روستای سلمانیه

سلمانیه روستایی است در 26 کیلومتری شمال‌شرقی آبادان که مابین رودخانه کارون و جاده آبادان ـ اهواز قرار دارد. با شروع جنگ و پس از آنکه منطقه میان روستای مارد و روستای سلمانیه، منطقه عبور یگان‌های سپاه سوم ارتش عراق از رودخانه کارون در نظر گرفته شد، در 19 مهرماه 1359 نیروهای تیپ 33 نیروی مخصوص و تیپ 6 زرهی عراق پس از عبور از کارون و محاصره زمینی جزیره آبادان، به منظور توسعه سرپل از سمت شمال، تا جنوب روستای محمدیه که در نزدیکی روستای سلمانیه قرار داشت پیش‌روی کردند.

در اولین اقدام نوزده نفر از داوطلبان یکی از مساجد تهران در جنگ نابرابر تانک و نفر، در سه کیلومتری جنوب سلمانیه با واحدهای زرهی دشمن درگیر شدند که به شهادت مظلومانه پانزده نفر از آنان و توقف پیش‌روی دشمن انجامید.

در پی این اقدام، اولین خط پدافندی با عنوان «خط شیر» در آبان 1359 با حضور سی نفر از رزمندگان و به فرماندهی برادر رحیم صفوی در منطقه سلمانیه که مهم‌ترین و حساس‌ترین جناح جبهه دارخوین ‌ محسوب می‌شد، تشکیل شد و در پشت آن خط دفاعی «کبوتر» توسط 20 نفر از مدافعین تشکل و 40 نفر دیگر نیز به منظور تأمین عقبه در روستای سلمانیه مستقر می‌شوند.

خط شیر که در کانالی واقع در بسترِ نهری خشکیده در اطراف روستای محمدیه و عمود بر رودخانه کارون و جاده اهواز ـ آبادان قرار داشت، رزمندگان را ناچار می‌ساخت فاصله 18 کیلومتری دارخوین ‌ تا سلمانیه را با خودرو و زیر آتش شدید دشمن طی کنند تا در محدوده سلمانیه و محمدیه با دشمن درگیر شوند.

وجود فاصله دو کیلومتری بین خطوط دفاعی خودی با دشمن و نبودن عوارض در این منطقه باعث شد به پیشنهاد شهید محمود پهلوان‌نژاد، احداث کانال تي شکل به طول 1700 متر و به عمق 8/1 متر در خط شیر (پس از انجام عملیات فرمانده کل قوا به خط رضایی‌ها مشهور شد) در نوروز 1360 در دستور کار قرار گیرد.

حفر این کانال با تلاش شبانه‌روزی رزمندگان و زیر آتش دشمن، حدود سه ماه طول کشید. عرض کانال حفر شده به نحوی بود که دو نفر با جعبه مهمات به راحتی می‌توانستند از داخل آن عبور کنند و حتی در قسمت‌هایی از مسیر، سنگرهایی برای نفرات، مهمات و بهداری پیش‌بینی شده بود. در طول کانال نیزارهایی وجود داشت که کمک فراوانی به استتار کانال از دید دشمن می‌کرد.

هرچند عملیات فرمانده کل قوا، تنها متکی به عبور از این کانال نبود ولی نزدیک شدن نیروها به سه خاکریز دفاعی دشمن از طریق این کانال، آسیب‌پذیری رزمندگان را در طول عملیات تا حدی کاهش داد.

کتاب اطلس جغرافیای حماسی، ص 114 ـ 115

دارخوین ‌ 28