شهید سید محمد سعید حسینی یزدی

{جعبه اطلاعات افراد نظامی |نام فرد = سیدمحمدسعید حسینی یزدی |تصویر = |توضیح تصویر = |ملیت = ایرانی |شهرت = |دین و مذهب = مسلمان، شیعه |تولد = کاشمر |شهادت = ۱۳۶۱/۵/۲ |وفات = |مرگ = |محل دفن = |مفقود = |جانباز = |اسارت = |نیرو = |یگانهای خدمت = |طول خدمت = |درجه = |سمت‌ها = رزمنده |جنگ‌‌ها = جنگ ایران و عراق |نشان‌های لیاقت = |عملیات‌ = |فعالیت‌ها = |تحصیلات = |تخصص‌ها = |شغل = |خانواده = نام پدرابوالقاسم }}

زندگی نامه: شهيد در سال 1342 در کاشمر و در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود وي دوران کودکي را در دامان مادر سپري و با احکام عاليه اسلام رشد نمود و سپس راهي دبستان شد و با جديت به پايان رساند و سپس به مدرسه راهنمايي رفت و تا سوم راهنمايي درس خواند و در زمان انقلاب بود که در تظاهراتها و راهپيمائيها و در جلسات سياسي و در انجمن اسلامي و بسيج دانش‌آموزي فعاليتهاي چشم‌گيري داشت و با شروع جنگ با علاقه زياد از طرف بسيج براي رفتن به جبهه ثبت‌نام نمود که به علت سن کم با او موافقت نکردند ولي بالاخره توانست در سال 61 آموزش نظامي ببيند و سپس عازم منطقه جنگي جنوب شد ودر عمليات رمضان شهيد شد. وصیت نامه: محبوبترين چيز براي ملاقات با خدا در نزد من مرگ است. خاطرات: فرزندم سید محمود مدت 6 سال مفقودالاثر بود. ما هر روز به امید اینکه خبری از او دریافت کنیم رادیو عراق را گوش می‌کردیم. نام همرزمش مسعود را شنیدیم ولی نامی از فرزند من نمی‌برد. هنگامی که می‌خواستند نام شهدا را بخوانند و جنازه‌ها را بیاورند خانم تقربی که بسیار متدین و راستگو بود، خواب دیده بود که تعدادی از شهدا جمع شده‌اند و به صف سر خاک شهید مدرس می‌آیند (که هم ا کنون خاک شهید در آنجا قرار دارد).آن وقت فرزند من سید محمود، جلودار آنهاست. و در حالی که پلاک بزرگی به گردنش بوده و پرچم سرخی هم در دستش وارد آرامگاه شهید مدرس شده و بقیة شهدا نیز پشت سرش وارد شدند.

زمان پیروزی انقلاب او همگام با دوستان خود جلوی ماشینها را می‌گرفتند و به او می‌گفتند بگو مرگ بر شاه. وی در جلسات سیاسی و اخلاقی که از ناحیه روحانیت مبارز و انجمن اسلامی تشکیل می‌شد شرکت مستمر و فعالانه داشت