شهیدابوالفضل برزویی
| ابوالفضل برزویی | |
|---|---|
 | |
| ملیت |  ایرانی
|
| دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
| تولد | مهدیشهر زادروزهای ۱۴فروردین ۱۳۴۵/۱/۱۴ |
| شهادت | اروندرود، ۱۳۶۴/۱۱/۲۲ |
| محل دفن | سمنان امام زاده یحیی |
| یگانهای خدمت | سپاه سمنان_تیپ۲۱__گردان موسی ابن جعفر(ع) |
| طول خدمت | ۷ماه ۲روز |
| درجه | بسیجی |
| سمت‌ها | کمک تیربارچی |
| عملیات | والفجر۸ |
| تحصیلات | زیر دیپلم |
| شغل | محصل |
وصیت نامه
اينك، بعد از سالها فكر مي‌كنم كه بهترين و گهربارترين لحظه‌هاي عمرم فرا رسيده است. با قدم‌هاي استوار و چابك به طرف معشوق خويش مي‌روم. حس مي‌كنم آن لحظه‌هايي كه دنبالش مي‌گشتم، فرا رسيده و خدايم مرا مي‌خواند.
خدايا، با نام تو حركت مي‌كنم، با نام تو مي‌جنگم و با نام تو شهيد مي‌شوم!
خدايا، مزه‌ي شهادت را به اين حقير بچشان همانطور كه به ياران امام حسين عليه‌السلام چشاندي!
خدايا، از تو مي‌خواهم در لحظه‌اي كه مرگم فرا مي‌رسد، از تمام دوستي، عشق و محبت، جز دوستي خودت و از تمام وابستگي‌ها، جز وابستگي به خودت، آزادم ساز!
امام عزيز، از شما مي‌خواهم كه در روز قيامت شفيع من باشي و از خداي متعال براي من طلب مغفرت كني!
خدايا، نااميدم نكن؛ زيرا، من بنده‌اي محتاج و ذليل بيش نيستم! به اميد فضل تو روي به درگاهت آورده‌ام و پيشاني شرمساري بر خاكت نهاده‌ام تا به تو بپيوندم! مادر، هر وقت خواستيد برايم گريه كنيد به ياد سرور شهيدان، آقا اباعبدالله، بيفتيد!
مادر، از اين‌كه من و تو از هم جدا مي‌شويم ناراحت نباش، همچنان كه روز تولّدم خوشحال و خندان بودي، روز شهادتم نيز همين طور باش!
خدايا، ببين كه نداي هل من ناصر نايب مهدي را لبيك گفته و در اين برهه از زمان، تا آنجا كه در قدرتم بود به ياري‌اش شتافتم. تنها از تو مي‌خواهم كه بار سنگين گناهم را بكاهي و هنگام مرگ از من خشنود باشي!
از خداوند متعال مي‌خواهم كه بتوانم همراه با رزمندگان به كربلاي اباعبدالله الحسين عليه‌السلام بروم و اگر لياقت آن را داشتم در اين راه به شهادت برسم!
هم‌كلاسي‌ام، مدرسه‌ات همانند سنگر من است نگذار كه منافقين در سنگر تو راه يابند؛ زيرا، باعث سقوط فرهنگمان خواهد شد!
هان اي زندگان، آگاه باشيد كه قافله‌ي مرگ در حركت است و شما به آن ملحق خواهيد شد! بيدار باشيد تا جسورانه مرگ را انتخاب كنيد قبل از آنكه به چنگال مخوفش گرفتار آييد!
آرزو داشتم در اين دنيا امام زمان را ملاقات كنم، اما نشد. اميدوارم، هنگامي كه آخرين قطره‌هاي خونم ريخته مي‌شود ملاقاتش كنم!
عزيزان، شما را به صبر، تقوا و عزّت دعوت مي‌كنم! شما را به ياد كربلاي حسين مي‌اندازم! مي‌دانيد به زينب سلام‌الله عليها چه گذشت، پس ما هم بايد تابع آن شيرزن باشيم تا وقتي كه مسلمانيم و تابع امام حسين عليه‌السلام![۱]
