شهیدمحمودامانی

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
محمود امانی
Mahmod-amani.jpg
ملیت پرچم ایران.png ایرانی
دین و مذهب مسلمان، شیعه
تولد 1316/12/03
شهادت 1364/12/26


شهید محمود امانی تاریخ تولد :1316/12/03 تاریخ شهادت : 1364/12/26

زندگینامه

شهید محمود امانی، فرزند احمد، در سال 1316 در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود، پس از طی دوران كودكی، به دبستان پای نهاد و با كسب نمرات عالی، دوران دبستان و راهنمائی و دبیرستان را پشت سر گذاشت، و بعد از کسب مدرک دیپلم در تاریخ، 1338/07/01 از طریق شرکت در کنکور ورودی دانشکده افسری، به استخدام ارتش در آمد. پس از طی دوره سه ساله دانشکده، در تاریخ، 1341/07/01 در رسته پیاده به درجه ستواندومی نائل آمد، سپس در مرکز آموزش پیاده شیراز به لشکر 1 مرکز اختصاص یافته و مشغول انجام وظیفه شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، جهت دفاع از مرز و بوم کشور، به كردستان اعزام شد و مشغول مبارزه بر علیه احزاب مخالف انقلاب گرديد، پس از آن به جبهه دزفول اعزام شد و در كنار دیگر سربازان با مهاجمین دون به ستیز پرداخت. پس از یك سال حضور مداوم در جبهه از ناحیه دست چپ زخمی شده و به تهران برای مداوا اعزام گرديد که مدت استراحت او دو سال به طول انجامید و بعد از آن به عنوان مسئول تحقیقات و فیلمبرداری از نقاط جنگ زده و آسیب دیده با اكیپی از فیلمبرداران و خبرنگاران به خرمشهر اعزام شد و کارهای خبری را در آنجا و دزفول انجام می دادند و مجدداً بعد از اتمام مأموریت در سال 1362 برای حضوری دوباره در جبهه های حق علیه باطل به اهواز رفت. بعد از مدتی به علت مبتلا شدن به بیماری كلیوی، جهت مداوا به تهران اعزام شد و بعد از عمل جراحی و بهبودي نسبی مجدداً به جبهه رفت، آخرین بار كه به مرخصی آمد اخلاقش عوض شده بود گویا از سرنوشت خودش خبر داشت، چهره‌اش بشاش‌تر و سفیدتر بود. شهید قبل از رفتن به جبهه برای آخرین بار به خانواده خود گفت: من به جزیره مجنون می‌‌روم و فكر نمی‌كنم بتوانم سالم برگردم، اما اگر آمدم می‌‌خواهم در تیپ خدمت كنم كه كارش سبك تر است چون از لحاظ فكری و جسمی خسته شده ام. پس از اعزام به جبهه در تاریخ، 1364/12/24 بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی، به مقام شهادت نائل آمد، البته خداوند هم نخواست كه بی‌مزد و بهره، از جبهه‌ها برود و به خدمت در پشت جبهه بپردازد و پاداش آن همه رنج و مشكلات را كه در طول زندگی كشیده بود به او داد و همانا پاداشش، شهادت در راه معبود بود.


منبع: سایت شهدای ارتش