شهید محسن نامی امامیه
شهید محسن نامی امامیه
تاریخ تولد :1346/06/20
تاریخ شهادت : 1365/10/14
محل شهادت : سومار
محل آرامگاه :تهران - بهشت زهرا
زندگی نامه
شهید والامقام محسن نامی امامیه، در تاريخ 1346/06/20 در تهران دیده به جهان گشود و در آغوش پدر و مادری مؤمن و متعهد پرورش یافت. با شروع جنگ تحمیلی مانند هزاران جوان دلیر و شجاع ایرانی عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. سرانجام آن شهید بزرگوار، پس از رشادت های فراوان در تاريخ 1365/11/14 در منطقه ی سومار به همراه همرزمان خود در محاصره دشمن بعثی گرفتار شدند و در اثر اصابت خمپاره، سر مبارکش از بدنش جدا شد و مانند اربابش حسین (علیه السلام) بدون سر به دیدار حق تعالی شتافت. در تاريخ 1365/10/14 پیکر پاکش را به مادر و برادرانش تحویل دادند و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
وصیت نامه
بسم الله الرحمن الرحیم با سلام به پیشگاه مهدی موعود (عجل الله فرجه) حضرت بقیة الله الاعظم و نائب بر حقش خمینی بت شکن و با درود بر روان پاک پر فتوح شهدای اسلام. حال که برای نبرد با کفار صدامی عازم جبهه هستم، از پروردگار عزّ وجلّ سپاسگزارم که به من توفیق داد تا به ندای هل من ناصر ینصرنی حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) لبیک گویم. الهی! نعمت شهادت را بر من عنایت کن تا با نثار خون خود، خدمتی هر چند کوچک به اسلام و قرآن کرده باشم. مادر! درود بی پایان بر تو، گاهی ممکن است تو را رنجیده خاطر کرده باشم ولی حالا که در راه اسلام و برای سرافرازی پرچم پر افتخار لا اله الا الله و حراست از خاک میهن اسلامیان گام بر می دارم، می دانم که مرا مورد عفو قرار داده ای پس مرا حلال کن. مادرم! به خدا پناه ببر تا در تحمل دوری فرزندت یاورت باشد. برادران و خواهران عزیز! می دانید که هدف همه رزمندگان از رفتن به جبهه به جز رضای خدا چیز دیگری نیست؛ شهادت، حاصل یأس از زندگی نیست بلکه مبارزه ای است مقدس با خمودگی و بطالت. شهادت، سرنوشت امتی است که بر زمان و مکان خود آگاه بوده و در تحقق آرمان های توحیدی در تلاش است.
اگر با عنایت پروردگار شهید شدم هرگز برایم گریه نکنید و پرچم سبز رنگی بر سر خانه مان نصب کنید که ما آگاهانه در این راه قدم گذاردیم و آگاهانه شهید شدیم. این را بدانید که مقاومت کردن شما در مقابل شهادت فرزندتان، لرزه بر اندام دشمنان زبون می افکند. ای ملت شهید پرور ایران! پیام امام، این بت شكن زمان را به جان خریدار باشید که مانند این است که از خدا و رسول (صلي الله علیه و آله) او را اطاعت کرده اید. در آخر وصیت نامه ام از همه دوستان و آشنایان طلب حلالیت می کنم و از همه خانواده ام طلب حلالیت دارم. خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی (عجل الله فرجه) تو را به جان مهدی، خمینی را نگهدار.[۱]
