| غلامعلی تاروردی | |
|---|---|
 | |
| ملیت |  ایرانی
|
| دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
| تولد | بوئین زهرا ، روستای شال1350/01/01 |
| شهادت | ایران، خوزستان،شلمچه1366/01/22 |
| محل دفن | گلزار شهداىبوئین زهرا،روستای شال |
| سمت‌ها | بسیجی |
| تحصیلات | اول راهنمایی |
زندگی نامه
شهید غلامعلی تاروردی: یکم فروردین ۱۳۵۰ ، در روستای شال از توابع شهر بوئین‌زهرا به دنیا آمد.پدرش قربان، کشاورز بود و مادرش خاتون نام داشت.تا اول راهنما یی درس خواند.از سوی بسیج در جبهه حضور یافت.بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد.
وصيت نامه
شهید غلامعلی تاروردی: آمده ام تا از اسلام و آرمان هاى ارزشمند آن، حمایت کنم و امام حسین (ع) و فرزند بزرگوارش امام خمینى را ی ارى کنم و دِین خویش را به اسلام و قرآن و امام حسین (ع)-که نهضت اسلام را به پا نمود- ادا کنم و اگر این سعادت را نداشتم که در دوران زند گى، امام حسین (ع) را درک کنم و این حجت خدا واین مظلوم کربلا را یارى کنم، اکنون در پرتو هدایت امام خمینى عزیز به صحنه ی پیکار با دشمن آمدم تا از این شرمندگى تا حدى رها شوم؛ چون این جبهه ی حق نیز، جبهه ی ابا عبدالله الحسین (ع) است.در مقابل جبهه ی حق، جبهه ی صدام کافر و مزدوران و دژخیمان پلیدش، جبهه ی باطل بوجود آمده و در برابر امام -روحى فداه- صف آرایى میکنند.در اینجا هدف ما نجات اسلام از شر دشمن کافر است. ما تا آخرین نفس با جنایت کاران می جنگیم تا آنان را به دیار فنا و نابودى بکشانیم؛ -ان شاء الله- تا خداو ند براى ما چه خواهد! اگر مشیّت اش تعلق گرفت، پیروز خواهیم شد و با این برنامه طعم شیرین و گواراى پیروزى را خواهیم چشید و اگر خواست خدا به شهادت ما باشد، شهید مى شویم و در این صورت به مقصود نهایى -که رس ی دن به معشوق است- رسیده ایم .چند توصیه به امت شهیدپرور دارم: همیشه به یاد خدا باشید؛ همان گونه که امام عزیزمان فرمودند: «عالم محضر خداست؛ در محضر خدا معصیّت نکنید !» پس به فکر آخرت باشید، که بازگشت همه به عالم آخرت است.از غیبت و تفرقه و کینه توزى و حرام خوارى و خلاصه از تمام رذایل اخلاقى، دورى کنید و در کنار جهاد با نفس، جهاد با دشمن را فراموش نکنید پ.به جبهه بیایید تا اهداف نورانى قرآن تحقق یابد.از پدر و مادرم مى خواهم، از این که حق شان را به خوبى ادا نکردم، مرا ببخشند. برادر و خواهرانم! با هم مهربان و صمیمى باشید.به دیدار یکدیگر بروید و از بیچارگان رفع گرفتارى و دستگیرى کنید.برایم اى پدر و مادر! اشک نریزید؛ بلکه بر امام حسین (ع) اشک بریزید.برایم طلب مغفرت کنید . دعاگوى من بر سر قبرم باشید و راه شهدا را ادامه دهید . ۱ (۱۱۶۱۰۷۳) غلامعلى تاروردى ۷/۱۲/۶۵[۱]