شهید محمد اسماعیل حیدری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
نام : محمداسماعیل‌ 
+
{{جعبه اطلاعات افراد نظامی
 +
|نام فرد                = محمد اسماعیل حیدری
 +
|تصویر                  =
 +
|توضیح تصویر            =
 +
|ملیت                  = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی
 +
|شهرت                  =
 +
|دین و مذهب            = [[مسلمان]]، [[شیعه]]
 +
|تولد                  =  [[سبزوار]]
 +
|شهادت                  = [[۱۳۶۲/۱/۲۲]]
 +
|وفات                  =
 +
|مرگ                    =
 +
|محل دفن                =
 +
|مفقود                  = 
 +
|جانباز                =
 +
|اسارت                  =
 +
|نیرو                  =
 +
|یگانهای خدمت          =
 +
|طول خدمت              =
 +
|درجه                  =
 +
|سمت‌ها                  = تیربارچی-ادوات
 +
|جنگ‌‌ها                  = [[جنگ ایران و عراق]]
 +
|نشان‌های لیاقت          =
 +
|عملیات‌              =
 +
|فعالیت‌ها              =
 +
|تحصیلات                =
 +
|تخصص‌ها                =
 +
|شغل                    =
 +
|خانواده                = نام پدر[[علی اصغر]]
 +
}}
  
نام خانوادگی : حیدری‌ 
 
 
نام پدر : علی‌ اصغر
 
 
محل تولد : سبزوار
 
 
تاریخ شهادت : 1362/01/22
 
 
مسئولیت : تیربارچی‌ ـ ادوات
 
  
 
خاطرات:
 
خاطرات:

نسخهٔ ‏۲۹ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۴۲

محمد اسماعیل حیدری
ملیت پرچم ایران.png ایرانی
دین و مذهب مسلمان، شیعه
تولد سبزوار
شهادت ۱۳۶۲/۱/۲۲
سمت‌ها تیربارچی-ادوات
جنگ‌‌ها جنگ ایران و عراق
خانواده نام پدرعلی اصغر


خاطرات:

- یک شب درخواب محمد اسماعیل را دیدم که با یک ظاهرآراسته درکنار یک جوی آب که اطراف آن را پرازسبزه های زیبا وگلهای بهشتی پرکرده بودند ایستاده است به اوگفتم: شما اینجا چه می کنید؟ گفت: درحال نگهبانی هستم ومأموریتی دارم که باید انجام دهم گفتم: کی برمی گردی ؟ گفت: تا غروب آفتاب بعد ازمن خداحافظی کرد ودور شد تا اینکه ازنظرم ناپدید شد درهمان لحظه ازخواب بیدار شدم.

- یک شب بعد ازشهادت محمد اسماعیل اورا درخواب دیدم به من گفت: چرا ناراحت هستی ؟ گفتم: سه روزاست به دنبال شما می گردیم ولی نمی توانیم پیدایت کنیم گفت: جای من خوب است و ازمن خاطرجمع باشید می خواهید جایی که من هستم به شما نشان بدهم. گفتم: آری . ما را با خود به پای کوهی برد که یک در آهنی کوچکی داشت ونمی شد دونفری به آنجا وارد شویم با هم تعارف کردم و او قبول کرد که اول وارد شود وقتی به جلو دررسید درباز شد و اوداخل شد ولی تا من می خواستم وارد شوم دربسته شد. من هرچه فریاد زدم کسی در را بازنکرد وگریه کردم که ازخواب بیدارشدم .

سایت یاران رضا

http://www.yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=7608

رده