شهیدحسین بزرگ: تفاوت بین نسخه‌ها
Kolahkaj9706 (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
محل شهادت: كوههاي زاگرس | محل شهادت: كوههاي زاگرس | ||
محل دفن: بهشت‌زهرا | محل دفن: بهشت‌زهرا | ||
| − | زندگینامه | + | |
| + | ==زندگینامه== | ||
| + | |||
در تهران (ايوانكي) به‌دنيا آمد و تحصيلات را تا چهارم دبيرستان گذراند. در سال 1354 با فاميلي حسين عرب درازي جهت خلباني بالگرد در هوانيروز استخدام شد كه در حين خدمت تغيير فاميل داد. | در تهران (ايوانكي) به‌دنيا آمد و تحصيلات را تا چهارم دبيرستان گذراند. در سال 1354 با فاميلي حسين عرب درازي جهت خلباني بالگرد در هوانيروز استخدام شد كه در حين خدمت تغيير فاميل داد. | ||
دوران آموزش نظامي را در تهران طي كرد و جهت يادگيري زبان انگليسي و فن پرواز بالگرد به مركز آموزش هوانيروز اصفهان (پايگاه سرلشگر شهيد وطنپور) اعزام شد. با گذراندن دروس زبان و فن پرواز به درجه ستوانيار سومي مفتخر و با تخصص پرواز بالگرد ترابري 214 در پايگاه هوانيروز مسجدسليمان به انجام وظيفه مشغول شد. | دوران آموزش نظامي را در تهران طي كرد و جهت يادگيري زبان انگليسي و فن پرواز بالگرد به مركز آموزش هوانيروز اصفهان (پايگاه سرلشگر شهيد وطنپور) اعزام شد. با گذراندن دروس زبان و فن پرواز به درجه ستوانيار سومي مفتخر و با تخصص پرواز بالگرد ترابري 214 در پايگاه هوانيروز مسجدسليمان به انجام وظيفه مشغول شد. | ||
نسخهٔ ۲ آذر ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۰۸
حسين بزرگ‌نيا تاريخ تولد: 1334 تاريخ شهادت: 20/8/1371 يگان: هوانيروز (مسجدسليمان) محل تولد: ايوانيك محل شهادت: كوههاي زاگرس محل دفن: بهشت‌زهرا
زندگینامه
در تهران (ايوانكي) به‌دنيا آمد و تحصيلات را تا چهارم دبيرستان گذراند. در سال 1354 با فاميلي حسين عرب درازي جهت خلباني بالگرد در هوانيروز استخدام شد كه در حين خدمت تغيير فاميل داد. دوران آموزش نظامي را در تهران طي كرد و جهت يادگيري زبان انگليسي و فن پرواز بالگرد به مركز آموزش هوانيروز اصفهان (پايگاه سرلشگر شهيد وطنپور) اعزام شد. با گذراندن دروس زبان و فن پرواز به درجه ستوانيار سومي مفتخر و با تخصص پرواز بالگرد ترابري 214 در پايگاه هوانيروز مسجدسليمان به انجام وظيفه مشغول شد. خلبان بزرگ‌نيا داراي مأموريت‌هاي بي‌شماري در طول 8 سال دفاع مقدس در جبهه‌هاي جنوب و غرب مي‌باشد. امدادرساني و تخليه مجروحين و شهداي جنگ، همراهي با تيم‌هاي عملياتي پروازي هوانيروز در سمت بالگرد نجات، نيرو و مهمات و آذوقه رساني به رزمندگان در زير آتش دشمن، امداد به مصدومين سيل و زلزله گوشه‌اي از فعاليت‌هاي اين خلبان مؤمن و دلاور هوانيروز مي‌باشد كه داراي 933 ساعت پروزا بدون سانحه بود. آخرين مأموريت خلبان بزرگ‌نيا در امور مردم‌ياري بود. او و هم‌پروازش خلبان شجاعت پاشازاده و متخصص فني درجه‌دار حسين قديمي‌فر با يك فروند بالگرد 214 جهت تحقيق در اختيار وزارت آب‌نيرو و گروهي از مهندسين ايران و خارجي قرار مي‌گيرند. آنها پس از سه روز پرواز برفراز كوههاي زاگرس و امتداد سد دز و كارون در تاريخ 20/8/71 دچار سانحه و سقوط مي‌گردند كه جنازه‌هاي سه پايور هوانيروز و مهندسين آب‌نيرو پس از 8 ماه جستجو پيدا مي‌شود. خلبان حسين بزرگ‌نيا با درجه سرهنگي در آمار شهداي هوانيروز جنگ منظور شده و مزارش در بهشت‌زهراي تهران مي‌باشد.[۱]
