شهید حجت الاسلام میرزا محمود تقیپور: تفاوت بین نسخهها
Kheyri9803 (بحث | مشارکتها) (←وصیت نامه) |
|||
سطر ۴۷: | سطر ۴۷: | ||
مواظب ایمانتان باشید، شب عاشورا 1437 | مواظب ایمانتان باشید، شب عاشورا 1437 | ||
− | شیخ میرزا محمود تقی پور | + | بایادش صلوات |
+ | اللهم صل علی محمد وعجل فرجهم | ||
+ | |||
+ | شیخ میرزا محمود تقی پور<ref>[https://harimeharam.ir/shahid/167 سایت حریم حرم]</ref> | ||
==نگارخانه تصاویر== | ==نگارخانه تصاویر== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
سطر ۵۵: | سطر ۵۸: | ||
</gallery> | </gallery> | ||
− | + | ==پانویس== | |
− | + | <references /> | |
− | + | == ردهها == | |
− | + | {{ترتیبپیشفرض:شهید حجت الاسلام میرزا محمود تقی پور}} | |
− | + | [[رده: شهدا]] | |
+ | [[رده: شهدای مدافع حرم]] | ||
+ | [[رده: شهدای ایران]] | ||
+ | [[رده: شهدای استان خراسان رضوی ]] | ||
+ | [[رده: شهدای شهرستان مشهد ]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ بهمن ۱۳۹۸، ساعت ۰۱:۰۳
حجت الاسلام میرزا محمود تقی پور | |
---|---|
| |
ملیت | ایرانی |
دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
تولد | گرگان 1361/6/30 |
شهادت | سوریه ، دیرالزور 1396/9/16 |
محل دفن | مشهد، بهشت رضا (ع) |
خانواده | متاهل، دو فرزند |
محتویات
وصیت نامه
بعد از عرض ادب خدمت شما خواننده محترم، می توانستم نسبت به اوضاع اطرافم بی توجه باشم و برای بی تفاوتیام 100 دلیل بتراشم. دشمن اسلام یک عده شرور را بسیج کرد و اوضاع سوریه را ناامن کرد. حدود هفت میلیون آواره، تخریب فراوان ابنیه و آثار اسلامی و باستانی، از بین بردن زیرساخت ها و خانه های مردم و کشتن و زخمی کردن صدها هزار نفر؛ حالا نقش من به عنوان یک مسلمان چیست؟
یک عده برای دفاع از حرم اهل بیت(ع) و نجات جان مسلمانان قیام کردند و رفتند، من هم نشستم و دعا کردم ولی این کافی نبود.
در محیطی ایمن نشستن و دعا کردن کافی نیست، وارد عرصه نبرد شدم تا اسباب راهنمایی، هدایت و تشویق مدافعان حرم باشم، تا مرهمی باشم بر زخم هایشان و قوت قلبی بر هجومشان بر صف دشمن. میتوانستم برای نرفتنم به سوریه و بیتفاوتیم صد دلیل بتراشم
این راه، اسارت، جانبازی و شهادت دارد. بلاخره جنگ است. خودم را به خدا سپردم، هرچه خودش بخواهد همان می شود. من البته عاشق شهادتم و دوست دارم به این مقام والا که ائمه از خدا درخواست می کردند، برسند.
اگر توفیق یافتم که خوش به حالم و اما شما در قبال خود شهدا وظایفی دارید. مراقب باشید اهداف و راه شهدا گم نشود.
کاری زینبی(س) کنید و پیام رسان شهدا باشید. هیچ وقت به حال شهید غصه نخورید چرا که شهید به بهترین سرنوشت رسیده است. حتی به حال خانواده و ایتام شهید غصه نخورید چرا که شهید زنده است و در ثانی خداوند خیر الکفیل و خیر الولی است و خودش خوب بلد است خانواده و ایثام شهید را چطور مدیریت، حمایت و کفایت کند. حتی لباس سیاه نپوشید و عزاداری نکنید چرا که خوشبختی و سعادت یک فرد ناراحتی ندارد.
مواظب ایمانتان باشید، شب عاشورا 1437
بایادش صلوات اللهم صل علی محمد وعجل فرجهم
شیخ میرزا محمود تقی پور[۱]