شهید سید ابوالفضل سجادی خور

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۱۴ توسط Rasouli98 (بحث | مشارکت‌ها)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو
سید ابوالفضل سجادی خور
ملیت پرچم ایران.png ایرانی
دین و مذهب مسلمان، شیعه
تولد مشهد
شهادت ۱۳۵۹/۱۰/۲۸


خاطرات

خواب دیدم من و شهید و پسر دیگرم از زیارت برمی گشتیم . داخل یک باغ یک دو طبقه ساختمان شیک و زیبایی می ساختند . شهید دستش را گرفت و به طبقه بالا رفت . گفتم بیا . گفت : می آیم . قدری گذشت، خبری نشد . من رفتم داخل ساختمان، هر چه جستجو کردم پیدایش نکردم، گفتم : ابوالفضل نیست . پسرم گفت : آقاجان خودش می آید و از خواب بیدار شدم .


یک هفته بعد از رفتن شهید به جبهه خواب دیدم مادران افراد دیگری که به جبهه رفته بودند آمدند و گفتند مادر ابوالفضل برویم بچه هایمان را ببوسیم که دیگر برنمی گردند و آنها را ببینیم که دیگر نخواهیم دید . گفتم : تازه رفته اند . داخل باغی رسیدیم بچه هایمان تفنگ هایشان در دستشان بود، یک نفر گفت : بروید بچه ها را ببوسید . اینکار را انجام دادیم ما را از باغ بیرون کردند که یک بیابان بود، از خواب بیدار شدم . دست و پایم می لرزید و دیگر قادر به حرکت نبودم .


خواب دیدم باغ خیلی بزرگی داریم، داخل باغ رفتم . ابوالفضل نیز بود، چند تا درخت گل بسیار معطر و خوش بو بودند ابوالفضل که می دانستم شهید شده است روی شانه ام می زد و می گفت هر چه این از گل های معطر می خواهی برای خودت بچین . روسری را پر از گل کردیم . گفت : بس است؟ گفتم : بس است، برویم مادرجان . گفت : برو اینها را به محمد بده من اینجا هستم، هر چه اصرار کردم خودش نیامد ولی مرا فرستاد .[۱]


پانویس

  1. سایت یاران رضا

رده