شهید جواد حسین پناه: تفاوت بین نسخه‌ها
Kheyri9803 (بحث | مشارکتها) |
Fazayemajazi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
| − | + | شهید جواد حسین پناه در اول خرداد ماه سال هزار و سیصد و چهل و شش در مشهد و در خانواده ای متوسط کارگری مذهبی متولد شد ودوران کودکی را همچون دیگر کودکان جامعه زمان سپری کرد تا اینکه رشد کرد و به سن تحصیل رسید در آن هنگام شهید در مدرسه (حسنعلی منصور معدوم ) شهید محمد بخارایی فعلی مشغول تحصیل شد دوران ابتدایی را در همان مدرسه به پایان برد و برای ادامه تحصیل وارد مدرسه شهید منفرد شد و به تحصیل پرداخت شهید درس را تا سال دوم راهنمایی ادامه داد و در این هنگام بواسطه علاقه ای که به کارهای فنی داشت درس را رها کرد و کنار برادرش مشغول کارهای فنی شد ابتدا مکانیکی و بعد از آنکه برادرش برای خدمت سربازی عازم جبهه های حق علیه باطل شد به کار لوله کشی رو آورد که در این کار استعداد شایان توجهی داشت و در همان ماههای اولیه این فن را اموخت و استاد کاری ماهر شد و خود مشغول به کار شد شهید با اخلاق کریمانه ای که داشت با آنکه هنوز جوان بود ولی از نظر اخلاق و رفتار در سطح بسیار بالایی قرار داشت و همگان را مجذوب خود ساخته بود و با لطف و صفای باطنی که داشت به کمک همه می شتافت و کارهای خیر را هرگز فراموش نمی کرد و به هر شکلی که ممکن بود به اطرافیان کمک و مساعدت می کرد و همه آنهایی که به شکلی شهید برای آنها کارهایی انجام داده بود خوبی های او را از یاد نبرده و به نیکی از او یاد می کنند شهید در تاریخ.... برای انجام خدمت مقدس سربازی عازم پادگان آموزشی در ایزانشهر شد و پس از طی دوره آموزشی به مرخصی به مشهد مقدس امد و ضمن بازدید از خانواده خود و زیارت حضرت امام رضا (ع) در روز 1367/01/05 عازم جبهه سومار شد تا با پیوستن به دیگر کفر ستیزان لشکر توحید بتوانند تو دهنی محکمی به استکبار جهانی و نوکر سر سپرده و مزدورش صدام بزنند و اینکار را در تاریخ 1367/03/02 شهید با خون خود به اثبات رسانید و با ایثار خون پاکش و تقدیم جان عزیزش به خداوند بزرگ روحش به ملکوت اعلی پیوست و تنها از خود و خاطره ای خوش به یادگار گذاشت که تا ابد جاودان خواهد ماند فقدانش اگر چه برای ما مشکل است اما شهادتش برای ما افتخار است.<ref>[http://ajashohada.ir/Home/MartyrDetails/40876 سایت شهدای ارتش]</ref> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | <ref>[http://ajashohada.ir/Home/MartyrDetails/40876 سایت شهدای ارتش]</ref> | + | |
==نگارخانه تصاویر== | ==نگارخانه تصاویر== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
نسخهٔ ۱۰ مهر ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۵۸
شه ی د جواد حس ی ن پناه
تار ی خ تولد :1346/03/01
تار ی خ شهادت : 1367/03/02
محل شهادت : نامشخص
محل آرامگاه :خراسان رضو ی - مشهد - حرم مطهر
زندگی نامه
شهید جواد حسین پناه در اول خرداد ماه سال هزار و سیصد و چهل و شش در مشهد و در خانواده ای متوسط کارگری مذهبی متولد شد ودوران کودکی را همچون دیگر کودکان جامعه زمان سپری کرد تا اینکه رشد کرد و به سن تحصیل رسید در آن هنگام شهید در مدرسه (حسنعلی منصور معدوم ) شهید محمد بخارایی فعلی مشغول تحصیل شد دوران ابتدایی را در همان مدرسه به پایان برد و برای ادامه تحصیل وارد مدرسه شهید منفرد شد و به تحصیل پرداخت شهید درس را تا سال دوم راهنمایی ادامه داد و در این هنگام بواسطه علاقه ای که به کارهای فنی داشت درس را رها کرد و کنار برادرش مشغول کارهای فنی شد ابتدا مکانیکی و بعد از آنکه برادرش برای خدمت سربازی عازم جبهه های حق علیه باطل شد به کار لوله کشی رو آورد که در این کار استعداد شایان توجهی داشت و در همان ماههای اولیه این فن را اموخت و استاد کاری ماهر شد و خود مشغول به کار شد شهید با اخلاق کریمانه ای که داشت با آنکه هنوز جوان بود ولی از نظر اخلاق و رفتار در سطح بسیار بالایی قرار داشت و همگان را مجذوب خود ساخته بود و با لطف و صفای باطنی که داشت به کمک همه می شتافت و کارهای خیر را هرگز فراموش نمی کرد و به هر شکلی که ممکن بود به اطرافیان کمک و مساعدت می کرد و همه آنهایی که به شکلی شهید برای آنها کارهایی انجام داده بود خوبی های او را از یاد نبرده و به نیکی از او یاد می کنند شهید در تاریخ.... برای انجام خدمت مقدس سربازی عازم پادگان آموزشی در ایزانشهر شد و پس از طی دوره آموزشی به مرخصی به مشهد مقدس امد و ضمن بازدید از خانواده خود و زیارت حضرت امام رضا (ع) در روز 1367/01/05 عازم جبهه سومار شد تا با پیوستن به دیگر کفر ستیزان لشکر توحید بتوانند تو دهنی محکمی به استکبار جهانی و نوکر سر سپرده و مزدورش صدام بزنند و اینکار را در تاریخ 1367/03/02 شهید با خون خود به اثبات رسانید و با ایثار خون پاکش و تقدیم جان عزیزش به خداوند بزرگ روحش به ملکوت اعلی پیوست و تنها از خود و خاطره ای خوش به یادگار گذاشت که تا ابد جاودان خواهد ماند فقدانش اگر چه برای ما مشکل است اما شهادتش برای ما افتخار است.[۱]
