شهیدابوالقاسم شرفیان

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
نسخهٔ تاریخ ‏۱ شهریور ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۱۶ توسط Alipor98 (بحث | مشارکت‌ها)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

وصیت نامه شهید ابوالقاسم شرفیان اگر خدا بر من منت گذاشت که در راه خودش به شهادت برسم، افتخارى است که نسبت به خود و خانواده‌ام شده است که در این باره خداوند مى‌فرماید من عاشق هر کسى بشوم او را نزد خود می‌برم.


شهيد ابوالقاسم شرفيان، فرزند اسد الله در سوم شهريور ماه 1339، در روستاي زاهدان از توابع شهرستان فسا به دنیا آمد. تحصيلات خود را تا کلاس پنجم ابتدايي در زادگاه خود سپری نمود و سپس برای ادامه تحصیل، راهی مسجد سليمان گردید. وی تحصیلات خود را در آن شهر ادامه داد و پس از اخذ دیپلم، به استخدام ارتش در آمد.


ابوالقاسم به منظور عمل به سنت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) ازدواج نمود که حاصل ازدواجش 1 پسر و 2 دختر مي باشد. وی فردی بسيار خوش اخلاق، مؤمن و مردم دار بود و نسبت به انقلاب و جريانات انقلاب، احساس مسئوليت مي نمود و فعاليت هاي چشمگيري انجام مي داد و هميشه در مساجد و پايگاه و مجالس مذهبي شرکت داشت.


وی در انجام واجبات و مستحبات ديني بسيار کوشا بود و بر حسب وظيفه کاري و عقيده وافر خود به ارزش هاي اسلامي و انساني، عازم جبهه هاي حق عليه باطل گردید و خالصانه و صادقانه خدمت نمود.


شهيد ابوالقاسم شرفيان سرانجام در تاريخ 1363/04/05 در منطقه کوشک به درجه رفيع شهادت نائل آمد و در گلزار شهداي زاهدان به خاک سپرده شد.


متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:


«بسم الله الرحمن الرحیم


و لاتقولوا لمن یقتل فی سبیل الله اموات بل احیاء ولکن لا تشعرون


و آن کس را که در راه خدا کشته شده مرده نپندارید بلکه او زنده ابدی است ولیکن همه شما این حقیقت را نخواهید یافت. (سوره بقره)


در اول وصیت‌نامه‌ام پیامى دارم به پدر، مادرم، خواهران و برادران:


اى پدر و مادر! بنده که به جبهه مى‌روم شما ناراحت نباشید که هرچه خدا بخواهد مى‌شود و دعا کنید که ان‌شاء‌الله اسلام به پیروزى نهایى برسد و اگر در این راه براى بنده مسئله‌اى پیش آید رضاى خدا در آن است و شما اى پدر! همیشه مى‌گویید هر چه خدا بخواهد همان مى‌شود و اگر خداوند شهادت را نصیب این بنده حقیر نمود، شما تحمل کنید که خداوند به شما اجر مى‌دهد و اى مادر! تو هم باید صبر کنى، همچنین شما برادرانم و خواهرانم؛ و اى پدر! خود مى‌دانى که حق برگردن من زیاد دارى و باید از صمیم قلب، مرا را حلال کنی.


پدر جان! بنده وصیت مالى ندارم جز همین ماشین که خودت مى‌دانى هر چه دلت خواست بکن و قیم زن و فرزندان من شما هستید و همسر و فرزندانم نزد خودتان باشند و به خوبی از بچه‌هاى من سرپرستى کنید و چنانچه همسرم خواست ازدواج کند مزاحم او نشوید، چون جوان است و گناه دارد و شما تا آن زمان از او سرپرستى کن.


این وصیت‌نامه هم که مى‌نویسم براى این است که هر مسلمانى باید در زندگى وصیت خود را بکند و بعد از آن اگر خدا بر من منت گذاشت که در راه خودش به شهادت برسم، افتخارى است که نسبت به خود و خانواده‌ام شده است که در این باره خداوند مى‌فرماید من عاشق هر کسى بشوم او را نزد خود می‌برم.


خداوندا! سایه امام را بر سر ما ملت ایران و همه مسلمانان مستدام بدار.


خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدى، خمینى را نگهدار


والسلام علیکم


۱۳۶۳/۱/۶»

منبع:نوید شاهد

منبع : سایت فاتحان

پایگاه تخصصی و اطلاع رسانی دفاع مقدس

HYPERLINK "http://www.fatehan.ir/page.aspx?pid=123&postid=105015" http://www.fatehan.ir/page.aspx?pid=123&postid=105015

بایادش صلوات اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم