شهید محمدرضا کریمی علویچه: تفاوت بین نسخه‌ها
Hejazi9708 (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۳۴: | سطر ۳۴: | ||
خدانگهدار شما | خدانگهدار شما | ||
| − | محمد رضا كريمى علويچه 1363 /01/15 | + | محمد رضا كريمى علويچه 1363 /01/15<ref>[http://ajashohada.ir/Home/Martyrdetails/22600 سایت شهدای ارتش]</ref> |
| − | + | ==پانویس== | |
| − | + | <references /> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
نسخهٔ ۲۱ مرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۴۸
شهید محمدرضا کریمی علویچه
تاریخ تولد : 1343/04/31 تاریخ شهادت : 1363/02/20
محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه : تهران - بهشت زهرا
زندگینامه
با درود و سلام بر دوازدهمين اختر فروزان تابناك آسمان ولايت و امامت، حضرت حجة بن الحسن العسكري، آقا امام زمان (عجل الله فرجه). مي خواهم يك بار در ميان سوسن هاي سفيد بنشينم و از داغ لاله هاي سرخ پرپر شده بگويم، مي خواهم بگويم كه لاله ها همه پرپر شدند و در ميان بيابان ها غريبانه در خون غلتيدند. آري مي خواهم بگويم و مي خواهم پيام آور خون آن لاله ها باشم و اينك پيام خود را كه زندگي نامه يك شهيد، يعني شهيد محمد رضا كريمي علويجه است آغاز مي كنم. فرزندم محمد رضا در سال 1343، شب تولد پيغمبر اكرم (صلی الله علیه و آله) و امام جعفر صادق (علیه السلام) در خانواده متدين به دين اسلام و قرآن ديده به جهان گشود، در سن 5 سالگي خواندن نماز را شروع نمود و فرزندي نمونه در خانه ما بود به طوری که نماز و روزه اش ترك نمي شد. در سن 7 سالگي به سنگر مدرسه پا نهاد و با عشق و علاقه درس خود را آغاز نمود و يكي از بهترين و خوش رفتارترين فرزندانم محسوب مي شد تا انقلاب ما به رهبري امام خميني (ره) بت شكن زمان پيروز شد. محمد رضا با بانگ الله اكبر و خميني رهبر در تظاهرات شركت داشت و با مردم بيدار در صحنه با شعارهاي كوبنده بر دهان امپرياليسم آمريكا ادامه داد تا اين كه ساواك چندين بار او را تحت نظر گرفته و قرار بود او را بگيرند. ظلم، ستم و بيدادگري شاهي او را بسيار رنج مي داد حتي يك بار هم او را به زندان انداختند ولي بعد از چند روز آزاد گرديد. در محله ما مسجدي به نام مسجد الرضا (علیه السلام) بنيان شد. پسرم به آنجا مي رفت و از آنجا عازم جبهه شد و سرانجام پس از مدتي مبارزه به دست كافران بعثي در تاريخ 1363/02/20 در جبهه هاي نبرد حق عليه باطل در منطقه پنجوين عراق به درجه رفيع شهادت نائل گرديد. روحش شاد و يادش گرامي باد
وصیتنامه
بسم الله الرحمن الرحيم
پدر و مادر عزيزم! من سرباز امام زمان (عجل الله فرجه) مى‌باشم و هر روز و شب كه مى‌گذرد چندين شهيد از جبهه حق عليه دشمن مى‌آورند كه شما هم مى‌دانيد اگر روزى يكى از اين شهدا از شما باشد چه مى‌شود؟ اگر من شهيد شدم شما افتحار كنيد كه فرزندى براى اسلام و انقلاب اسلامى داده‌ايد. بعد از من شما نبايد امام را تنها بگذاريد.
پدر و مادر عزيزم! مى‌دانم كه از دست دادن فرزند سخت است ولى براى اسلام عزيز و امام خمينى بت‌شكن افتخار است.
چند جمله‌اى براى اين دنيا:
براى عزادارى من زياد خرج نكنيد، يك تخته فرش كه براى من خريدارى كرده‌ايد ببريد مسجد جمكران، لباس هاى من را كه براى عروسى دوخته‌ايد به هر كسى كه خودتان مي خواهيد بدهيد.
شما هم كه پدر و مادر من هستيد، زياد گريه نكنيد.
خدانگهدار شما
محمد رضا كريمى علويچه 1363 /01/15[۱]
