شهید محمدحسن ندافیان

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
نسخهٔ تاریخ ‏۶ اسفند ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۰۷ توسط Bajlani9711 (بحث | مشارکت‌ها)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

شهید محمدحسن ندافیان تاریخ تولد :1339/05/29 تاریخ شهادت : 1360/06/24 محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه :فارس - آباده - اباده

زندگی نامه شهید محمد حسن ندافیان در سال 1339 در خانواده ای که عشق به اسلام و تشیع راستین علوی سر لوحه زندگی اش بود چشم به جهان گشود. پدرش ابراهیم ندافیان همان گونه که خودش در دامن اسلام تربیت شده بود، وجود این فرزند را آمیخته با عشق به خاندان رسالت ساخت و راهش را به او شناسانید. این جوان پاک از کودکی و از دوران تحصیلات ابتدائی سراپا شور و ایمان بود و در مسجد ولی عصر (عجل الله فرجه) آباده و کانون ارشاد این مسجد که جایگاهی برای نشر حقایق و واقعیت های اسلامی بود، به عنوان عضوی بسیار فعال و پر تلاش شرکت داشت. او از جوانانی بود که فریاد گران آغاز انقلاب بودند و از زمان اوج گیری انقلاب همه چیز را حتی تحصیل را فراموش کرد و شب و روزش در خدمت به اسلام و انقلاب می گذراند. یک بار در زمان تظاهرات ضد رژیم خونخوار پهلوی توسط مأمورین پلیس که او را شناخته بودند با تعدادی دیگر از همراهانش دستگیر شد و 48 ساعت در بازداشتگاه شهربانی شکنجه شد اما چون خط خودش را انتخاب کرده بود. در جواب همه سئوالاتی که از او می شد، فقط یک کلمه پاسخ می داد. (مرگ بر جباران، درود بر خمینی). شهید ندافیان همچنان در دریای پر خروش امت اسلام می جوشید و می خروشید تا این که به خدمت مقدس سربازی رفت. پس از چند ماه خدمت با شروع جنگ تحمیلی صدام کافر داوطلبانه عازم جبهه شد و از سوی تیپ هوابرد شیراز عازم جبهه های نبرد گردید. او هرگاه به مرخصی می آمد برای بازگشت به جبهه سر از پا نمی شناخت و آرزو داشت که پس از پایان سربازی به عنوان یک پاسدار در سپاه پاسداران خدمت نماید. او دارای بینشی دقیق بود و چهره منافقانه عوامل و مهره های دشمنان اسلام و انقلاب و سر سپردگان امپریالیسم را خوب شناخته بود و توانست چهره منافقانه بنی صدر را تشخیص دهد و دیگران را از این موضوع با اطلاع کند. مدت 14 ماه خدمت نمود که 10 ماه آن را در جبهه های دزفول، اهواز، سوسنگرد در مقابل صدامیان کافر همچون کوهی استوار می جنگید و در چندین حمله و عملیات نظامی موثر شرکت کرده و آخرین بار که به مرخصی آمد خودش به اکثر دوستان و خویشان گفته بود که من این بار می روم و شهید می گردم. این سرباز دلیر و فداکار سپاه اسلام در حمله ای که به مناسبت اولین روز هفته جنگ به سوی صدامیان بعثی نموده بود با رشادتی بی نظیر پس از یک پیشروی در تاریخ 1360/06/24 به دست مزدوران کافر به شهادت رسید و به کاروان شهیدان راه خدا پیوست. منبع سایت شهدای ارتش http://ajashohada.ir/home/martyrdetails/27491