شهید عبدالله علاف بوالحسن

شهید عبداله علافی بوالحسن در خرداد ۱۳۳۴ در شهر آذرشهر در خانوادهای متدین متولدگردید بعد از گذراندن دوران طفولیت در سن 6 سالگی وارد دبستان علوی گردید و شش سال ابتدایی را با موفقیت پشت سر گذاشت ۳ سال در مغازه پدرش مشغول کار بود او علاقه زیادی به مجالس مذهبی داشت و همیشه در عزاداری سالار شهیدان حسین بن علی (ع) شرکت می کرد و از نوحه خوانان بنام هیئت بود در ۱۸ سالگی در هنرستان حرفه ای تبریز به یادگیری اتو مکانیک مشغول می شود و متعاقب آن در کارخانه درمن دیزل تبریز استخدام می گردد از بدو شروع انقلاب شکوهمند اسلامی به اعتصاب سراسری برادری کارگران پیوست و همگام با مردم مشغول مبارزه با دژخیمان پهلوی می شود. در چهارم آبان ۵۷ که در آذرشهر بین مردم و دست نشاندگان شاه درگیری روی داد او به اتفاق چند تن از برادران به خانه پیشاهنگ هجوم می آورند و عکس طاغوت را شکسته و مقدار زیادی پول را از کشوی میز برداشته پس از پاره پاره نمودن روی میز می ریزند که بیایند و ببینند که ما برای غارت و چپاول نیامده ایم بلکه هدف چیز دیگری است حقیقتاً بیان شرح احوال خانه های پیشاهنگ و تجمع دختران و پسران جوان در این مکانهای فساد را در این چند سطر نمی توان نوشت حوصله می خواهد فرصت آری می باید تخریب می شد در نهم آبان ۵۷ در حین درگیری با دژخیمان شاه همزمان با روز شهادتش موزائیکهای پیاده رو را خرد می کرده و به طرف گاردها پرتاب می نمود گلوله ای از ناحیه سر به وی اصابت و به خون خود می غلطد در این روز برادر بزرگ شهید نیز تیر خورده و زخمی شدند بدلیل حکومت نظامی بسیار شدید امکان تشییع جنازه مقدور نمی شود و جنازه ها را به خانه های اطراف می کشانند. از مظلومیت شهید همین بس که کسی به نماز حاضر نمی شود پدر شهید به اتفاق چند نفر از نزدیکانش وی را غسل می دهد و بر او نماز می گذارد و تلقینش می دهد و دفنش می کند که از این موضوع شهید محراب حضرت آیت اله مدنی بسیار ناراحت و اشک بر رخسارش می ریزد. شهید در اواخر عمر خود دیدار امام را آرزو می کرد که دریغ از یک نگاه و حسرت دیدارش که نادیده برفت.^[۱][۲]

1. ↑ اسناد انجمن راویان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس آذرشهر
2. ↑ اسناد پیام آوران ایثار و شهادت بنیاد شهید آذرشهر

1. سازمان حفظ آثار شهرستان آذرشهر