شهیدحسن علی زاده

شهید حسن علی زاده تاریخ تولد :1343/04/04 تاریخ شهادت : 1366/02/04 محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه :خراسان شمالی - بجنورد - انصار الحسین- قطعه 2

زندگینامه بسمه تعالی زندگی‌نامه شهید شهید گرانقدر اسلام حسن علیزاده در یکی از روزهای سال 1343‌ دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان که خیر‌رسانی به اهل دانش و معرفت و توزیع روزنامه و مجله در شهر رسالتش بود و از مواجهه با صاحبان خرد و اندیشه تواضع و افتادگی آموخته بود در تربیت فرزندش نهایت دقت و تلاش را به خرج داد لقمه نان حلالش را بی ریا و صادقانه به همسر سپرد و خود را وقف زن و فرزندان نمود. شهید در رهگذر مضایق و تنگنا‌های روزگار دشواری‌ها را سپری نمود و بزرگ و بزرگتر شد. با رسیدن به سن هفت سالگی وارد دبستان شد. حجب و خلق و خوی این کودک باعث شد معلمان از او به نیکی یاد کنند و او را از جان و دل دوست بدارند. شهید با جثه کوچک خود روزنامه‌های شهر را به منازل اشخاص میرساند، افتادگی و ادب و تواضع ذاتی و حشر و نشرش با صاحبان علم واندیشه او را معرف و آشنای همگان می سازد. بعد از اتمام دوران تحصیلات ابتدایی وارد مقطع راهنمایی می شود و همچنان اوقات بیکاری خویش را به توزیع روزنامه و مجله و کمک به پدر مهربان و صمیمی اش می گذراند. تابستانها کارگری می کرد تا بلکه بدین منوال کمک هزینه تحصیلی خویش را تامین نمود و اندکی از هزینه سنگین زندگانی پدر بکاهد. اعتماد به نفس و اراده استوار حسن، به پدر نیز قوت قلب می‌بخشد و او را به شتاب بیشتری در کار و فعالیت دعوت می‌کرد. وی به فعالیت‌های سیاسی و هنری و مذهبی روی ‌آورد و به همراه همکلاسی‌ها به مجالس مذهبی و سیاسی می‌رفت٬ نوحه می‌خواند و زیر علم سبز حضرت ابوالفضل می‌ایستاد و سینه و زنجیر میزد. به امام خمینی (ره) و مردان بزرگ قبیله عشق ارادت خاصی داشت. رفتن به تشییع جنازه شهیدان را برخود واجب می دانست. قرآن را به زیبایی قرائت می کرد‌. شهید علیزاده در اوایل سال 1365 وقتی شراره های آتش دشمن دامن شهرها و مردمان بی گناه میهن را در بر گرفته بود شور جانبازی و سر باختن در راه دین خدا و خلق را یافت و سرباز میهن و اسلام گردید. مدتها در جبهه‌های غرب و باختران شیدایی نمود و در واحد زرهی آن دیار به دفاع از کشورش پرداخت تا اینکه روزی آن یل سر افراز میدان نبرد در شعله آتش بی‌امان و محاصره دشمن با اصابت ترکش مجروح گردید. ایشان مجروح و سرافراز به آغوش خانواده بازگشت و مورد عزت و اکرام قرارگرفت. پس از چند روز اقامت و التیام زخم هایش بیقرار دوستان و همرزمانش شد و تا چشیدن شربت شیرین عروج٬ محور عملیاتی قصر‌شیرین را ماوایش نمود و بر ستیغ قله ها و مرزهای کشوربه شکار دشمن بد تینت پرداخت تا اینکه عاقبت ملائکه آسمان عشق و مهروزی و عطوفتش را به جان می خرند و در تاریخ20/02/1366 فصل رویش اقاقی‌ها برایش ضیافتی آسمانی تدارک دید و او را به مهمانی (لی مع الله) برد. سرو قامت خونینش در میان امواج خروشان مردم قدرشناس شهرستان بجنورد تشییع ‌گردید و دوستان و خانواده داغدارش در فراقش گریستند. پیکر پاک این شهید بزرگوار در جوار مرقد حضرت امام زاده سید عباس و دیگر شهدای کربلا ایران بخاک خدا سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی منیع سایت شهدای ارتش