شهید علی اکبر معصومی تاریخ تولد :1339/03/04 تاریخ شهادت : 1361/01/02 محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه :خراسان رضوی - خلیل آباد - دهنو
زندگی نامه
بسمه تعالی زندگی‌نامه شهید چهارم خرداد ماه سال 1339،روزي است كه علي‌اكبر در خانةی حسن و صديقه در روستاي دهنو ديده به جهان گشود و بساط شادماني و شكر را در كانون اين خانواده گسترانید. علي‌اكبر به همراه خانواده¬اش که براي طلب رزق حلال، عازم منطقة گرگان شده بودند، در چهار سالگی قدم در آن دیار گذاشت. وی دوران كودكي را در آن منطقه گذراند و پس از شش سال، به روستاي رزق¬آباد از توابع شهرستان كاشمر عزيمت نمودند. مشكلات عديدة زندگي، وي را از نعمت تحصيل محروم نمود و او برای مساعدت خانواده، به شغل قالي¬بافي مشغول گرديد. سرانجام پس از سالها دوري از وطن، به زادگاهش بازگشت و به همراه خانواده به شغل شريف كشاورزي مشغول گرديد. شهيد معصومي، گرچه در خانواده¬اي مستضعف رشد و نموّ نمود، ليكن از نظر اعتقادي و معنوي، كاملاً مستغني، مؤمن و مقيّد بار آمده بود. علی‌اکبر در انجام فرايض مذهبي، اهتمام ويژ‌ه‌ای داشت و به علّت دارا بودن، صفات بارزي چون: شجاعت، مهرباني و ايثار، مورد احترام همگان بود. وی در عرصةی مبارزات عليه رژيم پهلوی، در سطح شهرستان حضور فعّال داشت و به صورت جدّ، تحوّلات انقلاب و سخنراني¬هاي امام(ره) را دنبال مي¬كرد. او با قوام جسم و جان، در تاريخ 07/12/1357 با بانويي طيّبه به نام فاطمة هژبري ازدواج نمود كه ثمرۀ اين وصلت فرخنده، دو فرزند پسر است كه ادامه دهنده‌ی راه وي هستند. با فرا رسيدن موعد خدمت زير پرچم، در تاريخ 16/10/1358 از طريق ارتش عازم صحنةی كارزار شد. وي پس از طي دورةی رزم مقدّماتي در تربت حيدريه، عازم منطقةی عمليّاتي جنوب كشور گرديد. برای آخرین بار که به مرخصی آمده بود، وقتي مي¬خواست به جبهه برود، فرزندش را در آغوش گرفت و او را بوسيد و سپس به فرزندش گفت: صورت و زير گلويم را ببوس كه من بروم به جبهه كه مي¬دانم ديگر بر نمي¬گردم. وقتي جنازه¬اش را آوردند، همان جایي كه فرزندم بوسيده بود، مورد اصابت تركش قرار گرفته بود. سرانجام به تاريخ 02/01/1361 در جريان عمليّات فتح‌المبين در منطقةی عمليّاتي شوش، اصابت تركش گلوله‌ی خمپارةی دشمن بهانه¬اي شد تا بر بال ملائك آستان دوست بنشيند و تا بهشت برين اوج گيرد. پيكر مطهّرش پس از انتقال به زادگاهش بر دوش امّت حزب‌الله تشييع و در گلزار شهداي روستاي دهنو به خاك سپرده شد.[۱]