شهید بهمن اسماعیلی: تفاوت بین نسخه‌ها
Kolahkaj9706 (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
بسم الله الرحمن الرحيم | بسم الله الرحمن الرحيم | ||
«وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ؛ | «وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ؛ | ||
| − | گمان نكنيد آنها كه در راه خدا كشته مى‌شوند مرده‌اند، آنها زنده‌اند و نزد خداى خود روزى مى‌خورند. | + | گمان نكنيد آنها كه در راه خدا كشته مى‌شوند مرده‌اند، آنها زنده‌اند و نزد خداى خود روزى مى‌خورند.<ref>سوره آل عمران، آیه 169</ref> |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۶:۰۴
تاریخ تولد :1341/10/01
تاریخ شهادت : 1361/04/26
محتویات
زندگینامه :
شهید بهمن اسماعیلی در تاريخ، 1341/10/01 در روستای ابوعلی کازرون به دنیا آمد، از کودکی به ياري پدر شتافت و در کارهای کشاورزی به پدرش کمک می کرد و شب ها به کلاس نهضت می رفت و تحصیلات خود را ادامه می داد.
هنگامی که ماه های پایانی 20 سالگی خود را پشت سر می گذاشت، عازم خدمت سربازی، در ارتش جمهوری اسلامی ایران شد و یک ماه پس از اعزامش، در جبهه خونین شهر، و در عملیات رمضان، دعوت حق را لبیک گفت و در تاریخ، 1361/04/26 به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر مطهرش در گلزار شهدای کازرون به خاک سپرده شد.
مزار این شهید زیارتگاه مشتاقان و ارادتمندان گردیده است.
روحش شاد و يادش گرامي باد
وصیت نامه :
بسم الله الرحمن الرحيم «وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاء عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ؛ گمان نكنيد آنها كه در راه خدا كشته مى‌شوند مرده‌اند، آنها زنده‌اند و نزد خداى خود روزى مى‌خورند.[۱]
سلام گرم من به پدر و مادر و برادران و خواهران و اقوام و دوستان. پس از شهادت بنده عزادارى نكنيد و به هيچ وجه ناراحت نباشید، چون افتخار مى‌خواهد كه من در اين راه حسينى و فى سبيل الله شهيد شوم. من از برادرانم مى‌خواهم كه راه من را ادامه داده و مانند هميشه يار و پشتيبان روحانيون و مستضعفين باشند، چون همين روحانيون بودند كه با دعوت كردن مردم به سوى خدا، انقلاب ما را به پيروزى رساندند و در راهپيمايي ها پيش قدم بودند.
از امت شهيد پرور ايران، استدعا دارم كه امام امت، بنيانگذار انقلاب اسلامى ايران، امام خمينى را تنها نگذارند و با يارى امام زمان (عج) و با رهبرى امام امت، نهضت را ادامه دهند و هميشه پشتيبان امام و روحانيت باشند.
از امت شهيد پرور مى‌خواهم كه هيچ ناراحتى براى جوانان خود نداشته باشند، چون آنها ياران حسين (ع) هستند و در راه خدا كشته مى‌شوند.
مادر مهربانم، از تو مى‌خواهم كه زحمت هايى كه براى من كشيدى حلال كنى، چون حمله‌اى در پيش داريم و ديگر حتمى است که بر نخواهم گشت و به ديدار دوست مى‌روم، چون خدا من را به تو داده و مي خواهد من را از تو پس بگيرد و در كار خدا نمى‌توان دخالت كرد.
اميدوارم كه صداميان و منافقان داخلى هرچه زودتر ريشه‌كن گردند و راه كربلا باز شود و شما به زيارت قبر امام حسين (ع) برويد، سلام من را به تمام اقوام و خويشان و دوستان برسانيد.
والسلام
به انتظار شهادت
بهمن اسماعيلى ـ 1361/04/22[۲]
