام فکر و ذکرش دوستان شهیدش بود. در خواب و بیداری صحبت آنها را می کرد. او همیشه می گفت: من باید راه آنان را ادامه بدهم و انتقام خون دوستان شهیدم را بگیرم.راوی علی اکبر گرمابی [۱]

پانویس

  1. سایت یاران رضا

رده